Βασίλης Κικίλιας: Ντύθηκε Άγιος Βασίλης για χάρη του γιου του - Η τρυφερή φωτογραφία με την Τζένη Μπαλατσινού στο σπίτι τους

Ο Βασίλης Κικίλιας ντύθηκε φέτος Άγιος Βασίλης για χάρη του γιου του, έτσι ώστε να περάσει μαγικά Χριστούγεννα δίπλα από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Μαζί με την σύζυγό του, Τζένη Μπαλατσινού, έζησαν στιγμές απόλυτης οικογενειακής ευτυχίας το βράδυ της Παραμονής των Χριστουγέννων.

Στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram το πρώην μοντέλο και παρουσιάστρια, μοιράστηκε με τους διαδικτυακούς της φίλους μια πάρα πολύ τρυφερή φωτογραφία.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

J2US 27/4: «Είχα αρνητική γνώμη για εσάς, δεν πήγαινα τη γυναίκα σας!» - Άφωνος ο Ίαν Στρατής με το ''καρφί'' του Ψινάκη για τη Συνατσάκη

Η φωτογραφία του Βασίλη Κικίλια με την Τζένη Μπαλατσινού και το γιο τους

Συγκεκριμένα, ο Βασίλης Κικίλιας τράβηξε μια φωτογραφία τον ίδιο ντυμένο Άγιο Βασίλη και δίπλα του την Τζένη Μπαλατσινού έχοντας στην αγκαλιά της το γιο τους, μπροστά από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο σαλόνι του σπιτιού τους.

Δείτε επίσης: «Χρόνια πολλά μαμά μας» - Η τρυφερή ανάρτηση του Βασίλη Κικίλια για τα γενέθλια της Τζένης Μπαλατσινού

Τα τρυφερά λόγια για την οικογένεια του

Ο Βασίλης Κικίλιας, είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην εκπομπή Happy Day.

Όσον αφορά τα παιδικά του χρόνια αποκάλυψε ότι: «Έπινα πολύ γάλα είχα και ψηλούς γονείς οπότε ήμουν ψηλός και καθόμουν στο τελευταίο θρανίο, δεν μπορούσα να αντιγράψω τίποτα γιατί φαινόντουσαν όλα φως φανάρι, είχα πολύ ενέργεια οπότε σκέφτηκαν οι γονείς μου να με γράψουν μπάσκετ. Κοιτούσα από το μπαλκόνι να μην βρέξει μέχρι το απόγευμα που είχαμε προπόνηση για να μπορέσω έτσι να το χαρώ.

Μετά το '87 το σκέφτηκα πιο επαγγελματικά. Καθώς περνούσαν τα χρόνια είχα κάνει μια συμφωνία με τους γονείς μου, ότι ναι μεν θα παίζεις θα κάνεις προπονήσεις αλλά θα είσαι εντάξει με τα μαθήματά σου. Διάβαζα στα πολύ γρήγορα και πήγαινα να κάνω προπόνηση. Το μπάσκετ με προσγείωσε για να έρθω στην πραγματικότητα. Αν με τα παπούτσια που φορούσαμε κερδίζαμε δεν τα αλλάζαμε μέχρι να λιώσουν».

Όσον αφορά το γάμο του: «Είχα στο μυαλό μου ότι ένα μωρό το αποφασίζουν και οι δυο και η Τζένη, όπως κι εγώ, το ήθελε από την αρχή. Αυτό ήταν κάτι που ξέραμε όμως ότι μπορεί να συμβεί, μπορεί και όχι. Είναι μια ευλογία για εμάς ότι συνέβη και δένει ακόμα περισσότερο την οικογένειά μας.»

Όσον αφορά τη γέννα: «Ήταν μια δύσκολη περίοδος μέσα στην χαρά και την ευτυχία μας. Όσοι ξέρουν καταλαβαίνουν ότι είναι πολύ ελπιδοφόρο ότι αυξάνονται τα χρόνια στα οποία μια γυναίκα μπορεί να τεκνοποιήσει. Αυτό έρχεται με κάποιους κινδύνους και δυσκολίες ενδεχόμενος. Τις αντιμετωπίσαμε. Ήμουν μέσα στο χειρουργείο και μετά βέβαια χρειάστηκαν και οι δυο βοήθεια και γι' αυτό και μείναμε μέσα στο νοσοκομείο κάποιες εβδομάδες. Πιστεύω στον Θεό. Ο καθένας πιστεύει με τον δικό του τρόπο.»

Όσον αφορά την γνωριμία του με την Τζένη Μπαλατσινού: «Είχα πει ότι στην προσωπική μας ζωή πρέπει να ψάξουμε να βρούμε το άλλο μας μισό, τον άνθρωπό μας, κι αυτό δεν βιάζεται. Κι εγώ δεν την είχα βρει, άρα ο χρόνος άρχισε να περνάει και ξέρεις πως είναι οι γονείς και η οικογένεια «τι θα κάνεις Βασίλη μου; Δεν θα παντρευτείς; Εμείς δεν θα έχουμε εγγονάκι;». Έχοντας κάνει ήδη κάποια πράγματα στη ζωή μου, στο επαγγελματικό κομμάτι και ήμουν κατασταλαγμένος τι άνθρωπο θέλω δίπλα μου γνώρισα την Τζένη και η χημεία ήταν πολύ καλή από την αρχή. Όχι με εύκολες συνθήκες αλλά με πολύ γλυκιά κατάληξη τελικά κι ένα μπέμπη ένα μωράκι που είναι αν θέλεις ότι πιο όμορφο έχω νιώσει στην προσωπική μου ζωή έως τώρα.

Το βάρος με το παρελθόν της Τζένης δεν ήταν απλό, αλλά η πραγματική αγάπη κερδίζει, τα ξεπερνά όλα. Η Τζένη έχει τρία φανταστικά παιδιά, εξαιρετικά παιδιά και νομίζω ότι η ζωή γίνεται πιο γλυκιά όταν μπορείς να έχεις τον άνθρωπό σου, την οικογένειά σου. Νομίζω ότι με ωρίμασε αυτό και προχώρησα ένα βήμα παραπέρα. Αν γενικά εμείς οι άντρες ακούγαμε λίγο παραπάνω τις γυναίκες νομίζω θα ήταν καλύτερη η κοινωνίας μας και η κατάσταση έξω στον κόσμο.»

«Είμαστε χαζογονείς γενικά αλλά επειδή εγώ τον βλέπω πιο λίγο χρόνο μέσα στην ημέρα, παίζουμε, φτιάχνουμε παζλ και διαβάζουμε παραμύθια. Οι γυναίκες μέσα στο σπίτι έχουν τον κύριο ρόλο νομίζω αλλά και γενικώς έτσι όπως αποδεικνύεται. Είναι μια ανάγκη ενός ζευγαριού να βρίσκουμε προσωπικό χρόνο για τους δυο μας και νομίζω το αισθανόμαστε και προσπαθούμε μέσα σε μια δύσκολη καθημερινότητα αν δεν μπορεί να έρθει από μόνο του να το προγραμματίζουμε.»