Ο Γιώργος Αγγελόπουλος και η Δήμητρα Βαμβακούση παραχώρησαν μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! όπου μίλησαν για όλα όσα δεν έχουν μιλήσει τόσο καιρό. Για τον γάμο τους που έγινε βιαστικά, για τον θάνατο της μητέρας του πρώτου και την γέννηση της κόρης τους που τους άλλαξε τη ζωή.
Οι αποκαλύψεις της Δήμητρας Βαμβακούση και του Γιώργου Αγγελόπουλου
Τη βάφτισή της καταφέρατε να τη χαρείτε περισσότερο από τον γάμο σας;
Γιώργος: Η βάφτιση οργανώθηκε κάτω από πιο ήρεμες συνθήκες. Είναι διαφορετικά τα μυστήρια. Ο γάμος μας αποφασίστηκε εκτάκτως και για τον ερχομό της μπέμπας και για το «φευγιό» της μάνας, σε μια περίοδο που έπρεπε να είμαστε πολλές ώρες καθημερινά στο νοσοκομείο. Επί δύο μήνες ο γιατρός μάς έλεγε ότι η μαμά θα φύγει από μέρα σε μέρα. Δόξα τω Θεώ, στη βάφτιση πήγαν όλα καλά. Και είμαστε χαρούμενοι που κάναμε κουμπάρο και πνευματικό πατέρα της μικρής έναν άνθρωπο όπως ο Νίκος Πρέκας.
Τώρα θα διοργανώνατε διαφορετικά τον γάμο σας;
Γιώργος: Σίγουρα θα είχε γίνει πιο μετά – δείτε εδώ το βίντεο από τη στιγμή που εκείνη έφτασε στην εκκλησία και τι του ψιθύρισε στο αυτί.
Δήμητρα: Εγώ προσπαθώ ακόμα να αναλύσω μέσα μου τι συνέβη. Πριν από λίγες μέρες έπεσε μπροστά μου το ηλεκτρονικό αρχείο με τις φωτογραφίες του γάμου. Δεν το έχω ανοίξει μέχρι σήμερα, δεν έχω νιώσει έτοιμη να το κάνω. Την επόμενη μέρα θα κάναμε τη φωτογράφισή μας ως νεόνυμφοι αλλά δεν έγινε ποτέ. Έβλεπα φωτογραφίες του Γιώργου στο τραπέζι, που ήξερε ότι η μαμά του είχε «φύγει» αλλά δεν μου το είχε πει. Μου το είπε την επόμενη μέρα, όταν άρχισε να γράφεται στα sites. Και του είπα «σε παρακαλώ, μη μου ξανακάνεις ποτέ κάτι τέτοιο». «Το έκανα για σένα, αλλά ήταν επιθυμία και της μάνας» απάντησε. Ήταν όμως η μέρα που είχαμε γίνει σύζυγοι, και σύζυγος σημαίνει να είσαι δίπλα στον άλλο και στα καλά και στα άσχημα. Στο τραπέζι του γάμου εγώ το ζούσα τελείως διαφορετικά από εκείνον, γιατί χαιρόμουν που η μητέρα του τα είχε καταφέρει – δείτε εδώ βίντεο από το ζεϊμπέκικό της στα πατώματα.
Δεν προλάβατε να ζήσετε την ανέμελη περίοδο ενός ζευγαριού.
Δήμητρα: Ο Γιώργος δεν ήταν και πριν ανέμελος. Εγώ περίμενα ότι κάποια στιγμή θα γινόταν. Επειδή όμως ήρθε το ένα πίσω από το άλλο, και μάλιστα ταυτόχρονα, δεν μπορούσε να γίνει έτσι. Και τώρα που πέρασε ο καιρός, όμως, ο Γιώργος παραμένει… οκταπύρηνος. Είναι επιχειρηματίας, έχει συνεχώς στο μυαλό του το παιδί, έχει τον Φύλακα Άγγελο, Έχει δραστηριότητες στη Σκιάθο και στην Κύπρο.
Γιώργος: Όταν ένα ζευγάρι βιώνει πολύ γρήγορα μία εγκυμοσύνη και μία γέννα, αναγκαστικά τσαλακώνεται. Αυτό δεν συμβαίνει όταν ένα ζευγάρι γνωρίζεται χαλαρά και έχει για καιρό ο καθένας το σπίτι του.
Δήμητρα: Το μόνο σίγουρο είναι ότι μαζί του δεν βαριέσαι ποτέ. Κάποια στιγμή επιδιώκουμε να χαλαρώσουμε λίγο, να κάνουμε ένα ταξίδι του μέλιτος.
Γιώργος: Φαντάσου, τώρα θα πάμε στην Κύπρο, όπου κολυμπάμε για τους μικρούς ήρωες στις 21 του μήνα και θα κλέψουμε μία μέρα μόνο για εμάς.
Δήμητρα σε πιάνουν ενοχές όταν αφήνεις τη μικρή στη μαμά σου;
Δήμητρα: Όχι, γιατί αυτό άργησε να γίνει. Το μωρό είναι κοινωνικοποιημένο, έχει τη μαμά μου και τις θείες του Γιώργου, που μένουν από κάτω.
Γιώργος: Είναι σαν να έχει τρεις γιαγιάδες στο σπίτι.
Δήμητρα: Σκέψου ότι ο Γιώργος ετοίμαζε αυτό το σπίτι όσο ήμουν έγκυος. Μπήκα πρώτη φορά εδώ μετά το μαιευτήριο. Όλα ήταν καινούρια για εμένα. Το ίδιο έκανε και με το σπίτι της Σκιάθου.
Γιώργος: Γιατί έπρεπε να υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για την οικογένειά μας. Επιπλέον, πηγαινοερχόμουν και στην Κύπρο για γυρίσματα εκείνο το διάστημα.
Δήμητρα: Καλούσε όλη μέρα με βιντεοκλήση για να μας βλέπει. – δείτε εδώ φωτογραφίες από την βάφτιση της μπέμπας τους.
Πέρασες θλίψη μετά τον τοκετό;
Δήμητρα: Δεν μπορώ να πω ότι ήταν η πιο όμορφη περίοδος, είχα όμως ανθρώπους που με αγαπάνε. Όσο περνάει ο χρόνος μαθαίνω να προχωράω εκεί που νόμιζα ότι δεν αντέχω. Γίνομαι πιο δυνατή. Στην αρχή ήθελα να επανέλθει γρήγορα το σώμα μου, ήταν περίεργο για μένα. Γέννησα φυσιολογικά, θήλασα, ξενύχτησα, ήθελα να προσφέρω το καλύτερο για το μωρό με ό,τι έχει προκαθορίσει η φύση. Όταν προσπάθησα να επιστρέψω στην καθημερινότητά μου ήταν πιο δύσκολο. Το παιδί σου παίρνει όλο τον χρόνο και την προσοχή σου, οπότε δεν προλαβαίνεις να εστιάσεις στον εαυτό σου.