«Ήρθε στο καμαρίνι κλαίγοντας, ντύθηκε και βγήκε στη σκηνή με...» - Ο Πάνος Σταθακόπουλος σε μία κατάθεση ψυχής
Οι αντίξοες συνθήκες και οι απαιτήσεις του επαγγέλματος
O Πάνος Σταθακόπουλος, είναι ένας από τους ηθοποιούς, που έχουν μιλήσει ανοιχτά, και έχουν τοποθετηθεί με πλήρη ειλικρίνεια στις υποθέσεις και τις καταγγελίες των συναδέλφων τους, όταν ήρθε στο φως το ελληνικό #metoo, αλλά αποκάλυψε και τις δικές του δύσκολες καταστάσεις που αντιμετώπισε σε συνεργασίες του, και πιο συγκεκριμένα με τον Πέτρο Φιλιππίδη.
Παραχώρησε λοιπόν πρόσφατα μία εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στη Νάνσυ Νικολαΐδου για το περιοδικό "Λοιπόν", και αυτή τη φορά μίλησε για τις δύσκολες καταστάσεις που χρειάστηκε εκείνος και οι συνάδελφοί του να διαχειριστούν, στο χώρο του θεάτρου.
Οι αφοπλιστικές δηλώσεις του Πάνου Σταθακόπουλου
Έχουμε ακούσει πολλές φορές ηθοποιούς να παίζουν στο θέατρο, ενώ βιώνουν κάποια απώλεια. Μήπως αυτός είναι και ένας λόγος που κάνει την πορεία του θεατρικού ηθοποιού δύσκολη; Ότι αντιπαρέρχεται δύσκολες προσωπικές στιγμές για να βρεθεί στο σανίδι; Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο; "Μπαίνοντας" σε έναν ρόλο, να μειώνεται ο πόνος;
Γενικά το επάγγελμα μας έχει πολλές δυσκολίες. Είναι μια δουλειά που δεν μπορείς να πεις δεν πάω σήμερα να παίξω γιατί είμαι άρρωστος! Μου έχει τύχει να παίζω στο θέατρο την Γκόλφω, με γαστρεντερίτιδα που με είχε εξαντλήσει και για να μπορέσω να παίξω, μου έκανε συνάδελφος ένεση στο καμαρίνι και έβγαινα στη σκηνή.
Όμως, αυτό που το κάνει πιο δύσκολο, είναι όταν καλείσαι να ανέβεις στη σκηνή να παίξεις και να έχεις χάσει αγαπημένα σου πρόσωπα… Έχω υπάρξει σε παραστάσεις, που συνάδελφοι έχασαν τους γονείς τους και την ίδια μέρα έπαιζαν.
Μάλιστα, ένα καλοκαίρι η κηδεία του πατέρα μιας συναδέλφου έγινε μετά από 4 μέρες και η συνάδελφος έπαιζε κωμωδία… Μια άλλη συνάδελφος, πέθανε η μητέρα της στα χέρια της στο νοσοκομείο, μια ώρα πριν ξεκινήσει η παράσταση. Πάλι παίζαμε σε κωμωδία…
Είπαμε στον κόσμο ότι έχουμε ένα τεχνικό πρόβλημα και θα καθυστερήσουμε λίγο. Ήρθε η συνάδελφος στο καμαρίνι κλαίγοντας, ντύθηκε και βγήκε στη σκηνή με κέφι, όπως έκανε κάθε μέρα… Εγώ έχασα από τροχαίο τον πρώτο μου ξάδελφο 27 χρονών και επειδή η κηδεία έγινε στο χωριό, δεν μπόρεσα να πάω και πήγα και έπαιξα κωμωδία.
Τραγική ειρωνεία ήταν ότι είχα μια σκηνή που έκλαιγα πάνω από ένα φέρετρο. Δεν μπορώ να περιγράψω τα συναισθήματά μου, όταν ταυτόχρονα ο κόσμος με καταχειροκροτούσε με πολλά γέλια.
«Αντί να ντρέπομαι εγώ...»
Όταν βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Ποιος είναι πρωινιάτικα, την Πέμπτη 5/5, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στους μεγάλους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου, που έγραψαν ιστορία, στον Ντίνο Ηλιόπουλο και τον Θανάση Βέγγο.
Τον ηθοποιό τον έχουμε παρακολουθήσει σε πολλούς και μοναδικούς ρόλους του στην τηλεόραση με πολύ χαρακτηριστικό αυτόν στη σειρά Λάκης ο Γλυκούλης, όπου πρωταγωνιστής ήταν ο Πέτρος Φιλιππίδης και για τον οποίο έχει μιλήσει σχετικά με τις κατηγορίες που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας.
Παρόλα αυτά, μίλησε, κυρίως, για την συνεργασία που είχε τον πρώτο καιρό με τον Βέγγο και τον Ηλιόπουλο, που, σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν πολύ ντροπαλοί και απλοί άνθρωποι σε σύγκριση με την αναγνωρισιμότητά τους. Δεν ήταν καθόλου υπεροπτικοί, ενώ αντιθέτως ζούσαν τη ζωή τους διατηρώντας χαμηλούς τους τόνους.
«Στα πρώτα μου βήματα έπαιξα με τον Θανάση Βέγγο κι έβλεπες έναν άνθρωπο που ντρεπόταν. Αυτός και ο Ντίνος Ηλιόπουλος ντρεπόντουσαν. Αντί να ντρέπομαι εγώ, που ντρεπόμουν, δεν το συζητώ… Έβλεπα τον Βέγγο και τον Ηλιόπουλο να με βλέπουν να πηγαίνω και να σηκώνονται να με χαιρετήσουν», είπε αρχικά.
Και συμπλήρωσε: «Από τον Θανάση Βέγγο πήρα την απλότητά του, την καλοσύνη του, τον καλό του λόγο, τους χαμηλούς τόνους που είχε και τη σβελτάδα».
