«Πρέπει συνεχώς να τραμπουκίζεις, να...» - Η σκληρή αποκάλυψη του Ορφανού για την ενασχόλησή του με την πολιτική
Θα ασχοληθεί ξανά;
Την Τρίτη 23/5 ο Νίκος Ορφανός ήταν καλεσμένος στην εκπομπή The 2night show με τον ηθοποιό να παραχωρεί μία εξομολογητική συνέντευξη αναφορικά με το χώρο του, την οικογένειά του και την πολιτική με την οποία ασχολήθηκε (δείτε εδώ τη συγκλονιστική ομοιότητα με το γιο του).
Σήμερα, όπως τονίζει ο ίδιος ο Ορφανός δεν έχει μετανιώσει την εμπλοκή του με τα κοινά, παρά το γεγονός, που αυτή ανήκει στο μακρινό 2015, ωστόσο είναι επιλογή του πια να συνεχίσει να ασχολείται με τα καλλιτεχνικά και να έχει με άλλον τρόπο μία μικρή εμπλοκή στο δημόσιο λόγο.
Οι δηλώσεις του Νίκου Ορφανού για την πολιτική
«Δεν είμαι φανατικός με κανένα κόμμα και καμία ιδεολογία, είμαι άνθρωπος, που πιστεύει στη συνεννόηση, μου αρέσει το χιούμορ, η ευγένεια, εκεί πρέπει συνεχώς να τραμπουκίζεις, να παλεύεις, δε μου ταιριάζει εμένα αυτό, είμαι άνθρωπος της δουλειάς και θέλω να φαίνεται η δουλειά μου
Στην κεντρική πολιτική σκηνή δε φαίνεται αυτό ακριβώς, που κάνεις είναι λίγο θολό, χάνεται! Εγώ θέλω να φαίνεται η δουλειά μου και να κρίνομαι από αυτό.» είπε ο Νίκος Ορφανός.
Ο Ορφανός εξομολογείται για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια
Ο ηθοποιός Νίκος Ορφανός έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στα δύσκολα παιδικά του χρόνια και τη σχέση του με τους γονείς του. Επέλεξε να παρουσιάσει λοιπόν τις πιο όμορφες αναμνήσεις του, είτε από την παιδική του ηλικία, είτε από τα πρώτα του βήματα στο θεατρικό σανίδι και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις με ειλικρίνεια και αφοπλιστικότητα.
Άλλωστε ο ηθοποιός έχει συνηθίσει να μη ''μασάει τα λόγια'' του, αφού πάντα σχολιάζει τα κακώς κείμενα ιδιαίτερα στο χώρο της υποκριτικής, όπως έκανε και με την έκβαση της υπόθεσης Λιγνάδη, αλλά και για ευρύτερα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, αφού στο παρελθόν είχε μπει στον πολιτικό στίβο και δεν αποκλείεται να τον ξαναδούμε.
-Ποια είναι η πιο δυνατή σας ανάμνηση από τα παιδικά σας χρόνια;
«Δεν έχω πολλές αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Κυρίως θυμάμαι τα καλοκαίρια με τον παππού μου το Νικολή στο χωριό του το Χουδέτσι στην Κρήτη, που με έπαιρνε και περπατούσαμε μέσα στις ελιές και τις κρεβατίνες με τα σταφύλια. Νομίζω οι μυρωδιές και οι γεύσεις του χωριού και της Κρήτης που πάντα όταν κατεβαίνω, με το που θα πατήσω το πόδι μου, θα γίνω ένα με τον αέρα και το απίθανό της τοπίο, έχουν σφραγίσει την πρώτη μου νεότητα».
-Έχετε συγχωρήσει τους γονείς που ίσως να μην ήταν οι γονείς που είχατε ανάγκη να είναι;
«Ναι, δεν έχεις άλλη επιλογή. Ελπίζω, με τον ίδιο τρόπο, να με συγχωρήσει και ο γιος μου με τη σειρά του».
-Ποια ήταν μέχρι σήμερα η πιο όμορφη στιγμή σας στη σκηνή;
«Η πρώτη μου εμφάνιση επί σκηνής, στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης στη Σταδίου το Φλεβάρη του 1989 με ένα μαγικό θίασο, μόλις 4 μήνες αφότου μπήκα στη Σχολή. Θυμάμαι εκείνη τη βραδιά επέστρεφα σπίτι μου με τα πόδια και δεν πίστευα ότι είχα αξιωθεί να παίξω στη σκηνή του Κουν. Σχεδόν πετούσα».
