Υπέρ του Σωκράτη Μάλαμα ο Γρηγόρης Πετράκος: «Αφήστε τον ήσυχο, ο Λιγνάδης ανήκει στη φυλακή»

«Την ώρα μιας παράστασης το αντικείμενο είναι αποκλειστικά η Τέχνη»

Αρθρογράφος: Ίρις Βίλα
Ίρις Βίλα
Youweekly Editor
Υπέρ του Σωκράτη Μάλαμα ο Γρηγόρης Πετράκος: «Αφήστε τον ήσυχο, ο Λιγνάδης ανήκει στη φυλακή»

Θύελλα αντιδράσεων ξέσπασε πριν από λίγες ημέρες στα social media αναφορικά με την συναυλία του Σωκράτη Μάλαμα καθώς όταν σηκώθηκε ένα πανό κατά του Δημήτρη Λιγνάδη όπου ανέφερε «Βιαστής είναι», τους ζήτησε να κατέβει.

Όπως φάνηκε, η κίνηση του γνωστού τραγουδιστή δίχασε για τα καλά το κοινό του καθώς αρκετοί ήταν εκείνοι οι οποίοι ήταν υπέρ με την κίνησή του και κάποιοι άλλοι κατά.

Ανάμεσα στα άτομα που τον υπερασπίστηκαν δημοσίως ήταν και ο Γρηγόρης Πετράκος ο οποίος τοποθετήθηκε με μια ανάρτησή του στο Facebook και τα "έβαλε" για τα καλά με τους χρήστες του Twitter.

Ο Γρηγόρης Πετράκος υπερασπίστηκε τον Σωκράτη Μάλαμα

«Πήρε φωτιά λέει το τουίτερ επειδή ο Μάλαμας είπε να κατέβει ένα πανό στη συναυλία του… Κατ’ αρχάς να πάρει φωτιά και να καεί το τουΐτερ. Να γλιτώσουμε κι απ’ τους τουϊτεράδες.Το Μάλαμα όμως αφήστε τον ήσυχο… Το Μάλαμα βρήκατε ρε…; Ένας Μάλαμας και δυο τρεις άλλοι έχουν μείνει να μας θυμίζουν τί είναι καλλιτέχνης.

Κι αυτόν θα τον πιάσετε στο στόμα σας επειδή δεν ήθελε να βλέπει ένα πανό που γράφει ασχήμιες την ώρα που τραγουδάει ο άνθρωπος; Είναι μια συναυλία ο κατάλληλος χώρος και στιγμή να σηκώνει ο καθένας πανό που να γράφει λέξεις με αρνητική δόνηση; Ο άλλος να λέει ένα τρυφερό τραγούδι και να βλέπει απέναντι τη λέξη βιαστής, δολοφόνος ή θάνατος;

Μήπως θέλετε να του βάλετε και μια οθόνη απέναντι να δείχνει Πορτοσάλτε; Τουλάχιστον να έβλεπε ένα πανό που να έγραφε μια σπουδαία Ιδέα ή ένα μεγάλο Αγαθό… Να έγραφε το πανό τη λέξη “Ελευθερία”, “Αγάπη” ή έστω “Δικαιοσύνη”… άντε να το δεχτώ…

Την ώρα μιας παράστασης το αντικείμενο είναι αποκλειστικά η Τέχνη. Και Τέχνη, όπως έγραφε ο μεγάλος Έλλην φιλόσοφος Κ. Τσάτσος, είναι “η του ωραίου θεραπεία”. Εγώ τις απόψεις μου τις κρατάω για τους φίλους μου, για τις συνεντεύξεις, για τα άρθρα μου και για τα βίντεο που κάνω και μπορεί όποιος θέλει να τα διαβάσει ή να τα δει.

Δεν τις πετάω στη μούρη του κόσμου που έρχεται να με ακούσει να τραγουδάω… Για φαντάσου να έβγαινα να τραγουδήσω και να άρχιζα να μιλάω για μάσκες, βελόνες, ψευτοπανδημίες και κρίσεις της κληματαριάς… Τί σχέση έχουν αυτά με τη μουσική; Κάθε τι έχει το χώρο και το χρόνο που είναι σωστό να εκφραστεί.

Η Τέχνη μιλάει για το Αιώνιο. Δεν ασχολείται με μεμονωμένες υποθέσεις. Αυτές είναι για τα δικαστήρια. Και επιτέλους. Κάποιοι έχουν δώσει τις εξετάσεις τους χρόοονια τώρα…. Ο Μάλαμας όταν άρχισε η επιχείρηση κοροϊδοϊός έγραψε αυτό το μικρό αλλά περιεκτικό σημείωμα…

Αυτοί που ξυπνάνε και κοιμούνται με τον καημό του Λιγνάδη άραγε σήκωσαν κανένα πανό ή έστω έγραψαν ένα σημείωμα για τον εθνικό βιασμό που δεχόμαστε 2μιση χρόνια τώρα;;;; Ή μήπως φορούσαν τις μασκούλες τους στις συναυλίες πέρσι σα βιασμένοι με σύνδρομο Στοκχόλμης;

Ο Λιγνάδης και ο κάθε βιαστής/παιδεραστής ανήκει στη φυλακή και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο. Για το βιασμένο μας έθνος όμως γαργάρα… Φύλλο δεν κουνιέται στο τουΐτερ…».

Πήρε φωτιά λέει το τουίτερ επειδή ο Μάλαμας είπε να κατέβει ένα πανό στη συναυλία του... Κατ αρχάς να πάρει φωτιά και να...

Posted by Grigoris Petrakos on Thursday, July 28, 2022

Λίγα λόγια για τον Σωκράτη Μάλαμα

Ο Σωκράτης Μάλαμας γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1957 στη Συκιά της Χαλκιδικής. Λόγοι εργασίας των γονέων του τον έκαναν να βρεθεί στη Στουτγάρδη της Γερμανίας μέχρι τα εφηβικά του χρόνια. Στη συνέχεια επέστρεψε στη Θεσσαλονίκη.

Το μπουζούκι που του έκανε δώρο ο πατέρας του αποτέλεσε το αρχικό του ερέθισμα για τη μουσική. Στα δεκατρία του αγόρασε την πρώτη του κιθάρα ως επιβράβευση για τις επιδόσεις του στα σχολικά μαθήματα και στα δεκαεφτά του παρακολούθησε μαθήματα κιθάρας στο Μακεδονικό Ωδείο Θεσσαλονίκης.

Μετά την αποφοίτησή του από το Λύκειο, επέστρεψε και πάλι στη Γερμανία για να παρακολουθήσει μαθήματα μουσικής στο Ωδείο της Στουτγάρδης. Σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής του αποφασίζει να επιστρέψει και να πάει για σπουδές στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών, μαθητεύοντας δίπλα στον Βαγγέλη Ασημακόπουλο και στον Νότη Μαυρουδή.

Από τα 23 του αρχίζει την επαγγελματική του σταδιοδρομία, εργαζόμενος ως δάσκαλος κιθάρας καθώς και ως τραγουδιστής σε λαϊκά μαγαζιά. Πριν ξεκινήσει την προσωπική του πορεία, υπήρξε κιθαρίστας στην ορχήστρα του Νίκου Παπάζογλου.