Βάσω Λασκαράκη: Βρίζει σαν ταξιτζής, τρώει σαν άντρας κι αν την πιάσουν τα νεύρα της τρέχα να σωθείς!

Το πρόσωπο της ηθοποιού που δεν γνώριζε κανείς! Δεν είναι όσο γλυκιά φαίνεται...

Βάσω Λασκαράκη: Βρίζει σαν ταξιτζής, τρώει σαν άντρας κι αν την πιάσουν τα νεύρα της τρέχα να σωθείς!

Τρώει σαν δυο άντρες. Βρίζει σαν ταξιτζής. Και πραγματικά, μα πραγματικά, δεν θέλεις να την δεις νευριασμένη. Αυτή είναι η άλλη πλευρά της τηλεοπτικής μαμάς που λατρεύουν ταυτόχρονα -για διαφορετικούς λόγους- μπαμπάδες, μανάδες και μικρά παιδιά.

Είναι παραμονή Χριστουγέννων, η πόρτα ενός διαμερίσματος στη Θεσσαλονίκη ανοίγει και η έκπληκτη ιδιοκτήτρια βλέπει απέξω την αξιαγάπητη 26χρονη ηθοποιό που παίζει στον Έρωτα να σφουγγαρίζει τις σκάλες της πολυκατοικίας. Της λέει, χαμογελώντας σαστισμένη, 'σας βλέπουμε, είστε πολύ καλή'. Η Βάσω Λασκαράκη την ευχαριστεί και συνεχίζει να βοηθάει τους γονείς της, που έχουν εδώ και δεκαετίες συνεργείο καθαρισμού. Διαβάστε παρακάτω...

"Δεν είχα δικό μου δωμάτιο μέχρι τα 12 μου. Κοιμόμουν στο καθιστικό που το βράδυ έκλεινε με μια μεσόπορτα"

"Είχα δηλαδή μια βιβλιοθήκη και τον καναπέ που γινόταν κρεβάτι. Όταν μετακομίσαμε στον κάτω όροφο, πήγαμε δηλαδή από τα 55 στα 100τ.μ., ήμουν τρελά ευτυχισμένη. Αισθάνθηκα ότι γίναμε Ωνάσηδες. Αγοράσαμε κρεβάτι, γραφείο, ντουλάπα, τα πάντα''

Όπως έκανε από τότε που ήταν πιτσιρίκι. Όπως συνέχιζε να κάνει, ακόμη και όταν έγινε γνωστή, κάθε φορά που επέστρεφε στο σπίτι της για τις γιορτές.

Ο μοναδικός άντρας που είχα ποτέ αφίσα στο δωμάτιο μου ήταν ο Johnny Depp από το 21 Jump Street. Τον προσκυνώ. Αυτός ήταν και εξώφυλλο στο πρώτο περιοδικό που αγόρασα ποτέ, το Σούπερ Κατερίνα, όταν ήμουν 10 ετών


Προσοχή. Αυτό το περιστατικό δεν είναι κάτι που η ίδια θεωρεί σημαντικό ή έχει οποιαδήποτε διάθεση να μου τονίσει. Είναι απλώς κάτι μου εμένα μου κάνει εντύπωση. Κάτι που θεωρώ υποχρέωση μου να σου μεταφέρω προκειμένου να καταλάβεις ποια έχεις απέναντί σου.

''Παρότι μοναχοπαίδι, αυτό, το να μαζεύεται όλο το σόι κάθε Κυριακή για φαγητό, το είχα ζήσει γιατί μέναμε όλοι μαζί σε μια πενταώροφη πολυκατοικία. Είχαμε πάντα κόσμο σπίτι. Έτσι έμαθα και εγώ. Μου αρέσει να μαγειρεύω για πολύ κόσμο. Η κουζίνα είναι το βασίλειο μου''

Είμαι πολύ φοβιτσιάρα. Ειδικά σε ότι έχει να κάνει με σεισμό και κατσαρίδες
Παθαίνω τον πανικό. Σε σημείο που είμαι ικανή να φύγω από το σπίτι και να αφήσω τη μικρή να τη σκοτώσει. Φαντάσου τι έπαθα το καλοκαίρι όταν, εκεί που ήμουν στην ξαπλώστρα, βλέπω το Γιάννη και την Εύα να παίζουν με κάτι. Τους ρωτάω 'τι είναι' και μου λένε 'μια κατσαριδουλά'. Έπαθα τετραπλό εγκεφαλικό''

Έχω την αίσθηση, και της το λέω, ότι πρέπει να είναι φοβερά τρομακτική όταν θυμώνει. Και ότι, ευτυχώς, αυτό πιστεύω ότι συμβαίνει σπάνια.

