«Μωρό μου είμαστε...» - Στιγμές ευτυχίας για τον Ηλία Βρεττό και την Αναστασία Δεληγιάννη ένα χρόνο μετά τον γάμο τους
Η τρυφερή ανάρτηση στο Instagram
Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την ημέρα που ο Ηλίας Βρεττός ενώθηκε με τα ιερά δεσμά του γάμου και αντάλλαξε όρκους αιώνιας αγάπης με την καλή του, Αναστασία Δεληγιάννη, σε μία φαντασμαγορική τελετή και ένα γλέντι που δεν θα ξεχάσουν ποτέ τους (δείτε εδώ βίντεο από τον χορό τους).
Ο τραγουδιστής, λοιπόν, ο οποίος θα αναλάβει σύντομα τον ρόλο του παρουσιαστή, δημοσίευσε στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram φωτογραφίες από εκείνη τη μέρα και έγραψε το πιο τρυφερό κείμενο για τα μάτια της γυναίκας του.
Η ανάρτηση του Ηλία Βρεττού για την επέτειο γάμου με την Αναστασία Δεληγιάννη
«Μωρό μου είμαστε ένα χρόνο πιο κοντά στο άπειρo. Ξημερώνει η πρώτη μας επέτειος! Χρόνια μας πολλά!!», σημείωσε χαρακτηριστικά.
Μετά το γάμο έρχεται το πρώτο τους παιδί
«Πετάει ψηλά» εδώ και χρόνια, βρίσκεται σε μια άκρως δημιουργική περίοδο, και μετά από μεγάλες δοκιμασίες ατενίζει πλέον το μέλλον με αισιοδοξία στο πλευρό της συζύγου του και των συνεργατών του. Ο Ηλίας Βρεττός μιλάει στο YOU για τον σκληρό ανταγωνισμό από τα πρώτα του βήματα, για τις επαγγελματικές και προσωπικές του περιπέτειες, αλλά και για το ενδεχόμενο να γίνει πατέρας στο άμεσο μέλλον.
Από τον Γιώργο Κακογιάννη
Ήσουν το παιδί που τραγουδούσε στους δικούς του με μια κιθάρα;
Το παιδικό μου όνειρο ήταν να μάθω κιθάρα, επειδή έβλεπα έναν θείο μου που έπαιζε ερασιτεχνικά και διάφορους καλλιτέχνες στην τηλεόραση. Παρακαλούσα τους γονείς μου να με γράψουν σε ωδείο και αρνιόντουσαν, γιατί πίστευαν ότι ήταν ένα παιδικό καπρίτσιο -ίσως γι' αυτό πείσμωσα περισσότερο. Στην ΣΤ' Δημοτικού με έγραψαν στο Εθνικό Ωδείο και θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μου έδωσε μία κιθάρα ο δάσκαλος, και την κοιτούσα σαν το μεγαλύτερο δώρο, ένιωθα πλήρης. Οι εφηβικές μου αναμνήσεις είναι με την κιθάρα στις γιορτές του σχολείου, σε συγκεντρώσεις με συμμαθητές και τα κορίτσια που ήθελα να εντυπωσιάσω.
Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς επαγγελματικά με το τραγούδι;
Στην αρχή το έβλεπα σαν χόμπι, συν ότι όσες φορές το είχα ψελλίσει δειλά στους γονείς μου ήταν αρνητικοί -ο χώρος της μουσικής τούς φάνταζε μακρινός και η νύχτα βρώμικη. Επειδή ήμουν καλός μαθητής, ονειρεύονταν να περάσω σε μία καλή σχολή, όπως και έκανα, αλλά στο τρίτο έτος η μητέρα μου δήλωσε συμμετοχή για εμένα σε έναν τηλεοπτικό διαγωνισμό που γινόταν στο κρατικό κανάλι, όπου ο νικητής θα εκπροσωπούσε την Ελλάδα στη Eurovision το 2004. Τελικά πήγε ο Σάκης Ρουβάς με το Shake It, αλλά επειδή βρέθηκα στην πρώτη τριάδα και άκουσα καλά λόγια από ανθρώπους του χώρου, πίστεψα στις δυνάμεις μου και γι' αυτό ξεκίνησα επαγγελματικά το τραγούδι.
