Αλίκη Κατσαβού: «Μου λείπει το χιούµορ του και η θετική του σκέψη» - Οι δηλώσεις της για τον Κώστα Βουτσά
Δεν έκρυψε τίποτα
Σε μία πρόσφατη συνέντευξη που παραχώρησε η ηθοποιός και σκηνοθέτης Αλίκη Κατσαβού στην εφημερίδα Secret, μίλησε για την μεγάλη απώλεια του συζύγου της Κώστα Βουτσά, η οποία της έχει κοστίσει πολύ σε όλους τους τομείς της ζω'η της, αλλά και για το πως το βιώνει ο γιος της ο Φοίβος Βουτσάς (δείτε εδώ την συγκινητική εξομολόγηση της Αλίκης Κατσαβού)
Η συνέντευξη της Αλίκης Κατσαβού
Στην αρχή της συνέντευξης της, η Αλίκη Κατσαβού, αναφέρθηκε στο γεγονός ότι ο γιος της, δεν θέλει να βλέπει τις ταινίες στις οποίες έπαιζε ο Κώστας Βουτσάς, γιατί στεναχωριέται πολύ. Πιο συγκεκριμένα δήλωσε ότι: «∆εν βλέπει τις ταινίες του πατέρα του, γιατί στενοχωριέται. Μου έχει πει: ''Αλίκη, δεν θέλω να βλέπω τον µπαµπά στις ταινίες, γιατί στενοχωριέµαι πολύ''».
Στην συνέχεια, έκανε λόγο για το επάγγελμα το οποίο έχει δηλώσει ο γιος της θέλει να ακολουθήσει όταν μεγαλώσει. Η Αλίκη είπε ότι: «Θέλει να γίνει ποδοσφαιριστής, γιατί του αρέσει πάρα πολύ να τρέχει µε την µπάλα».
Ακόμα στην ερώτηση σχετικά με το τι είναι αυτό που της λείπει περισσότερο από τον Κώστα Βουτσά, δήλωσε τα παρακάτω: «Μου λείπει το χιούµορ του και η θετική του σκέψη. Ηταν πάντοτε πολύ υποστηρικτικός και µε φρέσκες ιδέες, τόσο για τη δουλειά στο θέατρο όσο και για την ίδια τη ζωή µας, το πού θα διασκεδάζαµε, πού θα πηγαίναµε, πού θα τρώγαµε και πώς θα περνούσαµε πιο ωραία την ηµέρα µας».
Επίσης, δήλωσε ότι δεν της λείπει κάποιος σύντροφος. Πιο συγκεκριμένα είπε ότι:
«Οχι, δεν µου λείπει ένας σύντροφος αυτήν τη στιγµή. Είµαι πολύ συγκεντρωµένη στο µεγάλωµα του παιδιού και πολύ δύσκολα κάποιος θα µου τραβούσε την προσοχή. ∆εν θα θυσίαζα εύκολα τον χρόνο µου, τον οποίο µοιράζω µεταξύ παιδιού και δουλειάς. Και ποιος, εξάλλου, θα µπορούσε να συναγωνιστεί έναν Κώστα Βουτσά και όσα αυτός έγραψε στην ψυχή µου;»
Τέλος, η Αλίκη Κατσαβού, αναφέρθηκε στο ποιες ήταν οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετώπισε μετά τον θάνατο του συζήγου της, είπε ότι: «Ήταν όταν πέθανε ο Κώστας και ξεκίνησε η πανδηµία. Με κατέκλυσε φόβος και αβεβαιότητα για µια σειρά σηµαντικών θεµάτων. Και για τον αντίκτυπο που θα είχαν αυτά τα γεγονότα στο παιδί και ταυτόχρονα για το µεγάλο ζήτηµα της επιβίωσης, καθώς τα θέατρα έκλεισαν και δεν είχα να λαμβάνω εισόδημα από πουθενά για αρκετούς µήνες. Αφού επέζησα όλων αυτών των καταστάσεων, δεν φοβάµαι πια τίποτα».
