Αιμιλία Υψηλάντη: «Ήταν μόλις 55 ετών! Το να χάνει μια μητέρα το παιδί της δεν...» - Συγκλονίζει ένα χρόνο μετά το θάνατο της κόρης της
«Η εγγονή μου δεν έχει ούτε πάτερα, ούτε μητέρα, ούτε...»
Η Αιμιλία Υψηλάντη παραχώρησε συνέντευξη στην Lifo και στον Γιάννη Πανταζόπουλο με την ηθοποιό να μιλάει για εξομολογητικά για το κομμάτι του θανάτου, αλλά και για την απώλεια της κόρης της, που τη στιγμάτισε.
Πριν από περίπου ένα χρόνο η ηθοποιός ήρθε αντιμέτωπη με τον χειρότερο εφιάλτη, που θα μπορούσε να βιώσει. Εκτός του ότι έχασε το παιδί της από τη ζωή, όλα συνέβησαν πολύ ξαφνικά. Πλέον η Αιμιλία Υψηλάντη έχει αναλάβει εκείνη την ανατροφή της εγγονής της (δείτε εδώ τι της έλεγε η εγγονής της μετά τον θάνατο της μητέρας της).
Μέσα μάλιστα από τη συνέντευξη της Υψηλάντη αντιλαμβάνεται κανείς, πως ο συγκεκριμένος πόνος του θανάτου είναι αβάσταχτος και στην προκειμένη περίπτωση, όπως εξηγεί και η ίδια, ο χρόνος που περνάει δεν είναι γιατρός.
Οι συγκινητικές δηλώσεις της Αιμιλίας Υψηλάντη για τον θάνατο της κόρης της
«Το βράδυ, όταν κοιμάμαι, με βαραίνουν οι απώλειες. Μέχρι να χάσω την κόρη μου δεν την είχα βιώσει αυτή την αίσθηση. Η Μαρίνα έφυγε ξαφνικά πριν από λίγο καιρό. Ήταν μόλις 55 ετών. Το να χάνει μια μητέρα το παιδί της δεν θεωρείται φυσιολογικό γεγονός. Σήμερα, η εγγονή μου, η Άρτεμις, δεν έχει ούτε πάτερα, ούτε μητέρα, ούτε αδέλφια. Αλλά δεν μπορώ να μπω στη θέση της, δεν μπορώ να καταλάβω πώς είναι να είσαι ένα ολομόναχο παιδί. Δεν ξέρω αν ο χρόνος θα αποδειχθεί γιατρικό, πάντως, όσο περνάει ο καιρός, τόσο χειρότερα νιώθω. Αναμφίβολα, αυτό το γεγονός, εκτός από το ότι ήταν η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, συνειδητοποιώ ότι εξελίσσεται σ’ ένα συνεχόμενο βάρος.
Ταυτόχρονα, αυτή η δυσβάστακτη απώλεια των δικών μας ανθρώπων μπορεί να αποδειχθεί και μια ευλογία. Έχει σημασία η ηλικία που βρίσκεσαι. Προσωπικά, ο θάνατος της κόρης μου με συμφιλίωσε με τον δικό μου, όταν έρθει. Μου έμαθε πόσο εύθραυστη είναι η ζωή. Με εκπαίδευσε στο αιφνίδιο, στο απρόσμενο. Ο μεγαλύτερός μου φόβος είναι πλέον αυτός: πόσο εύκολα μπορεί να χαθεί ένας αγαπημένος σου άνθρωπος», είπε η Αιμιλία Υψηλάντη.
