Γιώργος Καπουτζίδης: «Όταν τελειώνει ένας έρωτας υπάρχει...» - Η εξομολόγησή του για τις σχέσεις του
«Ήμουν σχεσάκιας...»
Καλεσμένος στην εκπομπή Το Πρωινό, βρέθηκε το πρωί της Τετάρτης 3/1, ο Γιώργος Καπουτζίδης. Μιλώντας στον Γιώργο Λιάγκα, ο αγαπημένος ηθοποιός, αναφέρθηκε στις σχέσεις που έχει κάνει μέχρι τώρα στη ζωή του και αποκάλυψε αν αυτή την περίοδο είνα μόνος
Σε προηγούμενη συνέντευξή του, τη Δευτέρα 4 Δεκεμβρίου, στην εκπομπή "Fay's Time", μίλησε σχετικά με το νομοσχέδιο, για το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία. «Νιώθω, ότι πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, ότι όλοι γυμνά μωράκια ερχόμαστε στον κόσμο που κλαίνε. Μαζί μπουσουλάμε, μαζί ανεβαίνουμε στα ποδήλατα και κάποια στιγμή στα 7, στα 8, κάποια παιδιά δείχνουν τα άλλα με το δάχτυλο και τα διακρίνουν. Είναι σαν να είναι η διάκριση μέρος της ανθρώπινης κοινωνίας. Με τη διάκριση χάνουμε λίγο-λίγο από την ανθρωπιά μας...» (δείτε εδώ τη συνέχεια).
Όλα όσα εξομολογήθηκε ο Γιώργος Καπουτζίδης για τις σχέσεις του
«Όταν τελειώνει ένας έρωτας πάντα υπάρχει μια δυσκολία. Μετά εξομαλύνονται οι σχέσεις. Έχω κάνει τρεις μεγάλες σχέσεις στη ζωή μου, που ήταν 7, 6 και 4 χρόνια, και με τους τρεις αυτούς ανθρώπους έχω πολύ καλές σχέσεις και με αγαπάνε πολύ και τους αγαπάω κι εγώ» ανέφερε ο Γιώργος Καπουτζίδης.
«Ήμουν σχεσάκιας, αλλά περισσότερο είμαι του έρωτα, αυτό με αφορά. Δηλαδή, όταν είμαι ερωτευμένος θέλω να είμαι με κάποιον. Αν δεν είμαι ερωτευμένος, δεν θέλω ντε και καλά να είμαι με κάποιον» πρόσθεσε μεταξύ άλλων.
Δείτε εδώ το βίντεο:
H εξομολόγηση του για τα παιδικά του χρόνια
«Έζησα καλύτερα από όταν έκανα γνωστή τη σεξουαλικότητά μου, γιατί οι σχέσεις, που απέκτησα με τους ανθρώπους είναι πια εξαιρετικά ειλικρινής. Πριν δεν κρυβόμουν απλά και ο άλλος δεν ήξερε πως να με προσεγγίσει. Κώστα στη ζωή μας μπορούμε να είμαστε ένας άνθρωπος μόνο, ο εαυτός μας» ανέφερε στην εκπομπή Ακόμα δεν είδες τίποτα
Αν δε μπορούμε να είμαστε ολόκληρος ο εαυτός μας στο 100% τι να το κάνω; Και η σεξουαλικότητά μας είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας, οι γονείς μας, το παρελθόν μας, η καταγωγή μας.
Παλιά σαν φοιτητής δυσκολευόμουν, δε μπορούσα να μιλήσω, φυσικά δε συμμετείχα, για ρώτα με, πως ήταν στην αυλή του σχολείου, που να το επικοινωνήσεις; Τι να πεις; Ήμουν ένα παιδί, το οποίο με αγωνία προσπαθούσα να βρω, που να σταθώ δέκα λεπτά στο διάλλειμα, σε ποια παρέα να κολλήσω μόνο ως ακροατής.
Δε μπορούσα να μοιραστώ κάτι. Τι να πω; Δεν είναι μεγάλο βάρος; Μόνα τους μεγαλώνουν αυτά τα παιδιά ή τουλάχιστον μεγάλωνα κάποτε, νιώθω ότι τα πράγματα γίνονται καλύτερα και υπάρχουν και πιο ασφαλή περιβάλλοντα, όχι όμως παντού.
Όλο αυτό με έκανε μοναχικό. Κλεινόμουν στο σπίτι. Να πάω που; Να μοιραστώ τι και με ποιον; Δε μπορούσα να πω, αυτό το οποίο ένιωθα να το μοιραστώ, για αυτό τι να να με φοβίσει η μοναχικότητα στην Αίγινα; Έχουμε ζήσει και χειρότερα, η μοναχικότητα στην Αίγινα έχει και χαρά», είπε μεταξύ άλλων ο Γιώργος Καπουτζίδης.
