Γονείς προσοχή! Αν θέλετε το παιδί σας να έχει σωστή προσωπικότητα τότε πρέπει να κάνετε αυτό!
Οι κανόνες συμπεριφοράς που πρέπει να ακολουθήσετε!
Γονείς προσοχή! Αν ανησυχείτε και θέλετε το παιδί σας να έχει σωστή προσωπικότητα τότε θα πρέπει να αρχίσετε να κάνετε αυτό!
Το παιδί μαθαίνει μέσα από την ανατροφή βασικούς κανόνες συμπεριφοράς, προκειμένου να δομήσει μια σωστή προσωπικότητα που θα γίνει αρεστή μετέπειτα στον σχολικό και κατά συνέπεια κοινωνικό του περίγυρο άλλωστε!
Είναι μια διαδικασία αέναη και θα πρέπει να διέπεται από κάποιες αρχές. Αυτές θα τις μάθει μόνο μέσα από τη συζήτηση με τους γονείς του, μέσα από εμπειρικές δραστηριότητες και φυσικά το παιχνίδι. Μην απελπίζεστε αν το παιδί σας δείχνει να μη συνεργάζεται και να μην υπακούει στις αρχές αυτές. Οπως όλα τα πράγματα, έτσι και οι αρχές αυτές θέλουν τον χρόνο τους για να μπουν στη συνείδηση του παιδιού.
Γονείς προσοχή! «Θερίζει» επικίνδυνος ιός!
· Η συνέπεια και η υπομονή είναι οι βασικότερες αρχές. Σε αυτές τις ηλικίες τίθενται απλώς οι βάσεις και τα αποτελέσματα θα φανούν με την πάροδο των ετών. Μη χάνετε το κουράγιο σας και μη στέλνετε αντιφατικά μηνύματα στο παιδί για το ίδιο θέμα. Κοινώς, όταν δεν θα έχει την υπομονή να περιμένει μέχρι το απόγευμα για να συναντήσει τους φίλους του και θα γκρινιάζει, ή δεν θα είναι συνεπές στο να τακτοποιήσει το δωμάτιό του μετά το παιχνίδι, μη δείξετε τον αυστηρό σας εαυτό. Να είστε σίγουροι πως θα χρειαστεί να κάνετε πολλές επαναλήψεις, υπενθυμίζοντάς του τις συγκεκριμένες αξίες.
· Να βοηθάτε το παιδί να μαθαίνει από τα λάθη του και όχι να το τιμωρείτε για αυτά. Η τιμωρία είναι αντιπαιδαγωγική μέθοδος, τη στιγμή που ο στόχος είναι να μάθει να σέβεται τους άλλους. Αν, για παράδειγμα, λερώσει έναν τοίχο με μαρκαδόρους επίτηδες, δείξτε του την επίπτωση που θα έχει αυτό στην καθημερινότητά του. Δείξτε του πόσο δύσκολα θα καθαρίσει, πόσος χρόνος θα δαπανηθεί για να καθαριστεί ξανά, ενώ την ίδια ώρα θα μπορούσατε να παίζετε μαζί ένα όμορφο παιχνίδι.
· Για να γίνει αυτό, θα πρέπει ο κάθε γονιός να μπορεί να μπαίνει στη θέση του άλλου και να καταλαβαίνει πόσο άσχημα τον έκανε να νιώσει με τη συμπεριφορά του. Προσοχή όμως να μην του δημιουργήσετε τύψεις, παρά να αποκτήσει ενσυναίσθηση.
· Μέσα από πράγματα της καθημερινότητας, καλλιεργήστε του τον αλτρουισμό. Να μη νοιάζεται, δηλαδή, μόνο για τον εαυτό του, αλλά να βοηθάει και να προσφέρει σε όσους αγαπάει. Αυτό θα μπορεί να γίνει πιο εύκολα από τη στιγμή που το παιδί θα πάει στο σχολείο και θα λειτουργεί περισσότερο ομαδικά, καθώς στο σπίτι τις περισσότερες φορές του γίνονται όλα τα χατίρια και του είναι λίγο δύσκολο να ενδιαφερθεί για κάποιο άλλον εκτός από τον εαυτό του. Παρά ταύτα, θα μπορούσατε καθημερινά και μέσα από εμπειρίες να του διδάξετε και αυτή την αρετή.
· Δείξτε του εναλλακτικούς και ορθολογικούς τρόπους διαχείρισης των αρνητικών συναισθημάτων. Να μην ξεσπάει, δηλαδή, αδιακρίτως όταν δεν είναι καλά, αλλά να εκτονώνεται δημιουργικά. Μπορεί, παραδείγματος χάρη, να έχει μαλώσει με έναν φίλο ή μια φίλη του και αντί να σκίσει τα βιβλία του, καλό θα ήταν να πάει για τρέξιμο ή να εκτονωθεί σε μια αθλητική δραστηριότητα που θα το ηρεμήσει ευκολότερα.
