Ορφέας Αυγουστίδης για Μαρία Τζομπανάκη: «Η μαμά μου με λέει ξινό!»

Ο Ορφέας Αυγουστίδης ήταν ο σημερινός καλεσμένος στο Στούντιο 4 της ΕΡΤ. Ο πρωταγωνιστής του Σασμού αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη συνεργασία με την μητέρα του Μαρία Τζομπανάκη στην επιτυχημένη σειρά του Alpha, καθώς και στη σχέση που διατηρεί σήμερα γενικότερα με τους γονείς του, αφού έχουν χωρίσει και έχουν ξαναχτίσει δικές τους οικογένειες.

Όσον αφορά τη συνεργασία με την Μαρία Τζομπανάκη, ο Ορφέας Αυγουστίδης δήλωσε: «Τώρα πια είναι απολαυστικό που παίζω με τη μαμά μου. Κάποια στιγμή μέσα από την κούραση της δουλειάς σου έρχεται να πεις “έλα να σου πω”. Δεν είναι τσακωμός, μπαίνουν κάποια όρια. Κάποια στιγμή το γύρισμα μπορεί να φρενάρει, γιατί υπάρχει κούραση, δεν είναι μόνο οι ηθοποιοί. Υπάρχουν 30 άνθρωποι από πίσω, που είναι εκεί κάθε μέρα».

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

J2US 27/4: «Είχα αρνητική γνώμη για εσάς, δεν πήγαινα τη γυναίκα σας!» - Άφωνος ο Ίαν Στρατής με το ''καρφί'' του Ψινάκη για τη Συνατσάκη

Δείτε επίσης: Ορφέας Αυγουστίδης: «Έχω παίξει σε παραστάσεις για τέσσερα άτομα, δεν πληρωνόμουν και δεν είχα λεφτά να φτάσω στο θέατρο»

Ο Ορφέας Αυγουστίδης για τη σχέση με τους γονείς του

Για να συμπληρώσει αμέσως μετά τον... χαρακτηρισμό που του έχει δώσει μόνο εκείνη: «Πρέπει ο ένας να σέβεται τον άλλον, εγώ να σεβαστώ τον τρόπο που η μαμά διεκδικεί αυτό που θέλει να κάνει και εκείνη αντίστοιχα τον δικό μου. Η μάνα μου με λέει ξινό πολλές φορές. Μόνο εκείνη με λέει! Κάτι θα βλέπει εκείνη... Δεν έχουμε ξεσπάσματα στη δουλειά. Όταν έφυγε Αμερική είχαμε 1,5 χρόνο να βρεθούμε. Ήταν δύσκολο γιατί και με τα Skype έπρεπε να συντονιστούμε με τις ώρες. Πήγαμε κι εμείς εκεί με τη Γεωργία και μείναμε ένα μήνα».

Σχετικά με την ευρύτερη οικογένειά του, καθώς η Μαρία Τζομπανάκη και ο Ντίνος Αυγουστίδης έχουν προχωρήσει τις ζωές τους, ο Ορφέας Αυγουστίδης δήλωσε: «Στην αρχή ήμασταν τρία άτομα, μετά έγιναν δύο δύο, ήμασταν αλλιώς. Αλλά μεταξύ μας κράτησε η αγάπη και αυτή η ανάγκη να είμαστε μαζί, να κάνουμε παρέα, τόσο με τον μπαμπά μου, όσο με τη μαμά. Μπορεί να μην είχα το κυριακάτικο τραπέζι, αλλά είχα το “άρωμα” της οικογένειας».