Μαίρη Σταυρακέλη: "Κόλαφος" για το θάνατο της Χρύσας Σπηλιώτη από τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι

«Λέω ότι οι άνθρωποι φεύγουν από κοντά μας όταν τους ξεχνάμε, αλλά...»

Γιώτα Πεπαρίδη
Youweekly Editor
NDP/ Φωτογραφία αρχείου
NDP/ Φωτογραφία αρχείου

Έχουν περάσει περίπου πέντε χρόνια από την Φονική Πυρκαγιά στο Μάτι, όπου κόστισε τη ζωή σε 102 ανθρώπους, ανάμεσα τους ήταν και η δημοφιλής ηθοποιός, Χρύσα Σπηλιώτη, αλλά και ο σύζυγός της (δείτε εδώ τις τελευταίες εξελίξεις για τη δίκη). Για το θάνατο της καλής της φίλης και συναδέλφου μίλησε σε συνέντευξη, που παραχώρησε η Μαίρη Σταυρακέλλη.

Τα συγκλονιστικά λόγια της Μαίρης Σταυρακέλη για το χαμό της Χρύσας Σπηλιώτη στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι

Γράψατε ιστορία στις «χρυσές» εποχές της τηλεόρασης, καταφέρατε να αποκτήσετε ένα κομπόδεμα που σας επιτρέπει να μην δουλεύετε για ένα διάστημα;

Έχεις τρελαθεί; (Γέλια). Θέλω να είμαι ειλικρινής. Οφείλω να ομολογήσω ότι εγώ ζω και έζησα από αυτή τη δουλειά με πραγματικά πολύ μεγάλη αξιοπρέπεια. Ήμουν και τυχερή. Αυτό. Θέατρο τηλεόραση μεταγλώττιση, συγγραφή σεναρίων θα είναι ψέμα να πω ότι δεν είμαι από τους ευχαριστημένους. Αλλά ούτε πήρα αυτά τα τρελά χρήματα που μπορεί να ακούγονταν κάποτε. Τώρα πλέον, όπως και σε όλους τους τομείς τα χρήματα έχουν πέσει.

Μαθαίνω ότι πρότειναν σε νέους ηθοποιούς να πάνε χωρίς χρήματα σε σίριαλ για...την γνωριμία... Φυσικά να πούμε ότι πάντα το θέατρο εκτός κέντρου δεν είχε ποτέ πολλά χρήματα. Έχω παίξει σε συγκλονιστικές παραστάσεις με εξαιρετικούς συναδέλφους, παραστάσεις για τις οποίες δούλευες μήνες, αλλά τα χρήματα ήταν λίγο πάνω από τον βασικό μισθό.

Το «Καρέ της Ντάμας», μετά την απώλεια της Χρύσας Σπηλιώτη, μπορείτε να το δείτε σε επανάληψη;

Πραγματικά αυτό που συνέβη στη Χρύσα και σε όλους τους ανθρώπους στο Μάτι, δεν το χωράει το μυαλό μου. Τώρα που έφυγε από κοντά μας και ο Αίας ο Μανθόπουλος που έπαιζε και αυτός…. Ναι. Δεν μπορώ εύκολα να ξαναδώ το «Καρέ της Ντάμας». Λέω ότι οι άνθρωποι φεύγουν από κοντά μας όταν τους ξεχνάμε, αλλά αυτό είναι μια λογική σκέψη στην οποία ψάχνω παρηγοριά.

Αλλά όσο και να μεγαλώνω, όσο και να προσπαθώ, δεν έχω καταφέρει να διαχειριστώ τον φόβο της απώλειας των ανθρώπων που αγαπώ. Αντίθετα, είμαι αρκετά συμφιλιωμένη με την ιδέα του δικού μου θανάτου. Την ανημπόρια τρέμω. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα, ανέφερε μεταξύ άλλων στο περιοδικό "Λοιπόν", και το δημοσιογράφο, Ανδρέα Θεοδώρου.