«Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που λένε ότι ο έρωτας είναι...» - Το αινιγματικό σχόλιο της Ελεωνόρας Ζουγανέλη για την προσωπική της ζωή
«Με έχεις πετύχει σε μία πολύ καλή φάση της ζωής μου...»
Η λαμπερή και αγαπημένη τραγουδίστρια, Ελεωνόρα Ζουγανέλη, όπως όλα δείχνουν ζει τον έρωτά της με το γνωστό δημοσιογράφο, Νίκο Συρίγο, αν και ο δυο τους προσπαθούν να κρατάνε τη σχέση τους μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας (δείτε εδώ το σχόλιο του πατέρα της, Γιάννη Ζουγανέλη για τη σχέση τους). Έτσι και αυτή σε πρόσφατη συνέντευξη, που παραχώρησε στο περιοδικό "In Style", και τη δημοσιογράφο, Ξένια Ιωάννου, αποκάλυψε, ότι είναι στα καλύτερά της, καθώς και έκανε ένα αινιγματικό σχόλιο για το πώς αντιλαμβάνεται τον έρωτα.
Η αποκαλυπτική συνέντευξη της Ελεωνόρας Ζουγανέλη
Είσαι στα πιο όμορφά σου.
Ευχαριστώ. Με έχεις πετύχει σε μία πολύ καλή φάση της ζωής μου. Είμαι καλά σε όλα τα επίπεδα. Έχω ηρεμήσει λίγο με τον εαυτό μου, είμαι πολύ καλά επαγγελματικά, νιώθω αισιόδοξη. Παρότι είναι λίγο σκληρή η εποχή που ζούμε, για κάποιο λόγο στη δική μου ζωή, τα πράγματα έχουν έρθει καλύτερα από ό,τι τα ονειρεύτηκα. Και θα ήταν πολύ άδικο να μην το αναγνωρίζω και να μην το χαίρομαι.
Φαίνεται στο βλέμμα σου. Λάμπει.
Περνάω πολύ καλά. Και εγώ όταν περνάω πολύ καλά και κάνω πράγματα τα οποία με ευχαριστούν, είμαι ευτυχισμένη.
Μπορείς να κάνεις έναν άντρα ευτυχισμένο Ελεωνόρα;
Αυτή είναι πολύ παράξενη ερώτηση!
Έτσι ξεκινά το έργο...
Κοίταξε, προφανώς έχω κάποια στοιχεία… Είμαι δοτική, είμαι παρούσα. Νομίζω ότι μπορώ να κάνω τον άλλον ευτυχισμένο. Είμαι ένας άνθρωπος που έχει και τις δυσκολίες του. Δεν θα μπορούσα να κάνω αυτό που κάνω αν δεν τις είχα, οπότε δεν ξέρω να σου το πω με σιγουριά. Έχω στοιχεία με τα οποία μπορεί κάποιος να είναι ευτυχισμένος. Τώρα στο απόλυτο, νομίζω ότι ευτυχία δεν έρχεται μόνο από το τι σου φέρνει ο άλλος αλλά και από το τι, μπορείς εσύ να εισπράξεις.
Τι είναι ο έρωτας για εσένα; Πόσο σημαντικός είναι;
Είναι σημαντικός. Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που λένε ότι ο έρωτας είναι αρρώστια, γιατί δεν τον αντιμετωπίζω έτσι. Μου αρέσει ο έρωτας για τη χαρά που δίνει, γιατί σε κάνει να θέλεις να είσαι πιο όμορφος, πιο δημιουργικός, γιατί σε φτιάχνει, σου αλλάζει την όψη.
Ξαφνικά είναι σαν να ανθίζεις.
Ναι, είναι. Και αυτό είναι πάρα πολύ χρήσιμο. Δεν παίρνω την άλλη εκδοχή του. Δεν έχω βλασφημήσει ποτέ δηλαδή τον έρωτα και δεν τον έχω εισπράξει σαν αρρώστια.
Δεν ζηλεύεις;
Όχι. Τη ζήλια την απεχθάνομαι.
Δεν ζηλεύεις ποτέ στη ζωή σου;
Δεν ζηλεύω, δεν θέλω να ζηλέψω και δεν μπορώ και να δεχτώ τη ζήλια. Μπορώ να την καταλάβω, αλλά θέλω να μιλήσω, να πω στον άλλον «φίλε μη ζηλεύεις γιατί δεν... τα ψωμιά μας είναι περιορισμένα». Θεωρώ τη ζήλια πολύ αρρωστημένο συναίσθημα. Και δεν την έχω αλληλένδετη με τον έρωτα. Η ζήλια ανήκει σε ένα άλλο συναίσθημα, όχι στον έρωτα.