Τι θυμάσαι από τα πρώτα σου βήματα στο τραγούδι;
Εμφανιζόμουν σε ένα μαγαζί στο δάσος της Εκάλης που λεγόταν «Le Plaisir» και άνοιγε έξι μέρες την εβδομάδα. Ο μαέστρος ενθουσιάστηκε μόλις με άκουσε, και μου έδωσε την πρώτη θέση στο σχήμα, είχα το μεγαλύτερο πρόγραμμα ανάμεσα σε εφτά τραγουδιστές. Έπεσα στα βαθιά και αγάπησα τη δουλειά ακαριαία, στη συνέχεια περιπλανήθηκα πέντε χρόνια σε όλη την Ελλάδα και απέκτησα γρήγορα εμπειρία, ενώ το καλοκαίρι του 2008 κυκλοφόρησα το πρώτο μου τραγούδι, το «Κάνει μοναξιά».
Τότε υπήρχαν κάποιοι που σε ζήλευαν και ήθελαν να σε πολεμήσουν;
Στην πρώτη μου δουλειά είχα βιώσει απίστευτο ανταγωνισμό από την πρώτη τραγουδίστρια, έκανε τρελές χοντράδες: Μου είχε ξηλώσει τα μικρόφωνα, ερχόταν στο μαγαζί και έβριζε, πήγαινε στο καμαρίνι μού τσαλάκωνε τα ρούχα, τα πέταγε και τα έψαχνα... Δημιουργούσε μονίμως αναταραχές και μου μιλούσε άσχημα, και επειδή τότε ήμουν ψαρωμένος, δεν ήξερα πώς να αντιδράσω, τα είχα χαμένα. Και τα χρόνια που ακολούθησαν έχω εισπράξει πολλές φορές αθέμιτο ανταγωνισμό, πισώπλατα μαχαιρώματα και τρικλοποδιές, ακόμα και από φτασμένα ονόματα, που θεωρητικά δεν είχαν κάτι να φοβηθούν από ένα παιδί που μόλις ξεκινούσε.
Πώς αντιδρούσες απέναντι στον ανταγωνισμό;
Πεισμώνω απέναντι σε οτιδήποτε με δυσκολεύει, σφίγγω τα δόντια και γίνομαι καλύτερος. Και επειδή όταν ξεκίνησα ήμουν αγαθός, πλέον είμαι πιο επιφυλακτικός απέναντι σε ανθρώπους και καταστάσεις.
Αμφισβήτησες ποτέ τον εαυτό σου;
Όποιος καλλιτέχνης πει το αντίθετο, θα είναι μεγάλο ψέμα. Η δουλειά μας έχει πολλά σκαμπανεβάσματα, τα πράγματα ήταν και είναι δύσκολα, οπότε χρειάζεται καλή ψυχολογική διαχείριση και στήριξη από ανθρώπους. Πολλές φορές πίστεψα ότι δεν μπορώ να προχωρήσω και ότι όλα τελείωσαν, ή ότι έχουν περάσει οι καλές μου μέρες. Αλλά πάντα στο τέλος, με ένα μαγικό τρόπο, τα πράγματα γίνονται καλύτερα.
Ήσουν και είσαι ένα ωραίο παιδί. Υπήρχε κάποιος παραγωγός που πρότεινε να σε προωθήσει, με αντάλλαγμα το σεξ;
Έτσι ωμά, όπως το λες, όχι. Αλλά στα πρώτα μου βήματα, κάποιοι συνάδελφοι με έκαναν να νιώσω πολύ άβολα και άσχημα, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι βρίσκονταν σε θέση ισχύος. Πάντως ήμουν τυχερός και δεν έφθασαν τα πράγματα σε ακραίο σημείο, για να πω ότι έχω δεχτεί σεξουαλική παρενόχληση. Είναι πολύ ωραίο που τα τελευταία χρόνια ο κόσμος μιλάει ανοιχτά για όλα αυτά, και βλέπουμε ανθρώπους να λογοδοτούν στη δικαιοσύνη.
