Η σημερινή ημέρα ήταν ιδιαίτερα φορτισμένη για τον Ερωτόκριτο, καθώς στις 8 Δεκεμβρίου συμπληρώθηκαν δεκαέξι χρόνια από την απώλεια του γιου του, Μανώλη.
Μια ημερομηνία που για εκείνον αποτελεί, πέρα από μια θλιβερή επέτειο, ένα σημείο βαθιάς ενδοσκόπησης. Ο ίδιος θέλησε να μοιραστεί τα συναισθήματά του με το κοινό, μέσα από μια συγκινητική ανάρτηση στα προσωπικά του social media.
Η ανάρτηση που έκανε ο Ερωτόκριτος για τον γιο του
Ο Ερωτόκριτος εξηγεί ότι αυτά τα χρόνια τον δίδαξαν κάτι πολύ πιο βαθύ από τον πόνο της απώλειας. Όπως γράφει, «Σήμερα κλείνουν 16 χρόνια που έφυγε ο Μανώλης μας για τους ουρανούς. Αυτά τα 16 χρόνια αποδεικνύουν ότι για οποιαδήποτε γεγονός όσο βαρύ και αν φαίνεται. Εμείς έχουμε την επιλογή αυτό να το κάνουμε ευλογία και δωρο ζωής για εμάς και τους γύρω μας».
Για εκείνον, η απόσταση ανάμεσα στη ζωή και στον θάνατο αποκτά πλέον νέα διάσταση μέσα από την πίστη: «Έτσι καθώς έφευγε το ισχυρότερο κεφάλαιο για έναν γονιό σαν να πήρα μια Θεία Δύναμη και είδα όλη αυτήν την φαινομενική απώλεια του γιου μου, ως κάτι που μου δόθηκε, ώστε να μεταλαμπάδευσω στους ανθρώπους ότι και αυτή είναι μια δική μας ερμηνεία ότι η διαδικασία μετάβασης μιας ψυχής πιο κοντά στο Θεό, από θάνατο που την ονομάζουμε, να την δούμε στην αληθινή της διάσταση που είναι φυσικά ότι εκεί που πάνε οι ψυχές βρίσκεται η αληθινή ζωή και ότι εμείς κλαίμε ουσιαστικά για την δική μας έλλειψη, του αγαπημένου μας προσώπου».
Ο Ερωτόκριτος περιγράφει πως μέσα στα χρόνια, βοηθώντας άλλους ανθρώπους στις δικές τους απώλειες, βοηθούσε παράλληλα τον εαυτό του: «Στο πέρασμα αυτών των ετών καθώς βοήθουσα πολλούς ανθρώπους να ξεπεράσουν τις απώλειες τους βοηθούσα ακόμη περισσότερο τον εαυτό μου. Ζυμωνόμουν ακόμη βαθύτερα και εντρύφησα πέρα από πολλές παραδόσεις ακόμη πιο ενδελεχώς στον Χριστό μας».
Για να συμπληρώσει: «Οι διδασκαλίες του Χριστού μας απέχουν παρασάγγας απο αυτά που νιώθουμε εμείς και η πλειοψηφία των ιερομένων. Ουσιαστικά δεν μπορείς να λέγεσαι χριστιανός και να πιστεύεις στον θάνατο. Ή στον Χριστό θα πιστεύεις ή στον θάνατο θα πιστεύεις! Αυτό συνειδητοποίησα!»
Κλείνοντας, ο Ερωτόκριτος σημειώνει: «Κάθε φορά αδελφέ μου που πιστεύεις στον θάνατο και στεναχωριέσαι για την μετάβαση της ψυχής ενός αγαπημένου σου προσώπου. Εκείνη ακριβώς την ώρα προδίδεις τον Χριστό μας! Εκείνη ακριβώς την ώρα που λιγοψυχάς και δεν δοξολογείς τον Θεό. Εκείνη ακριβώς που δεν παραδίδεσαι στον Θεό και το Άγιο θέλημά του. Εκείνη ακριβώς την ώρα γίνεσαι ο Ιούδας του Θεού μέσα σου αδελφέ μου. Και γνωρίζω ότι θα αναρωτηθείτε μα εγώ νιώθω λύπη, πένθος, κατάθλιψη. Και είναι απόλυτα φυσιολογικά αυτά τα συναισθήματα να τα νιώθουμε έτσι όταν βρισκόμαστε μακρυά απ’ τον Θεό. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να νιώθουμε οδύνη και πόνο όταν είμαστε διαχωρισμένοι απ’ τον Θεό μέσα μας.
Δεν σου λέω αυτή τη στιγμή αδελφέ μου να μην πονέσεις ή να μην κλάψεις. Απλώς σου δίδω την αληθινή οπτική που άρχει και που καθώς θα αρχίσεις να εμπειράσαι πάνω σ’ αυτή, όταν θα έρχονται οι αναπόφευκτες μεταβάσεις ψυχών αγαπημένων σου προσώπων, εσύ δεν να πενθείς πια»
">
">
">
">
">
">
">
">