Ελένη Καστάνη: Ξέσπασε σε κλάματα στον αέρα του Γειά σου - «Έχω αυτή τη σχιζοφρένεια σαν...»
«Είναι αλήθειες αυτά, είναι από τη ζωή βγαλμένα»
Καλεσμένη στην εκπομπή Γειά σου του ΣΚΑΙ βρέθηκε η Ελένη Καστάνη. Η ομάδα λοιπόν, της είχε ετοιμάσει ένα αφιερωματικό βίντεο με όλους τους σταθμούς της ζωή της. Είδαμε από που ξεκίνησε την καριέρα της, αλλά και τις μεγαλύτερες επιτυχίες της. Επίσης, μάθαμε και άγνωστες λεπτομέρειες της ζωής της.
Η ηθοποιός ωστόσο, δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα δάκρυά της όταν έγινε αναφορά στην αυτοκτονία του πατέρα της, ένας θάνατος θάνατος που "σημάδεψε" τη ζωή της.
«Σου ‘δωσε ο Θεός τόσο πολύ ταλέντο, αν και μπορεί να σε δυσκόλεψε σε πολλά πράγματα. Εγώ συγκλονίστηκα όταν το διάβασα, δεν το ήξερα, ότι όταν έφυγε ο πατέρας σου πήγαινες 12 χρονών στο σχολείο στη Σητεία με μαύρο μαντήλι», σχολίασε η Μαρία Μπακοδήμου μετά το τέλος του αφιερωματικού βίντεο.
Γυρνώντας η κάμερα στην ηθοποιό, είδαμε να έχει "λυγίσει" και ξέσπασε σε κλάματα μη μπορώντας να συγκρατήσει την συγκίνηση της.
Τα δάκρυα της Ελένης Καστάνη στο Γειά σου
«Με συγκινήσατε πάλι… τι να κάνουμε όμως; Είναι αλήθειες αυτά, είναι από τη ζωή βγαλμένα. Έχω αυτή τη σχιζοφρένεια σαν άνθρωπος, μπορώ να καταρρεύσω όπως τώρα με ένα αφιερωματικό βίντεο αλλά μπορώ να σηκώσω και ένα ολόκληρο βουνό στις πλάτες μου», σχολίασε με δάκρυα στα μάτια (πριν μερικές εβδομάδες πέθανε και ο πρώην σύζυγός της) και συνέχισε «Είναι και η δουλειά που κάνουμε τέτοια. Θέλει να έχεις γερό στομάχι, να αντέχεις. Είναι δουλειά της προσφοράς».
«Έφυγε όταν ήμουν 12 χρονών»
Το βράδυ της Πέμπτης (26/5) η Ελένη Καστάνη βρέθηκε καλεσμένη στο πλατό της εκπομπής «Ανοιχτά» όπου είπε επίσης για τον μπαμπά της...
«Ο πατέρας μου έφυγε όταν ήμουν 12 χρονών. Αυτοκτόνησε. Πήγαινα περιοδεία και όλοι οι δημοσιογράφοι με ρωτούσαν αυτό. Έχω δραματικό υπόβαθρο ως άνθρωπος και όλο αυτό το γύρισα στην κωμωδία. Ήμασταν μια φυσιολογική οικογένεια.
Δεν είχε δείξει σημάδια ότι είχε κάποιο πρόβλημα, δεν είχε κάποια διαφωνία με τη μητέρα μου, κάτι έντονο. Ήταν σοκ που ένα πρωινό ξύπνησα και δεν υπήρχε ο μπαμπάς μου. Το να βάλει κάποιος τέλος στη ζωή του είναι η απόλυτη δύναμη και η απόλυτη αδυναμία.
Ο μπαμπάς μου ήθελε να γίνει κάτι παραπάνω από αυτό που ήταν και δεν τα κατάφερε. Άφησε ένα γράμμα, το πιο συγκλονιστικό από όλα ήταν ότι ήμουν το μόνο άτομο που τον αποχαιρέτησε, ξύπνιο μέσα στο σπίτι. Ήμουν η τελευταία που τον είδα. Είναι κάτι που σε ακολουθεί.
Δεν έχω κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία, δεν το έχω γιατρέψει μέσα μου. Άφησε το γράμμα… Απευθυνόταν στη μητέρα μου… Το λέω και συγκινούμαι, πόσο άξια είναι να μεγαλώσει τα παιδιά της. Πέθανε κάτω από ένα δέντρο… Δεν ήξεραν τότε εκείνη την εποχή αυτή την αρρώστια (την κατάθλιψη)».