Ξεκίνησες να τραγουδάς έξι μέρες την εβδομάδα. Στην πορεία ήρθε η οικονομική κρίση και μειώθηκαν σε δύο, ενώ μέσα στον κορωνοϊό, σταμάτησαν τελείως οι νυχτερινές εμφανίσεις. Πώς αντιμετώπισες όλες αυτές τις απανωτές δυσκολίες;
Έχω την ικανότητα, ακόμα και τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής μου, να τις εκμεταλλεύομαι δημιουργικά και έτσι τις ξεπερνώ. Μέσα στην κρίση είδα ότι τα μαγαζιά δεν έδιναν λεφτά για ολόκληρη ορχήστρα, οπότε δούλευα μόνο με δύο άτομα. Με τον Κώστα Μηλιωτάκη στα πλήκτρα ταξιδέψαμε σε όλη την Ελλάδα, κάναμε 250 live μέσα σε ένα χρόνο, τότε είχα βγάλει το «Πετάω ψηλά» και γινόταν χαμός. Όταν τράκαρα, σκέφτηκα πολύ με τον εαυτό μου και μου έδωσε τεράστια δύναμη το γεγονός ότι τότε έκανε επιτυχία ένα τραγούδι μου, το «Φώναξέ με», γι' αυτό όταν παρουσιάστηκα ξανά στον κόσμο ήμουν τελείως διαφορετικός. Τέλος, την περίοδο του κορωνοϊού τα έβλεπα όλα μαύρα, αλλά τελικά κάτι χάνεις και κάτι κερδίζεις. Μαζί με την εταιρεία μου, την Panik Platinum, κάναμε μια διαφορετική δισκογραφική δουλειά, το «Από το χθες στο σήμερα», επαναφέροντας τραγούδια του παρελθόντος. Από εκεί έκανε μεγάλη επιτυχία, το «Φύσηξε έρωτας βοριάς», το «Πού θα πας;», το «Ας εκτεθώ» και πολλά ακόμα.
Γενικά έχεις περάσει δυσκολίες με την υγεία σου, ξεκινώντας από ένα χειρουργείο στο νεφρό όταν ήσουν δεκατριών χρονών, τέσσερα χειρουργεία στις φωνητικές σου χορδές, το τρακάρισμα, και πιο πρόσφατα κολικό στο νεφρό. Τι σε έμαθαν όλες αυτές οι περιπέτειες;
Σίγουρα έχω συνειδητοποιήσει ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, πως όλα μπορούν να ανατραπούν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο και να βρεθείς να παλεύεις για τη ζωή σου. Γι' αυτό πρέπει να χαιρόμαστε το σήμερα και να εστιάζουμε στα θετικά. Μέσα από όσα πέρασα, έχω καταφέρει να βρω ουσιαστικά τον εαυτό μου και τα «θέλω» μου, να κάνω ένα μεγάλο ξεκαθάρισμα στους ανθρώπους που έχω γύρω μου και να διώξω όλα τα ενεργειακά βαμπίρ. Δουλεύω με καλή ενέργεια και υγεία με τους συνεργάτες μου, κάνω ακριβώς αυτό που θέλω μουσικά και στις live εμφανίσεις μου, μετά από 19 χρόνια στο τραγούδι, δηλώνω πιο ώριμος, πιο κατασταλαγμένος και πιο γεμάτος από ποτέ επαγγελματικά, αλλά και προσωπικά. Σε αυτό με στηρίζει πολύ και η γυναίκα μου.
Όταν τράκαρες ένιωσες ότι χρειάζεται να παλέψεις για τη ζωή σου;
Έπρεπε να παλέψω, γιατί κινδύνευε η ζωή μου. Για εφτά μέρες ήμουν σε ένα κρεβάτι με όλα μου τα κόκαλα σπασμένα και δεν μπορούσα ούτε να μπω στο χειρουργείο, γιατί πολύ απλά είχα χάσει τόσο αίμα, που δεν θα άντεχα την αναισθησία. Βρέθηκα να μιλάω με τη μητέρα μου για το τι πρέπει να γίνει αν «φύγω», προετοίμαζα τον εαυτό μου για το ενδεχόμενο να μην ξυπνήσω. Έκανα high five με τον Χάρο, αλλά όταν φτάνεις στο παρά ένα και σου δίνει την ευκαιρία ο Θεός να γίνεις καλά, οφείλεις στον εαυτό σου να μην παραμείνεις ο ίδιος βλάκας. Όταν βρέθηκα να παλεύω για τη ζωή μου ένιωσα πολύ έντονα αυτή την ανάγκη, και από τότε έχω αλλάξει πολλά. Πλέον υπάρχει ένας φάρος στη ζωή μου. Όταν καταλαβαίνω ότι στεναχωριέμαι για λάθος πράγματα, ή αναλώνομαι σε καταστάσεις που δεν θα έπρεπε, κοιτάζω αυτόν τον φάρο, τραβάω δυο χαστούκια στον εαυτό μου και συνέρχομαι.