· Τέλος, φροντίστε πρώτοι εσείς να δίνετε το καλό παράδειγμα σε αυτό στο οποίο το εκπαιδεύετε. Αν το παιδί βλέπει ότι τη μία φέρεστε έτσι και την άλλη αλλιώς στο ίδιο θέμα, θα μπερδευτεί και θα θεωρήσει ότι περιμένετε από εκείνο πράγματα που εσείς δεν τα εφαρμόζετε. Και όταν δεν εφαρμόζετε εσείς οι ίδιοι το σωστό, μην περιμένετε να το κάνουν τα παιδιά σας...
Οι 5 κανόνες καλής συμπεριφοράς των γονιών:
· Κρατήστε την υπομονή σας. Ακόμα και αν η συζήτηση μαζί του φτάσει στο απροχώρητο, βγείτε από το δωμάτιο, προκειμένου να μη σας δει να χάνετε την υπομονή σας.
· Οταν νιώθει ότι θέλει να σας μιλήσει, δώστε του προσοχή. Μην το αγνοήσετε λέγοντάς του ότι θα μιλήσετε αργότερα.
· Μη νευριάζετε και μην πετάτε πράγματα αριστερά και δεξιά, όταν νιώθετε πως φτάνετε στα όριά σας! Λειτουργήστε με ενσυναίσθηση.
· Ποτέ μην το πιέσετε να κάνει κάτι που δεν θέλει, είτε πρόκειται για την άρνησή του να φάει κάτι που δεν θέλει είτε να βρεθεί με άτομα που δεν συμπαθεί. Αφήστε το να δημιουργήσει τη δική του προσωπικότητα.
· Τέλος, μη νιώθετε ενοχές αν δεν μπορείτε να τηρήσετε κανόνες καλής συμπεριφοράς. Δεν έχουν χαθεί όλα. Ξεκινήστε ξανά από αύριο την προσπάθεια.
Πηγή: TV24
Γονείς προσοχή! Έρευνα σοκ για τα κακοποιημένα παιδιά! Ποια κινδυνεύουν περισσότερο!
Γονείς προσοχή! Έρευνα σοκ για τα κακοποιημένα παιδιά! Ποια κινδυνεύουν περισσότερο! Οι ειδικοί μας αναλύουν τα πάντα με λεπτομέρειες!
Τι πρέπει να προσέχετε!
Παιδιά, ηλικίας από τριών μηνών έως και 17 ετών, που υπέστησαν σεξουαλική κακοποίηση στη δεκαετία 2005-2015, εντοπίστηκαν από καταγγελίες που έγιναν στη Θεσσαλονίκη και τους όμορους νομούς, στο πλαίσιο έρευνας της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ.
Σχεδόν τα μισά θύματα (49,8%) ήταν ηλικίας 13-18 ετών, ενώ το 36,3% ήταν ηλικίας έξι ως 12 ετών και το 13,9% παιδιά προσχολικής ηλικίας (πέντε ετών ή και μικρότερα). Δράστης στο 93% των περιπτώσεων ήταν κάποιος τον οποίο γνώριζε το θύμα και ο οποίος το προσέγγισε είτε αναπτύσσοντας σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης είτε δωροδοκώντας το.
Γονείς προσοχή! «Θερίζει» επικίνδυνος ιός!
Καταγγέλλουσες στο 59% των περιπτώσεων ήταν η μητέρα, η γιαγιά και η αδελφή του θύματος, ενώ πολύ πολύ συχνά (24,7%) η καταγγελία έγινε από το νοσηλευτική ή εκπαιδευτικό ίδρυμα το οποίο φρόντισε για οποιοδήποτε λόγο το παιδί και στο 15,2% των περιπτώσεων η καταγγελία έγινε από το ίδιο το παιδί. Επειδή όμως οι καταγγελίες δεν έγιναν άμεσα, σε μεγάλο ποσοστό απέβη αρνητική η ιατροδικαστική εξέταση των παιδιών για σωματικές κακώσεις και για τυχόν ευρήματα ενδεικτικά σεξουαλικής κακοποίησης οποιασδήποτε μορφής. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την παιδίατρο Ελισάβετ Αντωνιάδου στο πλαίσιο της διδακτορικής διατριβής, με τίτλο: «Η κακοποίηση στην παιδική ηλικία. Επιδημιολογική διερεύνηση του φαινομένου βάσει ιατροδικαστικών εκθέσεων και ευρημάτων», που εκπονήθηκε υπό την επίβλεψη του καθηγητή του Τμήματος Ιατρικής της Σχολής Επιστημών Υγείας του ΑΠΘ, Θεόδωρου Δαρδαβέση.
