Διαφέρουν μόνο στο μαλλί - Εντυπωσιακή και κούκλα η μητέρα της Ευγενίας Σαμαρά
Απίστευτη ομοιότητα!
Η Ευγενία Σαμαρά είναι πολύ γνωστή και αγαπημένη ηθοποιός, η οποία ξεχωρίζει όχι μόνο για τις επιδόσεις της στα σίριαλ, που κατά καιρούς παίζει αλλά και μέσα από πτυχές της, που γίνονται γνωστές για την προσωπική της ζωή.
Πριν από λίγους μήνες, η ίδια από μόνη της είχε κάνει γνωστή την απώλεια του πατέρα της, που την τσάκισε, ωστόσο μετά από λίγους μήνες κατάφερε και μάζεψε ξανά τα κομμάτια της. Άλλωστε πρέπει να παραμείνει δυνατή για να συνεχίσει τη πορεία της. Η σχέση με την μητέρα της, της δίνει δύναμη και από ότι φαίνεται κάνουν πολλά πράγματα μαζί, όπως και το πρόσφατο ταξίδι τους στη Φλωρεντία.
Η Ευγενία Σαμαρά με την μητέρα της
Η συγκινητική ανάρτηση της Σαμαρά με το μήνυμα αποχαιρετισμού για τον πατέρα της
Οι τελευταίες ώρες για την Ευγενία Σαμαρά είναι αρκετά δύσκολες καθώς όπως σας αναφέραμε πρώτοι με το αποκλειστικό μας η γνωστή ηθοποιός έχασε τον πολυαγαπημένο της πατέρα.
Πιο συγκεκριμένα, ο Σάκης Σαμαράς άφησε την τελευταία του πνοή πριν μερικές μέρες και το βράδυ της Παρασκευής η ηθοποιός γνωστοποίησε το δυσάρεστο γεγονός στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram.
Η ίδια έγραψε ένα μακροσκελές μήνυμα για να αποχαιρετήσει τον πατέρα της και όπως ήταν λογικό "τσάκισε" κόκκαλα με τα συγκινητικά λόγια.
«Εσύ, που ξυριζόσουν για να είναι μαλακό το μαγουλάκι σου για να μπορώ να σε φιλάω και να μην τσιμπιέμαι.
Εσύ, που ήσουν το φως το ίδιο και μόνο χαμογελούσες.
Εσύ, που σε ήθελαν για φίλο τους οι φίλοι μου και οι φίλοι των φίλων μου.
Εσύ, που μου έλεγες να κάνω πάντα ότι γουστάρω.
Εσύ, που δεν μπορούσες να μου πεις όχι.
Εσύ, που δεν με πίεσες ποτέ.
Εσύ, που άκουγες τους ανθρώπους και σε 10 λεπτά σου έλεγαν τα εσώψυχα τους.
Εσύ, που βγαίναμε και πίναμε και χορεύαμε ασταμάτητα.
Εσύ, που ήσουν ο πιο ατακαδόρος που γνώρισα ποτέ μου.
Εσύ, που ο θυμός σου κρατούσε 5 λεπτά.
Εσύ, που κοκορευόσουν για εμένα όπου και να βρισκόσουν.
Εσύ μπαμπούλι μου… εσύ που είσαι μέσα μου, τώρα πρέπει να σου πω αντίο.
Και έτσι ξαφνικά σταμάτησε ο χρόνος.
Και έτσι ξαφνικά αναρωτιέμαι αν σου είπα αρκετές φορές σ’ αγαπώ και αν σου έδωσα αρκετά φιλιά και αγκαλιές.
Αύριο θα είχες τα γενέθλια σου και εμείς εδώ ανήμποροι κοιτάμε το κενό…
Πως μας την έσκασες έτσι ρε μάγκα μου;;
Και σου έγραφα μικρή, στα ραβασάκια μου γαμώτι μου ξυπνά με να σε χαιρετήσω!
Αντίο μπαμπάκι μου, μπαμπούλι μου , πατέρα μου , Σάκαρε μας.
Σ´ αγαπάμε όπως μας έμαθες να αγαπάμε.
Δίχως μέτρο.
Σας ευχαριστώ όλους για την αγάπη.
Να ζείτε παιδιά. Συνειδητά. Την κάθε στιγμή».
