"Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της..." - Θρήνος για την Χάρις Αλεξίου
H σπαρακτική της ανάρτηση
Βυθισμένη στο θρήνο είναι η Χάρις Αλεξίου μετά την είδηση του θανάτου της κορυφαίας συνθέτριας, Βάσως Αλλαγιάννη. Η ίδια είχε υπογράψει, μουσικά και στιχουργικά, μια σειρά από ξεχωριστά τραγούδια, με τη δική τους πλέον θέση στο εγχώριο ρεπερτόριο των νεότερων χρόνων. Ανάμεσά τους ο «Υδροχόος» αλλά και το «Αχ Ελλάδα».
Η τραγουδίστρια λοιπόν, λίγο μετά την ανακοίνωση της για την συναυλία της, έκανε μια συγκλονιστική ανάρτηση με αφορμή το θάνατο της καλής της φίλης και τα λόγια της, συγκίνησαν τους διαδικτυακούς της φίλους.
Η ανάρτηση της Αλεξίου για το θάνατο της Αλλαγιάννη
«Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της
Αυτή η γυναίκα που ήταν τόσα πολλά πράγματα.
Η «Svarno».
Που έγραφε τραγούδια
Που θεράπευε με Reiki
Που συμβούλευε με αυτογνωσία
Που αγαπούσε με πάθος
Που κάπνιζε πολύ
Που έραβε
Που έπλεκε
Που μας μάλωνε να ξυπνήσουμε
Που γελούσε σαν μωρό
Που τραγουδούσε
Που ταξίδευε πολύ
Που μας γέμιζε δώρα
Η Βάσω Αλλαγιάννη που την τραγούδησα κι εγώ με τους στίχους του Ρασούλη και τους δικούς της στον Ζαμπέτα όπως την τραγούδησαν και τόσοι άλλοι.
Η “Svarno” η φίλη μου και master μου στο Reiki
Έφυγε ήσυχα στον ύπνο της για να αναπαυτεί για πάντα», έγραψε η Χαρούλα Αλεξίου στο Instagram της.
Ποια ήταν η Βάσω Αλλαγιάννη
Πλάι στο Μάνο Λοίζο αλλά και αργότερα στο Νότη Μαυρουδή, έμαθε μουσική και άρχισε να γράφει τα δικά της τραγούδια. Ακούγοντας τα τραγούδια αυτά οι δάσκαλοι αλλά και εμπνευστές της, την παρακίνησαν να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα σε εκείνα τα πρώτα τραγούδια που έγραψε υπήρχαν διαμάντια όπως ο «Γλάρος» (το ερμήνευσε αργότερα ο Μανόλης Λιδάκης).
Η πρώτη δισκογραφική της δουλειά είχε τρομερή απήχηση στο κοινό. Ήταν το «Χαράτσι» (1982), όπου σε στίχους του Μανόλη Ρασούλη έγραψε τον «Υδροχόο» και το «Λεμόνι στην Πορτοκαλιά», για τη φωνή του Νίκου Παπάζογλου.Η μεγάλη επιτυχία του τρίπτυχου Αλλαγιάννη, Ρασούλη, Παπάζογλου έφερε ακόμη δύο δίσκους, τα «Σύνεργα» (1990) και το «Στο Λυκαβηττό» (1991), με το τραγούδι «Αχ Ελλάδα» να γίνεται ο ύμνος που αγγίζει την ψυχή του σύγχρονου Έλληνα.
Η Βάσω Αλλαγιάννη καταξιωμένη πλέον, συνεργάζεται δισκογραφικά με το Μανόλη Λιδάκη («4 κύκλοι τραγουδιών», 1995), τη Βούλα Σαββίδη («Το φίλημα του χρόνου» 1992), την Πίτσα Παπαδοπούλου («Με τα μάτια κλειστά», 1994, με το τραγούδι «Πού πάει η αγάπη όταν φεύγει»), το Σταύρο Λογαρίδη («Ονειρεμένες πολιτείες», 1996), τη Χαρούλα Αλεξίου («Παράξενο Φως», 2000), το Δημήτρη Μπάση («Μιλάω Χρόνια», 2000) και άλλους (από το 92 γράφει η ίδια και τους στίχους).
Τα τραγούδια της έχουν γίνει σημεία αναφοράς στην ελληνική δισκογραφία, με αποτέλεσμα να συμπεριλαμβάνονται στο ρεπερτόριο ζωντανών εμφανίσεων ερμηνευτών και από τις δύο όχθες του ελληνικού τραγουδιού. Η ίδια έχει παρουσιάσει τη δουλειά της στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με σημαντικότερη στιγμή τη συναυλία στο Λυκαβηττό με το Μανόλη Ρασούλη.
Η Βάσω Αλλαγιάννη έρχεται με το δίσκο “Svarno” (το alter ego της) να κάνει μια απογραφή αλλά ταυτόχρονα και μια εκ βαθέων εξομολόγηση. Είναι το απαύγασμα μιας μεγάλης θητείας στο ελληνικό τραγούδι.
Λέει η ίδια για το δίσκο:
«Κλείνοντας 22 χρόνια με τα τραγούδια μου, αισθάνθηκα την ανάγκη να ηχογραφήσω κάποιες μουσικές μου. Μερικές από αυτές είναι από παλαιότερα τραγούδια μου. Κάποιες άλλες τις έγραψα πρόσφατα, για αυτό το δίσκο, με το όνομα Svarno. Ο δίσκος περιέχει δεκαεφτά κομμάτια και σε δύο από αυτά, εν είδος τραγουδιού, για πρώτη φορά ηχογραφείται η φωνή μου, στο «Βοτσαλάκι» και στο «Πολυαγαπημένε μου».
Η εμπειρία της παραγωγής ήταν πολύ σημαντική για μένα, έμαθα πολλά καινούρια πράγματα. Επίσης η συνεργασία μου με το Ματί Παλαιολόγο, η έμπνευση και η εμπιστοσύνη σε συναγωνισμό κάθε στιγμή, με έκανε να μη θέλω να τελειώσει ποτέ αυτή η συνεργασία. Έτσι λοιπόν σκέφτομαι να το ξανακάνω!
Η διάθεση, ο τρόπος και η καταπληκτική ενέργεια των μουσικών που έπαιξαν στο δίσκο με γέμισε χαρά και εμπιστοσύνη. Ευχαριστώ όλους όσους συμμετείχαν στο Svarno και εσάς που θα το ακούσετε και θα το ταξιδέψετε.»
