Ελένη Βιτάλη – Συγκλονίζει για τον εθισμό της στα χάπια: «Έφτασα μέχρι το Δαφνί, έπρεπε να γίνει θαύμα για να βοηθηθώ»
Η στιγμή που ξεπέρασε τα πάντα κοιτώντας την εικόνα του Χριστού
Μία συγκλονιστική εξομολόγηση έκανε η Ελένη Βιτάλη το απόγευμα της Παρασκευής 19/1. Η αγαπημένη ερμηνεύτρια επισκέφτηκε το Στούντιο 4 της ΕΡΤ, άνοιξε την καρδιά της στην Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο και τους καθήλωσε, όταν η κουβέντα έφτασε στην επταετή αποχή της από τον χώρο της μουσικής, στον εθισμό της στα χάπια ύπνου, αλλά και στον τρόπο που ξεπέρασε αυτή την περιπέτεια μέσα από ένα θαύμα.
Η Ελένη Βιτάλη δήλωσε πως: «Στην επταετή αποχή από τα πράγματα με βόλεψαν πολύ τα χάπια του ύπνου. Με βόλεψαν στην αρχή γιατί ο “διάολος” έτσι έρχεται, αν σου πει “είμαι ο διάολος με τα κέρατα” θα φύγεις! Μου δίνει μια κοπέλα ένα χάπι, και μου λέει “Με αυτό θα κοιμηθείς”. Είχα να κοιμηθώ τέσσερις μέρες, γιατί είχα πρεμιέρα και μετά είχα υπερένταση. Όπως το πίνω, “έμεινα” στα χέρια του άντρα μου».
Οι κρίσεις πανικού και τις φοβίες που έζησε η Ελένη Βιτάλη
Και συνέχισε: «Μετά είχαμε συναυλία με τον Σπανουδάκη και πήγαμε στην Χίο μαζί με την Ελευθερία Αρβανιτάκη. Τραγουδήσαμε και ήταν εκεί ένας φίλος μας και ένα άλλο παλικάρι. Πριν ανέβω στο πάλκο, είπα “Δεν θα το πάρω το χάπι γιατί είμαι καλά, μην μου 'ρθει καμιά νύστα” και καταλαβαίνω ότι πήγαινα πίσω-πίσω, είχα μια ανασφάλεια. Πάμε να φάμε, σκεφτόμουν τι έπαθα και ένα παιδί από την παρέα του Σταμάτη Σπανουδάκη μού είπε: “Ελένη, μήπως πίνεις κάτι; Μήπως άλλαξες κάποιο χάπι;”. Του είπα τι έπαιρνα και μου απάντησε πως: “Έμπλεξες με το χειρότερο πράγμα της ζωής σου”».
Δείτε επίσης: Ελένη Βιτάλη: Ο λόγος που αρνήθηκε πρόταση να παίξει σε σειρά
Όπως αποκάλυψε στην πορεία της κουβέντας: «Πραγματικά δεν δούλεψα γιατί δεν ήθελα. Έρχονταν φίλοι στο σπίτι, μια μέρα ήρθε η Κατερίνα Στανίση, μου έφερε λεφτά και της απάντησα πως “Δεν θέλω λεφτά, έχω ματάκια μου. Κρατιέμαι γιατί δεν είμαι καλά! Να σου γράψω τραγούδι, αλλά δεν είμαι καλά. Θέλω να είμαι καλά για να τραγουδήσω”».
«Μετά πάθαινα κρίσεις πανικού και τέτοια, άρχισαν να με πιάνουν όλα αυτά. Φοβίες... Έκανα πάρα πολλές προσπάθειες για να σταματήσω τα χάπια, συνήθως αποτυχημένες, αφού συνέχιζα μετά. Μπορεί να τα έκοβα για δέκα μέρες, αλλά έπαιρνα κάποια αντίστοιχα. Καταλάβαινα ότι δεν ήμουν καλά και γι' αυτό δεν δούλευα», είπε στη συνέχεια και έκλεισε αυτό το κομμάτι λέγοντας: «Το αποδέχθηκα το πρόβλημα γιατί ήξερα πως μπορεί να βγω να τραγουδήσω και να πω μια κοτσάνα όταν θα είμαι υπό την επήρεια. Αν δεν το έπαιρνα καθόλου, θα έχω τρεμούλες, οπότε δεν δουλεύω».
Το θαύμα που τη βοήθησε να ξεπεράσει τον εθισμό
Καταλυτικό ρόλο για να ξεπεράσει τον εθισμό της έπαιξε η θρησκεία, η συνάντηση με τους γονείς της και η παρότρυνση του αείμνηστου συζύγου της Βαγγέλη Ξύδη να πάει στο σπίτι τους στα Σπάτα. Όπως ανέφερε στην συνέχεια: «Είπα στον Βαγγέλη, που ζούσε ακόμα: “Σκέφτομαι για πρώτη φορά, ενώ μου το λέει η μάνα μου για πέντε χρόνια, να πάω στα Σπάτα να μείνω μαζί της και με τον πατριό μου”. Εκείνος με παρότρυνε, με είχε πάει και ο Βαγγέλης σε έναν ψυχολόγο-ψυχίατρο, που ήταν και παιδοψυχίατρος μαζί. Με ήξερε καλά, ότι είμαι λίγο παιδάκι. Μου έδωσε ένα βιβλίο, τον “Ληστή” που μου έκανε πολύ καλό. Μόλις πήγα στα Σπάτα ήταν ο πατριός μου, η μαμά μου κι εγώ».
Εκείνη ήταν η στιγμή που τελικά βρήκε λύτρωση: «Πήγα στην εκκλησία, βρέθηκα μπροστά σε μία συγκεκριμένη εικόνα του Χριστού, και άρχισα να κλαίω. Όσο κράτησε η λειτουργία, έκλαιγα. Με χτυπάει κάποια στιγμή η μαμά μου στην πλάτη και μου λέει: “Εμείς είμαστε έξω και πίνουμε μπυρίτσα, κάτσε όσο γουστάρεις”. Όταν πήγα στο σπίτι ένιωσα μία ηρεμία, δεν ήθελα το χάπι πια, έπεσα για ύπνο. Αυτό ήταν. Από τότε δεν πήρα ποτέ ξανά κανένα χάπι». Και κατέληξε: «Παντού πήγα, μέχρι και στο Δαφνί έφτασα. Πήρα την Άννα Φόνσου, που προσπάθησε να με βοηθήσει, αλλά το θέμα ήταν να γίνει το θαύμα, δεν θα βοηθιόμουν από αλλού. Έγινε θαύμα».
