Συγκινήθηκε η Μπέτυ Μαγγίρα με τον καλεσμένο της - «Κάθε φορά που διαβάζω το βιογραφικό σου...»

Σηκώθηκε και τον αγκάλιασε

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Συγκινήθηκε η Μπέτυ Μαγγίρα με τον καλεσμένο της - «Κάθε φορά που διαβάζω το βιογραφικό σου...»

Ένας πολύ γνωστός ηθοποιός βρέθηκε σήμερα 16/11 καλεσμένος στην εκπομπή «Ποιος είναι πρωινιάτικα» ο οποίος συζήτησε για τα παιδικά του χρόνια, κάτι που συγκίνησε αρκετά την Μπέτυ Μαγγίρα.

Ο λόγος για τον Θανάση Βισκαδουράκη, ο οποίος έχει συγκλονίζει με τα όλα όσα πέρασε μέσα στο ορφανοτροφείο.

Η συγκίνηση της Μπέτυς Μαγγίρα με τον Θανάση Βισκαδουράκη

«Κάθε φορά που διαβάζω το βιογραφικό σου συγκινούμαι πάρα πολύ. Ξέρεις τι είναι το σπουδαίο σε σένα; Ότι δεν βγαίνεις ποτέ να κλαφτείς που δεν είχα να φάω, που έτρωγες έναν χρόνο μακαρόνια με κέτσαπ, που μέχρι 18 χρονών δεν είπες ποτέ τη λέξη μαμά-μπαμπά, που βοηθούσες τα παιδιά να δραπετεύσουν» ανέφερε στην αρχή της συνέντευξης η παρουσιάστρια και αμέσως μετά σηκώθηκε και αγκάλιασε τον ηθοποιό.

«Δεν περίμενα τέτοιο δώρο. Νομίζω ότι δεν αφήνει ο Θεός. Η ίδια η ζωή διορθώνει τα λάθη της. Κάτι γίνεται σε ανύποπτο χρόνο, αρκεί να θέλεις κι εσύ να βρεις το καλό. Ακόμα και στο ορφανοτροφείο δεν έκλαψα ποτέ, δεν σήκωσα χέρι ποτέ, δεν κάπνισα ποτέ. Παρ’ όλο που ήταν εύκολο για μένα να πάρω τον κακό δρόμο» είπε με την σειρά του ο Θανάσης Βισκαδουράκης στο Ποιος είναι Πρωινιάτικα του Open, ενώ αποκάλυψε ότι μέχρι τα 35 ζούσε σε υπόγεια.

Η αποκάλυψη για το πως έφυγε από το ορφανοτροφείο

Ο ηθοποιός είχε βρεθεί καλεσμένος στην εκπομπή «Fishy» το απόγευμα της Κυριακής (14/11) και είπε για τα χρόνια του στο ορφανοτροφείο:

«Μία φορά έχω πάει στο εξωτερικό, έχω πάει στην Αυστρία για να δω την Εθνική Ελλάδος το 2008, με τον Ότο Ρεχάγκελ. Το καλοκαίρι που πήραμε το Euro είχα πάει στο Σύνταγμα και στην Ομόνοια να πανηγυρίσω. Είχα εισιτήριο στην Τελετή Λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, ένιωθα πολύ περήφανος για τη χώρα μου, αυτός ο τόπος είναι φιλόξενος είναι ευλογημένος.

Θα ήθελα να έχω ένα σπίτι στη θάλασσα, ήταν το όνειρό μου. Από μικρό παιδί μου άρεσε η θάλασσα, μεγάλωσα στο Δήλεσι. Το χειμερινό ορφανοτροφείο ήταν στη Θήβα και το καλοκαιρινό στο Δήλεσι. Μπήκα μωρό στο ορφανοτροφείο και έφυγα 18 χρονών που πήγα στο στρατό, δραπέτευσα. Όλοι το κάνουν αυτό, απλά φεύγουν, δεν υπογράφουν κάποιο χαρτί.

Πριν χρόνια σε μία παράσταση, ήμουν πολύ συγκινημένος, και όταν τελείωσε η παράσταση, μου λένε οι ταξιθέτριες ότι θέλει να με γνωρίσει ένας κύριος. Δεν τον γνώρισα στην αρχή αλλά μου είπε ότι θα με γυρίσει 30 χρόνια πίσω. Αμέσως κατάλαβα ποιος είναι, κοκαλώσαμε και οι δύο, δεν πίστευα ότι θα τον ξαναέβλεπα υπό αυτές τις συνθήκες. Ήταν ο άνθρωπος που τον βοήθησα να δραπετεύσει από το ορφανοτροφείο».