Βανέσα Αδαμοπούλου: «Δεν σαν φλερτάρουν κορίτσια γιατί βλέπουν ξινές φάτσες που το παίζουν ωραίες! Εμένα με...»
Το μήνυμα που έστειλε στις γυναίκες
Στην κάμερα της εκπομπής «Ελένη» και τη Φωτεινή Λάσπα μίλησε η Βανέσα Αδαμοπούλου. Η γνωστή τραγουδίστρια μίλησε για τον γιο της, τη σχέση της με τον Ιωάννη Παπαζήση (που μίλησε κι ο ίδιος χθες 13/10 για το παιδί τους και το θέμα της συνεπιμέλειας) ενώ δεν δίστασε να στείλει και το δικό της μήνυμα στις γυναίκες για το φλερτ.
Οι δηλώσεις της Βανέσας Αδαμοπούλου για το φλερτ, τον γιο της & τον Παπαζήση
«Οι περισσότεροι γονείς φορτώνουν τα παιδιά τους με δραστηριότητες για να καλύψουν δικά τους κενά. Πρέπει να τα αφήσουμε να παίξουν. Με τον γιο μου απολαμβάνουμε να βλέπουμε ταινίες και να τρώμε ποπ κορν, κάνουμε πολλά αστεία και με τραβάει βιντεάκια. Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να μην παίρνω στα σοβαρά τον εαυτό μου.
Όταν ήμουν παιδί κάθε καλοκαίρι πήγαινα στο χωριό μας στην Ανδρίτσαινα. Οι αναμνήσεις από ‘κει είναι ο λόγος που έγινα συγγραφέας. Οι γονείς πρέπει να αφήνουν τα παιδιά να περνάνε χρόνο με τον παππού και τη γιαγιά. Ο ρόλος τους είναι να τα κακομάθουν.
Έζησα την εφηβεία μου στα πατώματα, στις μαυρίλες μου. Τώρα θέλω μόνο φως. Έχω κάνει ψυχοθεραπεία για ένα χρόνο και όσα μάθαινα τα δούλευα μέσα μου. Πριν δύο χρόνια που έχασα τη μητέρα μου ένιωσα την παύση της παντοδυναμίας της μαμάς και κατάλαβα ότι η ζωή είναι το σήμερα. Με φλερτάρουν οι άνδρες. Οι γυναίκες παραπονιούνται ότι δεν τις φλερτάρουν οι άντρες. Δεν σαν φλερτάρουν κορίτσια γιατί βλέπουν ένα “παγόβουνο”, ξινές φάτσες που το παίζουν απλά ωραίες. Με τον Ιωάννη κάνουμε και φιλικές συζητήσεις εκτός απ’ όσες αφορούν το παιδί μας. Όταν ένας άνθρωπος είναι τόσα χρόνια στη ζωή σου, δεν παύει ξαφνικά να υπάρχει», είπε χαρακτηριστικά η Βανέσα Αδαμοπούλου.
Η συγκινητική ανάρτηση της για τα γενέθλια του γιού της και η αναφορά στον Παπαζήση
«Σήμερα σε γιορτάζουμε. Επτά Μάηδες κι επτά καλοκαίρια -θα σταθώ στα καλοκαίρια. Σε πήρα για διακοπές, ήταν η σειρά μου. Φούλαρα το πορτ παγκάζ, κουβάλησα ψυγειάκι με σάντουιτς- δεν τα φάγαμε ποτέ. Κάναμε στάση στο πρώτο μπεργκεράδικο, αμετανόητοι κι ενθουσιώδεις, τυχοδιώκτες κι ανέμελοι. Στο δρόμο με ρωτούσες συνεχώς πότε φτάνουμε, “αν κοιμηθείς, θα φτάσουμε” -σε φλόμωσα στο ψέμα- κι εσύ έγειρες ανάλαφρος στο πλάι.
Κατάπιαμε χιλιόμετρα, εθνική κι άγιος ο Θεός, κι όλα τα καρέ της ζωής μου περνούσαν μπρος στο παρμπρίζ. Ραδιόφωνο επαρχίας, καψούρα και μεγαλείο, σάστισα από ηδονή- ξαναϊδωμένη, ξανανιωμένη, στη διαπασών. Τότε που. Καλοκαιράκι σε κάψες σπουδαίες, δίχως κλιματισμό, οργώναμε την εθνική, με ΙΧ χωρίς ζώνες και στο ραδιοκασετόφωνο τραγουδάκια του συρμού.
Στο τιμόνι ο μπαμπάς- αγέρωχος- με ένα ρεφρέν κολλημένο στα χείλη, καλοτραγουδισμένο και μεγαλειώδες- συμπαντικές στιγμές κολλημένες στα σπλάγχνα μου. Χαρά ανείπωτη κι αργόσυρτη μελαγχολία. Καυτός Αύγουστος έξω απ’ το παράθυρο κι έπειτα στάση στον Ισθμό για σουβλάκι. (Γυρνώ να σε ξαναδώ, κοιμάσαι- άφατη αθωότητα με καταπίνει).
Συνεχίζω τη διαδρομή- μπροστά ο μπαμπάς, πίσω εμείς. Φαντασιώνομαι πως θρυμματίζω τον ντουνιά στην παλάμη μου- τόσο εύκολος μοιάζει από δω ο κόσμος. Και μετά ιστορίες- κοσμοϊστορικές, ακούραστες, φλεγόμενες. Ο μπαμπάς παραδίδει μαθήματα ζωής κι εμείς ανοίγουμε το στόμα σα χάνοι -πόσο εύκολος μοιάζει από δω ο κόσμος.
Επιστρέφω ανάλαφρη. Κρατώ εγώ τώρα το τιμόνι και πίσω ονειρεύεσαι εσύ -θρυμματίζεις τον ντουνιά στην παλάμη σου. Η ιστορία μας γράφει χιλιόμετρα- ακούραστα, κοσμοϊστορικά .Η ροή του σύμπαντος συνεχίζετε σε ξέφρενους ρυθμούς. Χρόνια πολλά, αγόρι μας, χρόνια σπουδαία!».
