«Ήμουν συνεχώς με μία βαλίτσα στο χέρι...» - Η εξομολόγηση του Βασίλη Ζούλια για τα παιδικά του χρόνια
«Περπατούσαμε μαζί στο Κολωνάκι και εγώ έμενα πίσω, γιατί...»
Μία βαθιά εξομολογητική συνέντευξη παραχώρησε, ο δημοφιλής και ιδιαίτερα αγαπημένος σχεδιαστής μόδας, Βασίλης Ζούλιας, στην πρωινή εκπομπή "Mega Καλημέρα", η οποία προβάλλεται μέσα από τη συχνότητα του τηλεοπτικού σταθμού του Mega, και τη δημοσιογράφο, Νανά Παλαιτσάκη, σήμερα, Δευτέρα 18 Δεκεμβρίου. Αν και είναι από τους επωνύμους, που δε συνηθίζουν να μιλάνε για την προσωπική τους ζωή και να την κρατάει μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει να "ανοίγεται" για τις δυσκολίες, που έχει αντιμετωπίσει.
Μάλιστα, πρόσφατα εξομολογήθηκε και τη μάχη, που έδωσε με τον εθισμό (δείτε εδώ τι αποκάλυψε). Έτσι, λοιπόν και σήμερα, αναφέρθηκε στα παιδικά του χρόνια, για τα πρώτα του βήματα στο χώρο της μόδας, αλλά και τη γνωριμία του με την Αλίκη Βουγιουκλάκη.
Η αποκαλυπτική συνέντευξη του Βασίλη Ζούλια για τα πρώιμα χρόνια της ζωής του
«Γεννήθηκα το 1963, οπότε θυμάμαι και ως παιδάκι, που ήμουν 4 χρονών, τα τανκς που ήρθε η Χούντα. Εμείς τότε μέναμε στην Αλεξάνδρας. Αν και θυμάμαι, πως ήμουν συνεχώς με μια βαλίτσα στο χέρι, γιατί οι δικοί μου είχαν προβλήματα. Η μαμά μου πηγαινοερχόταν μαζί με εμένα. Εγώ γεννήθηκα στη Μήλο και μετέπειτα μετακομίσαμε στην Αθήνα, όταν πρωτοχώρισαν. Μετά τα βρήκαν και πήγαμε στην Άνδρο. Τελικά, χώρισαν οριστικά και η μητέρα μου ξανά παντρεύτηκε έναν υπέροχο άνθρωπο, κι έκτοτε μείναμε μόνιμα στην Αθήνα.
Η μαμά μου με πήγε σε ένα πολύ ωραίο ζαχαροπλαστείο στη "Σόνια" στην Αλεξάνδρας, για να μου γνωρίσει τον άνδρα, που ήθελε να παντρευτεί. Καθίσαμε, παραγγείλαμε ένα γλυκό και με ρώτησε, "θα ήθελες αυτός ο κύριος να γίνει ο πατέρας σου; Μόνο αν μου πεις εσύ το ναι, θα το κάνω", πριν έρθει ο κύριος Μάκης, θυμάμαι. Δηλαδή, μου φέρθηκε σαν να ήμουν μεγάλος κι εγώ ήμουν μόλις 9 χρονών. Και εγώ είπα βέβαια, τότε ναι, γιατί ήθελα να τη δω ευτυχισμένη, εκείνη η γυναίκα είχε υποφέρει πάρα πολύ στη ζωή της. Ήμουν ένα δυστυχισμένο παιδάκι εγώ.
Ο πατέρας μου δεν ήταν εκεί στην παιδική μου ηλικία, και αυτό μου κόστισε. Αλλά μέσα από τη θεραπεία μου, καταφέραμε και ήρθαμε κοντά, και τώρα είμαστε μια χαρά, αν και αυτό έγινε μετά από πολλά χρόνια, ποτέ δεν είναι αργά. Η μητέρα μου ήταν πολύ υποστηρικτική. Όταν της είπα στα 17, ότι θέλω να ασχοληθώ με τη μόδα και να μετακομίσω από την Αγία Παρασκευή, που μέναμε, στο Κολωνάκι, μου είπε να θα σε βοηθήσω. Και όντως αυτό έκανε, εγώ τότε έπιασα δουλειά στον Παρθένη και τον Μπίλι Μπο.
Τη δεκαετία του 90 τα λεφτά, που παίρναμε από την τράπεζα, τα βάζαμε είτε σε κούτες, είτε σε σακούλες, ήταν πάρα πολλά. Το 1992 ήταν για εμένα μεγάλη καμπή της ζωής μου, επειδή τότε καθάρισα από τις ουσίες. Τότε ήταν τα πέτρινα χρόνια μου, μιας και έκανα πολλά πάρτι και στο τέλος έμενα μόνος μου. Πολλές φορές, αν και ήμουν αδύνατος τότε, ένιωθα πολύ χοντρός. Ο έρωτας έχει παίξει καταστροφικό ρόλο στη ζωή μου, και επειδή φοβόμουνα έχω περάσει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα μόνος μου.
Υπήρχε ένας φόβος για την εγκατάλειψη, αλλά και για την οικειότητα. Εγώ έχω περάσει στιγμές και έχω γνωρίσει την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Περπατούσαμε μαζί στο Κολωνάκι και εγώ έμενα πίσω, γιατί είχε πολύ κόσμο μπροστά μας. Πήγα στο σπίτι της κάποια στιγμή, για να της φτιάξω κουστούμια για την παράσταση "Λίγο πιο αργά, λίγο πιο νωρίς". Με υποδέχθηκε στην κρεβατοκάμαρά της, η οποία ήταν σομόν, αλλά και η ίδια φορούσε σομόν νυχτικό. Αφού τελειώσαμε τα της δουλειάς, μου λέει "έχεις φάει; είσαι και αδύνατος εσύ, δε θα τρως". Και πήγε στην κουζίνα και μου έφτιαξε πατάτες, έβλεπα την Αλίκη να καθαρίζει πατάτες», εξομολογήθηκε ο γνωστός σχεδιαστής ενδυμάτων.
