Συγκινεί η Αιμιλία Υψηλάντη: «Όταν έχασα την κόρη μου, η εγγονή μου έλεγε “Φοβάμαι για τη γιαγιά μου”»
Η έγνοια της ήταν ο δικός μου πόνος, όχι ο δικός της
Με αφορμή τη θεατρική παράσταση «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», στην οποία πρωταγωνιστεί, και τον ρόλο της ως «Σοφία Κούρτη» στη σειρά του MEGA Famagusta, η Αιμιλία Υψηλάντη μίλησε στο «Πάμε Δανάη» και τον Αλέξη Μίχα για τα επαγγελματικά της σχέδια, και για την απώλεια της κόρης της.
«Με πήρε τηλέφωνο ο κ. Γεωργίου, και μου είπε ότι ήθελε να παίξω στη “Famagusta”. Δέχτηκα αμέσως γιατί στην Κύπρο, στην Κυρήνη και την Αμμόχωστο, είχα πάει πάρα πολλές φορές. Σημάδεψε τη ζωή μου, και των ανθρώπων της γενιάς μου, ακόμα και στη Βουλή όταν ήμουν, το μεγάλο μας πρόβλημα είναι τι γίνεται με τον φάκελο της Κύπρου. Γνώρισα τον Μακάριο. Ήταν εξαιρετικά ευγενικός και κοινωνικός άνθρωπος, μας έδινε μία φωτογραφία με την κόκκινη υπογραφή του», είπε αρχικά η Αιμιλία Υψηλάντη για τη σειρά του Mega στην οποία συμμετέχει.
Και συμπλήρωσε: «Η πιο δύσκολη σκηνή στο “Famagusta”, δεν έχει έρθει ακόμα. Είναι η ώρα που ο ρόλος μου θα βρεθεί σε μία ώρα κρίσης, η Σοφία απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό. Περίμενα την αποδοχή του “Famagusta”, όταν βλέπεις τις αφηγήσεις, είναι σοκ για τον θεατή. Είναι καταπληκτικό που το βλέπουν».
Δείτε επίσης: Αιμιλία Υψηλάντη: Η τραγική ιστορία που κρύβει πίσω από το χαμόγελό της η πρωταγωνίστρια του Famagusta
Τι δήλωσε η Αιμιλία Υψηλάντη για την εγγονή της
Για την σχέση της με την εγγονή της η Αιμιλία Υψηλάντη δήλωσε μεταξύ άλλων: «Οι σχέσεις μου με την εγγονή μου είναι πολύ αγαπησιάρικες, αλλά δύσκολες, γιατί το χάσμα ανάμεσα στις γενιές είναι τεράστιο. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε τα νέα παιδιά, πιο πολύ μας καταλαβαίνουν εκείνα. Τι να της πω, να κάνει παιδιά; Πολύ θα το 'θελα, αλλά μου λέει “Και πώς θα τα μεγαλώσω, χωρίς τις κατάλληλες συνθήκες”. Στη δική μου γενιά δεν ήταν έτσι.
Η εγγονή μου δεν έχει ούτε πατέρα, ούτε μητέρα, ούτε αδέλφια. Εγώ που μεγάλωσα σε μία μεγάλη οικογένεια, με δύο αδερφές, τον πατέρα μου και την μάνα μου, δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι να είσαι ολομόναχο παιδί. Η έγνοια της εγγονής μου όταν χάθηκε η κόρη μου, ήταν ο δικός μου πόνος, όχι ο δικός της. Έλεγε “φοβάμαι για τη γιαγιά μου”»
Κλείνοντας, η Αιμιλία Υψηλάντη αναφέρθηκε στην απώλεια της κόρης της: «Δεν έχω βιώσει κάτι δυσκολότερο από πολλούς άλλους ανθρώπους, βέβαια βίωσα ένα αφύσικο γεγονός. Έλεγα στη μητέρα μου, “Όσο δεν έχεις χάσει νεότερους, πρέπει να είσαι ευτυχισμένος”. Αυτή η ευτυχία σ' εμένα δεν δόθηκε».
