Ο γιος της Ρουμελιώτη έχει μεγαλώσει πολύ - Φωτογράφισε την ηθοποιό σε μια μοναδική στιγμή
Δημοσίευσε τη φωτογραφία στο instagram
Η Ευδοκία Ρουμελιώτη είναι χωρίς καμία αμφιβολία μια ευτυχισμένη μαμά και παράλληλα ευτυχισμένη σύζυγος, αφού στο πλάι του άντρα της ζει ακόμα τον έρωτα, όπου σταθούν και όπου βρεθούν.
Η ηθοποιός εκφράζει συχνά μέσα από τα social media το πόσο δεμένη είναι με τον γιο της, τον οποίο βλέπει να μεγαλώνει και τον καμαρώνει σαν κλασσική Ελληνίδα μαμά, που είναι. Μάλιστα, το παιδάκι έχει μεγαλώσει τόσο πολύ, αφού με τις φωτογραφίες, που βγάζει τη μαμά του, η ίδια εμπλουτίζει τον λογαριασμό της στο instagram.
Η ανάρτηση της Ευδοκίας Ρουμελιώτη στο instagram
«Οι ωραιότερες φωτογραφίες των διακοπών από τα χέρια του παιδιού μου!».
ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: evdokia.roumelioti - INSTAGRAM
ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: NDP
Οι δηλώσεις της Ρουμελιώτη για την απόκτηση και άλλου παιδιού
Στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» παραχώρησε συνέντευξη η Ευδοκία Ρουμελιώτη η οποία μέσα σε όλα αναφέρθηκε για την οικογένειά της αλλά και τα προσωπικά της σχέδια τα οποία δεν έγιναν. Η γνωστή ηθοποιός ανέφερε χαρακτηριστικά: «Με τον σύζυγό μου είμαστε 14 χρόνια μαζί. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα, παίζει ρόλο η γνώμη του.
Ο σύζυγός μου έχει παιδιά από προηγούμενο γάμο. Αν αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο, αγαπάς και τα παιδιά του. Ο ερχομός του παιδιού με άλλαξε πάρα πολύ. Έκανα το παιδί πολύ συνειδητά και πολύ συνειδητά είμαι από πάνω του. Είμαι πολύ αυστηρή μαμά, δυστυχώς. Ο άνδρας μου με λέει Γερμανίδα.
Θέλω πάρα πολύ να κάνω κι άλλο παιδάκι, δυστυχώς δεν έρχεται», είπε αρχικά η Ευδοκία Ρουμελιώτη. Η Ευδοκία Ρουμελιώτη συμπλήρωσε: «Μια φορά είχα φύγει από τη συγκεκριμένη παράσταση και το είχα πει. Τα πράγματα άλλαξαν και κάναμε ένα πολύ μεγάλο βήμα. Έφυγα από μια παράσταση, έκλεισα ένα κεντρικό θέατρο, το φώναξα και το είπα πολύ δυνατά.
Η μητέρα μου όταν της είπα ότι δεν περνάω καλά στην παράσταση, μου είπε να φύγω. Ο σύζυγός μου ήταν υπέρ μου, να κάνω αυτό που νιώθω και αυτό που αισθάνομαι. Η μαμά μου είναι συνέχεια μαζί μου, δίπλα μου, μέσα μου, απλά το βαρύ πένθος έφυγε».