Με τη γυναίκα σου πώς γνωριστήκατε;
Γνωριζόμασταν τέσσερα χρόνια με την Αναστασία, αλλά σε αυτό το διάστημα δεν υπήρχε το σωστό timing για να είμαστε μαζί, ήμασταν και οι δύο αλλού. Παρόλα αυτά την είχα εντοπίσει, κάτι που δεν είχε κάνει εκείνη... Για την ακρίβεια με αντιπαθούσε χωρίς να με γνωρίζει ιδιαίτερα. Επειδή είναι εκτός χώρου, και πολύ απλός άνθρωπος, το γεγονός ότι ήμουν επώνυμος την απωθούσε. Μετά από τέσσερα χρόνια έγιναν καλύτερες οι συνθήκες, αλλά και πάλι έπρεπε να κάνω τεράστιο αγώνα για να την κερδίσω, επειδή ήταν αρνητικά προκατειλημμένη απέναντι στο επάγγελμά μου και την αναγνωρισιμότητα. Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα, ήμουν σίγουρος ότι είναι η γυναίκα της ζωής μου, στους πρώτους δυόμισι μήνες της έκανα πρόταση γάμου. Της είπα χαρακτηριστικά όταν της έδωσα το δαχτυλίδι: «Δεν βιάζομαι, ούτε με ενδιαφέρει το πότε, αλλά θέλω να σε παντρευτώ. Πιστεύω ότι είσαι η γυναίκα της ζωής μου και ήθελα να ξέρεις ότι το κατάλαβα από την αρχή».
Πώς κατάλαβες τόσο γρήγορα ότι θα είναι η γυναίκα της ζωής σου; Ήταν ένστικτο;
Μετά το τρακάρισμά μου, αποφάσισα συνειδητά να ηρεμήσω στα ερωτικά και στα σεξουαλικά μου. Κατάλαβα πως όταν είσαι στο «χάσιμο», ακόμα και αν βρεις τη σωστή γυναίκα, θα την απωθήσεις με τον τρόπο ζωής και τις επιλογές σου. Όταν ηρέμησα, και ήρθε η Αναστασία στη ζωή μου, ήταν ξεκάθαρο ότι κάνει για μένα. Πότε δεν ταιριάζεις με κάποιον 100%, είμαστε πολύ διαφορετικοί άνθρωποι και έχουμε τσακωμούς όπως όλα τα ζευγάρια, αλλά οι σχέσεις και ο γάμος βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό και συμβιβασμό.
Γνωρίζοντας το παρελθόν σου, ήρθε ποτέ σε δύσκολη θέση; Σου ανέφερε οτιδήποτε για κάποια γνωστή πρώην σου;
Έχουμε βρει τον τρόπο και το διαχειριζόμαστε. Όλα βασίζονται στην εμπιστοσύνη, που υπάρχει και από τις δύο πλευρές, άρα δεν υπάρχει λόγος τα προβλήματα του παρελθόντος να έρχονται στο παρόν. Η Αναστασία με στηρίζει πολύ στη δουλειά μου, και πολλές φορές βλέπει τα πράγματα με πιο καθαρή ματιά από μένα.
Ένα παιδί είναι στα σχέδια σας;
Είναι στα άμεσα όνειρά μας. Νομίζω ότι μετά το γάμο (δείτε εδώ το νυφικό που φόρεσε η σύντροφός του), το επόμενο βήμα είναι να κάνεις οικογένεια και παιδιά. Παρόλα αυτά δεν μας αγχώνει, γνωρίζουμε πως όταν έρχεται ένα παιδί αλλάζουν οι προτεραιότητες και οι ισορροπίες σε ένα ζευγάρι, οπότε προσπαθούμε να χαρούμε αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή, που είναι πολύ όμορφο. Αν είναι να έρθει ένα παιδί, καλώς να έρθει χωρίς άγχος.
