Θοδωρής Κατσαφάδος: «Είχα ένοχες και τύψεις για τον θάνατο του αδελφού μου, για 3 χρόνια δεν μίλαγα…»
Συγκλονιστική εξομολόγηση
Με αφορμή την παράσταση «Μάρτυρας Κατηγορίας», που θα παιχτεί στο θέατρο «Άνεσις» μέχρι το Πάσχα, ο Θοδωρής Κατσαφάδος μίλησε στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» και την δημοσιογράφο Λιάνα Ζημάλη για την μυθιστορηματική ζωή του, τις απώλειες που τον σημάδεψαν, αλλά και την σχέση με τον εγγονό του.
«Ο ελεύθερος χρόνος μου είναι γεμάτος από τον εγγονό μου, του κάνω βεβαίως όλα τα χατίρια. Έχει μπαμπά και μαμά για να του βάζουν κανόνες και νόμους, ο παππούς είναι για να κάνει τα χατίρια! Το ξέρουν ότι δεν μπορώ να του αρνηθώ, έχω μία πολύ ωραία σχέση μαζί του», είπε μεταξύ άλλων ο ηθοποιός.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στα δικά του παιδικά χρόνια: «Ήταν περίεργα και δύσκολα, σε ένα μικρό χωριό της Μάνης. Διαβάζαμε τα μαθήματά μας με λυχνάρι λαδιού. Μεγάλωσα μόνο με την μητέρα και τον αδερφό μου, από 12 παιδιά, άλλοι είχαν έρθει στην Αθήνα, άλλοι είχαν πάει στην Αμερική. Τα χρόνια εκείνα ήταν ωραία, μέχρι που συνέβη κάτι πολύ τραγικό που μου σημάδεψε τη ζωή, να δω τον αδερφό μου με την χειροβομβίδα».
Δείτε επίσης: Θοδωρής Κατσαφάδος: «Δεν κάνουμε δοκιμές! Εμένα να μου έρθει να κάνω για λίγο τον γιατρό και λίγο τον δικηγόρο;»
Η αποκάλυψη του Θοδωρή Κατσαφάδου για τον θάνατο του αδερφού του
Όπως συμπλήρωσε: «Μετά το δυστύχημα του αδερφού μου είχα κι άλλα προβλήματα, για τρία χρόνια δεν μίλαγα. Είχα ενοχές, τύψεις, γιατί εγώ βρήκα τη χειροβομβίδα και του την έδωσα. Μπήκα στην τραγωδία και σιγά-σιγά διαπίστωσα ότι εγώ, το παιδάκι που δεν τολμούσα να μιλήσω μπροστά σε κόσμο για τα προβλήματά μου και τους εφιάλτες μου, γι' αυτό που είχε συμβεί στον αδερφό μου, έφτασα κάποια στιγμή να παίζω τον αγγελιοφόρο στις Βάκχες και να λέω μπροστά σε 14.000 κόσμο “Σκόρπια κομμάτια κοίτεται στις μαύρες πέτρες”. Εκείνο το καλοκαίρι ήμουν υποψήφιος για το βραβείο Κουν, γι' αυτή την ερμηνεία. Έλεγα “Υποψήφιος για ποιο βραβείο; Για τον εφιάλτη μου;”»
Ο Θοδωρής Κατσαφάδος αναφέρθηκε στην επίσης ηθοποιό γυναίκα του, Χριστίνα Βαρζοπούλου, που έφυγε από τη ζωή το 2021, λέγοντας: «Ο έρωτας στη ζωή μου έπαιξε μεγάλο ρόλο. Αγάπησα πολύ τη γυναίκα μου, το '73 παίζαμε μαζί στο θέατρο Μίνωα που δεν υπάρχει πια. Είμαι πολύ τυχερός που βρέθηκε στη ζωή μου η Χριστίνα, ήταν μία υπέροχη γυναίκα που δυστυχώς έφυγε έτσι όπως έφυγε. Όταν έκανε την κόρη μας, της έφτανε να είναι στο σπίτι και να μας φροντίζει, ήταν ευτυχισμένη. Μου έλεγε να μαγειρέψω καμιά φορά, αλλά δεν ήξερα τίποτα. Τώρα το κάνω και νιώθω τύψεις».
Κλείνοντας μίλησε για τη συνεργασία του με τον Νίκο Πολυδερόπουλο, που επίσης έχασε πρόσφατα τον αδερφό του: «Έπαρση δεν είχα, γιατί όταν ζεις δυσάρεστα πράγματα, αυτά σε προσγειώνουν. Παίζω στον “Μάρτυρα κατηγορίας”, κάθομαι στην καρέκλα, και δίπλα μου είναι ο Νίκος Πολυδερόπουλος, που έχασε τον αδερφό του 28 χρονών... Τι να σκεφτώ εγώ τώρα... Τον έχω δίπλα μου και αναρωτιέμαι “Αυτό το παιδί τι να σκέφτεται για το αδερφάκι του που χάθηκε έτσι"»
