Συνεχίζεται αυτή την στιγμή η δίκη ανάμεσα στην Ζέτα Δούκα και τον Γιώργο Κιμούλη (δείτε τους δυο μάρτυρες που καταθέτουν) και η ηθοποιός παραχώρησε δηλώσεις στις κάμερες σχετικά με την υπόθεση.
Οι δηλώσεις της Ζέτας Δούκα για την διαμάχη τους
«Όλα έχουν πάρει τον δρόμο τους και θα αποφανθεί η δικαιοσύνη. Όπως με βλέπετε είμαι πολύ ανεβασμένη. Δεν υπάρχει καμία πρόθεση να τα βρούμε εξωδικαστικά. Εδώ σήμερα βρίσκονται συνάδελφοί μου, κάποιοι είναι αυτόπτες μάρτυρες κι έχουν ζήσει αυτά τα οποία καταθέτουμε και είναι και άλλοι μάρτυρες, οι οποίοι τα έχουν ακούσει από εμένα. Λέμε την αλήθεια, πρεσβεύουμε την αλήθεια και είμαστε εδώ για την στηρίξουμε και να την αποδείξουμε», είπε στις κάμερες ενώ του ευχήθηκε «καλή επιτυχία» για την επιστροφή του στο θέατρο.
Γιατί η Δούκα καταγγέλλει τον Κιμούλη – Όσα είχε πει δημόσια για πρώτη φορά το 2021
«Δεν είναι σεξουαλικής φύσεως και θέλω να το τονίσω και να το διαχωρίσω. Είναι ψυχολογική και λεκτική βία. Ήταν μια ολόκληρη θεατρική σεζόν πριν από 13-14 χρόνια σε κεντρικό θέατρο της Αθήνας με ένα πολύ ωραίο έργο, με σπουδαίο καστ. Ο συγκεκριμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός ήταν επικεφαλής του θιάσου, ο οποίος είναι, κατά τα άλλα, ένας σπουδαίος ηθοποιός.
Εγώ πήγα εκεί με πάρα πολύ μεγάλη ανυπομονησία σε αυτό το υπέροχο θίασο. Αυτό που συνάντησα ήταν μιας απίστευτης έντασης ψυχολογική και λεκτική βία, εντός και εκτός σκηνής, με εξάρσεις και περιστατικά θυμού, απαξίωσης, ειρωνείας, καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς.
Πάνω στη σκηνή έκανε ό,τι μπορούσε προκειμένου να προκαλέσει στον άλλον ένα βραχυκύκλωμα προκειμένου να τα χάσει. Το οποίο έγινε ακόμη πιο έντονο όταν οι κριτικές που άρχισαν να βγαίνουν για μένα ήταν καλές. Αυτό τον θύμωσε ακόμη περισσότερο. Εκτός σκηνής υπήρχαν σκηνές λεκτικής βίας.
Ένα βράδυ, όταν καιγόταν η Αθήνα με τα γεγονότα για τον Γρηγορόπουλο, είχε πολύ λίγο κόσμο και έστειλε έναν συνάδελφο να μου πει να βγω στη σκηνή και να πω ότι ακυρώνεται η παράσταση. Όταν πήγα να τον ρωτήσω γιατί δεν το λέει αυτός ως θιασάρχης και επικεφαλής, με έβρισε, με κλότσησε και είπε «ΟΚ, πάμε τρίτο κουδούνι».
Ήταν αρχές Δεκεμβρίου, τα Χριστούγεννα είχα αρρωστήσει πάρα πολύ. Ήταν η πρώτη φορά που είχα πάνω από 41 πυρετό. Έπαιζα με βήχα και κλειστή φωνή και το μόνο που είχα παρακαλέσει ήταν στις σκηνές που δεν έπαιζα εγώ να έχω ένα ποτήρι με νερό για να καθαρίζει η φωνή μου. Κατ’ εντολή αυτού του ανθρώπου το ποτήρι απομακρυνόταν από τον φροντιστή. Και εκεί εξερράγην και του είπα ότι κλείνω το θέατρο. Τελείωσε. Μου είπαν πως θα του μιλήσουν.
Έβαλα την αξιοπρέπεια μου κάτω από το θέατρο, έβαλα τον φόβο μου πάνω για να μην πουν ότι έκλεισα το θέατρο. Κατέρρευσα δύο φορές επί σκηνής και με πήγαν στο σπίτι. Ανέβασα πολύ πίεση και ακυρώσαμε μια παράσταση. Όταν τελείωσε η παράσταση γέμισα σπυριά για ενάμιση χρόνο.
ιατί τώρα; Γιατί τώρα είναι η εποχή. Τώρα τα αυτιά ανοίγουν και η δικαιοσύνη είναι υπέρ της γυναίκας. Δεν είναι ερώτηση το “γιατί τώρα;”. Υπήρχαν αυτόπτες μάρτυρες.
Η παράσταση για την οποία μιλάω ήταν το «Πιο κοντά» (Closer), στο Θέατρο Αθηνών το 2008 – 2009. Ό,τι είπα το υπέστην από τον Γιώργο Κιμούλη.
Γνωρίζω ότι πάρα πολλοί συνάδελφοί μου έχουν υποστεί τέτοιου είδους συμπεριφορές και από τον ίδιο και από άλλους και χειρότερα πράγματα και αυτή τη στιγμή, αυτό που κάνω είναι να ανοίξω τον δρόμο της προσωπικής και ονομαστικής ομολογίας. Γιατί αυτό που έκανε η Μπεκατώρου, αυτή τη διαφορά είχε. Ότι κατονόμασε τον άνθρωπο που έφερε πάνω της τόσα χρόνια και της είχε δημιουργήσει τόσο μεγάλο θέμα.
Δεν μπορώ να μιλήσω…
Καλώ τους συναδέλφους μου να μιλήσουν ανοιχτά και ονομαστικά. Οι αλλαγές συμβαίνουν από το μικροσκόπιο. Δεν τον ρώτησα ποτέ γιατί.
Δεν υπάρχει ένας άνθρωπος που μου τσάκισε τόσο πολύ την αξιοπρέπεια και με έκανε να ζήσω υπό καθεστώς φόβου και γνωρίζοντας εκ των υστέρων ότι είναι ο τρόπος του. Δεν έχεις κάτι να κάνεις. Για μένα αυτός ο άνθρωπος ήταν σαν να μην υπήρχε όλα αυτά τα χρόνια» είπε, μεταξύ άλλων, η Ζέτα Δούκα.