Επισημαίνοντας την ανάγκη της πρόληψης της παιδικής σεξουαλικής και σωματικής κακοποίησης, αλλά και της παραμέλησης του παιδιού, ο κ. Δαρδαβέσης ανέφερε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι η Κοσμητεία της Σχολής Επιστημών Υγείας θα ξεκινήσει μια σειρά δράσεων ουσιαστικής ενημέρωσης για τα θέματα αυτά σε Συλλόγους Γονέων και Κηδεμόνων καθώς και σε αθλητικούς συλλόγους που εκπαιδεύουν παιδιά. «Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι τα παιδιά που κακοποιούνται, δυστυχώς στην ενήλικη ζωή πολλά από αυτά κακοποιούν με τη σειρά τους. Είναι ίσως ένας ψυχολογικός φαύλος κύκλος, αλλά είναι μια διάσταση που πραγματικά έχει μια τραγικότητα. Γι’ αυτό και τέτοια περιστατικά θα πρέπει να καταγγέλλονται άμεσα», πρόσθεσε ο κ. Δαρδαβέσης.
Αποφεύγεται η καταγγελία αν δεν έχει ολοκληρωθεί η πράξη
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, ο μεγαλύτερος όγκος των καταγγελιών κακοποίησης (65,2%) αφορά σε περιστατικά στα οποία τα θύματα ή οι φροντιστές τους ισχυρίζονται ότι είχε πραγματοποιηθεί, με κάποιο τρόπο, ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη με τον δράστη, ενώ σε μικρότερο ποσοστό (34,8%) αυτές αφορούν σε θωπείες, φιλιά κ.ά. Σε 18,3% περιπτώσεις οι καταγγελίες ήταν συγκεχυμένες και λιγότερο σαφείς. Ειδικότερα, η κατά φύση και παρά φύση συνουσία υποστηρίχθηκε στο 30,1% και 17,9% των καταγγελιών αντίστοιχα, ενώ υπήρξε και ένα ποσοστό 5,2% στο οποίο τα θύματα ισχυρίζονται ότι είχαν υποστεί και τις δύο μορφές κακοποίησης.
Το προφίλ του δράστη που είναι συνήθως γνώριμος του θύματος
Στη συντριπτική πλειονότητα τα παιδιά γνώριζαν τον δράστη (93,0%) και μόνο στο 7% των περιπτώσεων ο δράστης τους ήταν άγνωστος. Στο 38,2% των καταγγελιών ο υπαίτιος της κακοποίησης φαίνεται να είχε σχέση συγγένειας με το παιδί. Ειδικότερα, ως δράστης παρουσιάζεται ο πατέρας του παιδιού (15,1%) και στο 19,6% κάποιος άλλος συγγενής του (θείος, ξάδελφος κ.ά.). Ορισμένες καταγγελίες κακοποίησης αφορούν στη μητέρα του παιδιού ως δράστη (1,5%). Στο σύνολό τους οι δράστες είναι άντρες (98%) και στο 14,6% των περιπτώσεων ο υπαίτιος της κακοποίησης είναι ανήλικος. Οι καταγγελίες αφορούν σε δράστες ενήλικες, που είχαν αναπτύξει σχέσεις φιλίας και εμπιστοσύνης με το παιδί (41,7%) και μόνο 7,5% των καταγγελιών σχετίζονται με ενήλικα άτομα, τα οποία ήταν άγνωστα στο παιδί. Σε 17,6% περιπτώσεις οι δράστες είναι περισσότεροι του ενός, ενώ σε 13,1% η πληροφορία αυτή είναι άγνωστη.
Τρόποι προσέγγισης του θύματος
Οπως αναφέρεται στην έρευνα, συχνότερο τρόπο προσέγγισης του θύματος αποτελεί η εκμετάλλευση της εμπιστοσύνης του παιδιού (47,3%) από συγγενικά του άτομα (πατέρας, θείος, νονός) ή άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός του (πατριός, φίλος γονέων). Αλλος τρόπος που φαίνεται να εφαρμόζουν οι δράστες είναι η αρχική γνωριμία του παιδιού με οποιονδήποτε τρόπο και στη συνέχεια η κακοποίησή του με την άσκηση σωματικής βίας ή με τη χρήση κατασταλτικών ουσιών, όπως είναι η αλκοόλη και οι ναρκωτικές ουσίες (18,8%). Ο βιασμός του παιδιού με την άσκηση σωματικής βίας παρατηρήθηκε λιγότερο συχνά, ενώ στο 11,8% και το 5,4% των περιπτώσεων η συναίνεση του θύματος εξασφαλίσθηκε με τη σύναψη σχέσης και την εξαγορά του, αντίστοιχα. Τέλος, υπάρχουν και ένα 18,8% περιπτώσεων, στις οποίες δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο προσέγγισης των δραστών. Παιδιά τα οποία κακοποιούνταν κατ’ επανάληψη φαίνεται να καθυστερούσαν να αποκαλύψουν το συμβάν, σε σχέση με εκείνα που κακοποιήθηκαν μία φορά. Επίσης, τα περισσότερα παιδιά, που δεν γνώριζαν και δεν είχαν αναπτύξει προηγουμένως σχέσεις με τον δράστη, κατήγγειλαν άμεσα το γεγονός (76,9%).
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΠΗΓΗ: TV24
