Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Στον γιο μου θαυμάζω την ακεραιότητα του...» - Η τρυφερή εξομολόγηση για τα παιδιά του

«Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια κατάσταση τραυματική...»

Ιωάννα Βουτσή
Youweekly Editor
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος: «Στον γιο μου θαυμάζω την ακεραιότητα του...» - Η τρυφερή εξομολόγηση για τα παιδιά του

Καλεσμένος στην εκπομπή Στούντιο 4, βρέθηκε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, το μεσημέρι της Πέμπτης 18/1. Ο ηθοποιός, παραχώρησε μία αποκαλύπτική συνέντευξη, όπου μεταξύ άλλων μίλησε για την υποκριτική, την προσωπικότητα του αλλά και για τα παιδιά του.

Όλα όσα εξομολογήθηκε ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος

«Έχω ζητήματα σύνδεσης, έχω εμπλοκές στην οικειότητα, έχω θέματα που έχουν να κάνουν με όλη μου τη διαδρομή που με κάνουν να είναι πιο εύκολο να μην μοιραστώ και να κρατάω απόσταση γιατί είναι η ανασφάλειά μου αυτή, γιατί φοβάμαι να μην πληγωθώ.

Αλλά όλα αυτά μετά από ανάλυση. Έχω θέματα εμπιστοσύνης που προκύπτουν από συνδέσεις που δεν έπρεπε να γίνουν.Πρέπει να δημιουργήσεις βήμα βήμα τις συνδέσεις. Είναι σαν να μην έχεις μάθει να περπατάς με φυσικότητα χωρίς να έχεις πρόβλημα στα πόδια σου. Όμως δεν έμαθες, και πρέπει τώρα σιγά σιγά να μάθεις να περπατάς.

Η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια κατάσταση τραυματική. Η διαδρομή της ενηλικίωσης είναι λίγο ως πολύ μια τραυματική διαδρομή. Σε όλους υπάρχει, θα βγει διαφορετικά στον καθένα.Tα ξέρω όλα όπως μου είπε πει ένας ψυχοθεραπευτής. Μπορεί γι’ αυτό να ήθελα να κάνω παιδιά νωρίς».

«Καμιά φορά κάποιος νομίζει ότι επειδή εκτίθεσαι στη δική μου δουλειά σου αρέσει να είσαι εκτεθειμένος. Στη δική μου περίπτωση δεν είναι καθόλου αλήθεια. Ίσα ίσα. Κρύβεσαι και επιλέγεις κάποιον άλλον να παριστάνει εσένα. Είναι μια προσομοίωση ζωής. Αυτό δεν σε θεραπεύει.

Δείτε επίσης: «Δεν ένιωθα ποτέ ωραίος, ούτε για αστείο...» - Η εξομολόγηση του Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλο για τις ανασφάλειες του

Η δουλειά μας δεν θεραπεύει. Η δουλειά αυτή εάν η πρώτη σου εκκίνηση είναι μια υγιής ισορροπημένη προσωπικότητα χωρίς ελλείμματα δεν είναι η πρώτη που θα θελήσεις να κάνεις. Το πιστεύω ακράδαντα. Αυτού του είδους η παραδοχή δημιουργεί επικίνδυνες παρεξηγήσεις που θέλω να διευκρινίσω.

Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι επιτρεπτέο να συμπεριφέρεσαι άσχημα ή ανισόρροπα ή ανθυγιεινά επειδή δεν είσαι υγιής ή ισορροπημένος. Όλα αυτά αφορούν τον εαυτό όχι τη σχέση με τους άλλους».

«Τα παιδιά είναι η μόνη περιοχή που αλήθεια πιστεύω ότι μπορεί να νιώσεις να επεμβαίνει πάνω σου τόσο μεγάλη δύναμη ικανή να σε βγάλει από το κέντρο ειδικά αν έχεις επιλέξει να είσαι το κέντρο. Όταν είσαι ένας τύπος που διαρκώς αναζητά την αποδοχή, ένα παιδί δεν σου επιτρέπει να είσαι το κέντρο και αυτό έχει κάτι λυτρωτικό.

Ήμουν πολύ μικρός όταν έγινα μπαμπάς, ήμουν 26 ετών. Είχα φύγει από τα 17 από το σπίτι μου και από τα 18 ήμουν και οικονομικά ανεξάρτητος. Στον γιο μου θαυμάζω την ακεραιότητα του. Πραγματικά όμως, δεν μπορώ να βρω τι να πω και για τα δύο μου παιδιά. Αυτά είναι το πιο όμορφο συναίσθημα που έχω ζήσει».»