Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη - Στην Κρήτη το μνημόσυνό του

Όλες οι λεπτομέρειες

Ελένη Μήτση
Youweekly Editor
Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τον θάνατο του Μίκη Θεοδωράκη - Στην Κρήτη το μνημόσυνό του

Σε λίγες ημέρες θα συμπληρωθεί ένας χρόνος από την ημέρα εκείνη, που έφυγε μια για πάντα από τη ζωή ο σπουδαίος Μίκης Θεοδωράκης, αφού όπως έχει τονίσει και η κόρη του Μαργαρίτα, αργοπέθαινε στην κατοικία του.

Με σκοπό λοιπόν να τιμηθεί ο μουσικοσυνθέτης έχει διοργανωθεί το ετήσιο μνημόσυνο του αλλά και μια σειρά από εορταστικές εκδηλώσεις, μια ημέρα πριν και μετά από τις 2 Σεπτέμβριου, την ημέρα που πέθανε δηλαδή.

Στα Χανιά το μνημόσυνο για τον Μίκη Θεοδωράκη

Όσο για το μνημόσυνό του, σύμφωνα με πληροφορίες η επιθυμία της οικογένειας είναι να γίνει στην Κρήτη στις 2/9 και 11 το πρωί, συγκεκριμένα στον Γαλατά Χανίων, τον τόπο καταγωγής του μεγάλου Έλληνα.

Μίκης Θεοδωράκης

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: ndp

Oι τελευταίες ώρες του μεγάλου μουσικοσυνθέτη πριν φύγει από τη ζωή

Καλεσμένη της εκπομπής «Τετ α τετ» με τον Τάσο Τρύφωνος είναι η Μαργαρίτα Θεοδωράκη, η οποία μίλησε τόσο για την απώλεια του πατέρα της, Μίκη Θεοδωράκη αλλά και για τον Νίκο Κουρή ο οποίος υποστήριξε πώς είναι γιος του μουσικοσυνθέτη (διαβάστε εδώ τις τελευταίες του δηλώσεις).

Απόσπασμα από την εν λόγω συνέντευξη προβλήθηκε το πρωί της Παρασκευής 27/5 στην εκπομπή «Happy Day».

«Άλλαξε η ζωή μου πολύ μετά τον θάνατο του πατέρα μου. Τους τελευταίους 2 μήνες παρακαλούσε να πεθάνει γιατί υπέφερε πάρα πολύ. Ο πατέρας μου ήταν πάντα πολύ αυστηρός, δεν ικανοποιούνταν ποτέ. Ήθελε όλο και κάτι παραπάνω κι αυτό εμένα με δυνάμωσε.

Η στενοχώρια μου είναι ότι δεν έζησα την κηδεία του και σαν κάθε άνθρωπος ήθελα να τον θάψω εγώ. Όχι τόσο τον Θεοδωράκη, αλλά τον πατέρα μου. Την επιθυμία του θα την ακολουθούσα, όχι να μου κάνουν εξώδικα, γιατί υπάρχει μία κόντρα με εμένα χρόνια… Δεν έχω δικαίωμα στο έργο του, είμαι τόσο χαζή κι εγώ και ο αδελφός μου που δεν έχουμε δικαίωμα.

Το θέμα του Νίκου Κουρή δεν υπάρχει για μένα. Είναι μία αηδία και μία ντροπή. Τα παιδιά κάποια στιγμή για να πάνε να δούμε τον μπαμπά έπρεπε να κλείσουν ραντεβού, δεν έμπαιναν αυθόρμητα και αυτό το πράγμα τους αποξένωνε».