Βασίλης Σίμος: Του τρύπησε ο πνεύμονας και σώθηκε από θαύμα - «Έκανα δύο πολύωρες επεμβάσεις»
Η συγκλονιστική εξομολόγηση
Τον Βασίλη Σίμο τον γνωρίσαμε μέσα από τη συμμετοχή του σε έναν από τους πρώτους κύκλους του Survivor. Πλέον - έχοντας από πριν το δικό του ιχθυοπωλείο - είναι πρόεδρος του σωματείου στη Βαρβάκειο Αγορά. Μίλησε λοιπόν στο ένθετο Secret των Παραπολιτικών και τη Σάσα Σταμάτη για μια από τις πιο δύσκολες στιγμές στη ζωή του.
Η στιγμή που ο Βασίλης Σίμος έδωσε μάχη για τη ζωή του
Συγκεκριμένα, μίλησε για την στιγμή που έδωσε μάχη με τη ζωή του όταν τρύπησε ο πνεύμονας του και οι γιατροί τον έσωσαν λίγο πριν υποστεί πνευμονικό οίδημα.
«Η πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου ήταν όταν μου τρύπησε ο πνεύμονας και με έσωσαν οι γιατροί λίγα λεπτά προτού υποστώ πνευμονικό οίδημα. Έκανα δύο πολύωρες επεμβάσεις μέσα σε διάστημα λίγων ημερών. Τότε τα οικονομικά μου δεν ήταν και στην καλύτερή τους μοίρα, όπως των περισσότερων Ελλήνων.
Με ρυθμίσεις, με λογαριασμούς να τρέχουν και πολλές υποχρεώσεις, ενώ εγώ δεν μπορούσα να εργαστώ για περίπου ένα χρόνο. Εκεί βίωσα και την ελαφριά κατάθλιψη, που είναι ένας δύσκολος αντίπαλος. Παρά ταύτα, δεν το έβαλα κάτω και σηκώθηκα πιο δυνατός και πιο σοφός μέσα από όλη αυτή τη δίνη», εξομολογήθηκε ο Βασίλης Σίμος.
Δείτε επίσης: «Ήταν ένας λόγος που αποχώρησα...» - Ο Βασίλης Σίμος ξεμπροστιάζει δημόσια την Κατερίνα Δαλάκα
Τι έχει πει για την συμμετοχή του στο Survivor
Ο Βασίλης Σίμος όταν είχε μιλήσει στην εκπομπή «Pop Up» και τη Χριστιάνα Κοχλατζή, είχε πει: «Είχα ακούσει από κάποιους δημοσιογράφους “τι δουλειά έχει να πάει να κάνει τηλεόραση ο ψαράς” και “τι δουλειά έχει να κάνει ραδιόφωνο ο ψαράς”. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ήξεραν ότι έχω τελειώσει δημοσιογραφία, ότι έχω ασχοληθεί με τον χώρο και ό,τι έχω καταφέρει, το έχω καταφέρει μόνος μου. Τώρα, δεν ξέρω τον λόγο. Ίσως μάλλον δεν ήθελαν να πιστέψουν και να αφήσουν στον κόσμο να εννοηθεί ότι εγώ κάνω και αυτή τη δουλειά. Έχω ακούσει πολύ άσχημα σχόλια για τη δουλειά μου.
Στο Survivor έφαγα από τα σκουπίδια. Στα διαλείμματα των αγωνισμάτων είχα δει πού έτρωγαν οι ντόπιοι και πήγαινα και μου έδιναν λίγο μπιφτέκι ο ένας, λίγο ρύζι ο άλλος. Είχα ράψει κάποια δολάρια, πριν μπω στο παιχνίδι, στο μπουφάν και έδινα στον οδηγό και μας έφερνε καμιά σοκολάτα, ρύζι».