''Μπορεί να με έχουν δει νευριασμένη και λιγότεροι από πέντε άνθρωποι στη ζωή μου. Τα μαζεύω μέσα μου. Σε εμένα τα πάντα έχουν να κάνουν με το πότε θα μου γυρίσει το μάτι. Γιατί μπορεί να κρατιέμαι, να είμαι σε φάση να κάνω υπομονή, να το παλέψουμε, αλλά όταν θα μου γυρίσει το μυαλό θα δώσω το δικαίωμα μια και καλή και μετά θα φύγω. Κάτι που έχει συμβεί''

Τι άλλο δεν περιμένεις να ακούσεις, από ένα γλυκύτατο κορίτσι της διπλανής πόρτας, όπως είναι ο χαρακτηρισμός που τη συνοδεύει, εδώ και μια δεκαετία;

Όταν είμαι μέσα στο αυτοκίνητο και οδηγώ, βρίζω πολύ. Θα πω 'τι κάνεις ρε μαλάκα' και τέτοια
Επίσης είμαι γκαζιάρα και νευρική. Αυτό όταν είμαι μόνη μου. Όταν είναι μέσα το παιδί και πάω σαν κότα και δεν βγάζω άχνα. Αν και η πονήρω το καταλαβαίνει ότι κρατιέμαι και μου λεει 'μαμά τι έχεις;' Είναι μεγάλη γλωσσοκοπάνα''

Σίγουρα ότι και το δηλώνει δημόσια και το εννοεί πλήρως ότι τρώει σαν άντρας.

''Δεν είναι καθόλου κολακευτικό, αλλά είναι η αλήθεια. Σκέψου π.χ. ότι πριν από ένα μήνα, ένα Σάββατο βράδυ που ήμασταν όλη μέρα έξω σε παιδικά πάρτι, γύρισα σπίτι, παράγγειλα μια πίτσα, μια μακαρονάδα, ένα burger γίγας με 800 γρ. μπιφτέκι και πατάτες τηγανητές και περίμενα να δω τι θα φάει ο άλλος για να φάω τα υπόλοιπα. Επίσης τρελαίνομαι για γλυκά (το προφιτερόλ, σε οικογενειακή συσκευασία, είναι το αγαπημένο μου) και για σούσι. Τρώω μόνη μου γύρω στα 30 μάκι. Έχει κοντέψει να ζωντανέψει ο καρχαρίας μέσα μου''

Ή, ότι, παρόλο που όταν την βλέπεις θέλεις αυτόματα να την πάρεις αγκαλιά, στην πραγματικότητα, όπως μπορούν να επιβεβαιώσουν και οι φίλες της, είναι αντικοινωνική.

''Είμαι όντως αντικοινωνική και αγχώδης. Αν και στη δουλειά δεν το καταλαβαίνουν οι άνθρωποι. Κάνω πολύ πλάκα, είμαι πολύ συνεργάσιμη, θα πω τα καλαμπούρια μου. Από την άλλη δεν μου αρέσει όταν οι άνθρωποι, όταν με γνωρίζουν, ξεπερνούν τα όρια''.

Αντιθέτως, το ότι είναι 'ψυχαναγκαστική' νοικοκυρά, είναι κάτι που και το φαντάζεσαι και το έχει παραδεχθεί.

''Όταν πάω σούπερ μάρκετ θέλω να πάρω ό, τι καθαριστικό υπάρχει. Επίσης παθαίνω εγκαύματα στα χέρια από το να πλένω συνέχεια τα πιάτα με καυτό νερό. Και αυτό ενώ έχω πλυντήριο πιάτων. Απλά μερικές φορές βάζω ταυτόχρονα κάποια στο πλυντήριο, πλένω τα υπόλοιπα, μετά σαπουνίζω το νιπτήρα. Πάντως δεν καταπιέζω τους άλλους σε αυτό το κομμάτι της καθαριότητας. Με την εξαίρεση των παπουτσιών. Θέλω να τα βγάζουν πριν μπουν στο σπίτι. Μέχρι και ο άνθρωπος που έρχεται να κάνει συντήρηση στον συναγερμό με έχει μάθει και τα βγάζει πριν του το ζητήσω''

Αυτό που πρέπει να καταλάβεις είναι ότι αντιμετωπίζει το σπίτι ως τη φωλιά της. Μια φωλιά που πρέπει να βρίσκεται σε απόλυτη τάξη.

''Όσον αφορά στην τάξη, στο δικό μου κεφάλι εννοείται πως π.χ. κάθε παιχνίδι πρέπει να έχει τη θέση του. Σκέψου ότι στο χώρο στο σαλόνι που έχω φτιάξει για την Εύα, και για να είναι μαζί μας και επειδή το δωμάτιό της είναι μικρό, κάθομαι και στήνω τα playmobil σαν να παίζω εγώ. Τύπου τέλεια. Οπότε έρχεται εκείνη, τα βάζει σε μια τσάντα και μου λέει 'δεν τα ήθελα εκεί'. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο κρατιέμαι. Ή πόσες τύψεις αισθάνομαι αν μου ξεφύγει γενικώς για κάποιο λόγο και της φωνάξω. Πάω και τα λέω μετά στην ψυχολόγο μου''

Μια 'φωλιά' για την οποία δεν διστάζει να ξοδέψει ότι χρειάζεται για να είναι ακριβώς όπως την έχει στο μυαλό της.

''Για τον εαυτό μου δεν ψωνίζω τίποτα. Ρούχα παίρνω από τα σήριαλ ότι μου φέρνει η θεά ενδυματολόγος μου η Νικόλ Παναγιώτου. Μπορώ όμως να ξοδέψω πολλά λεφτά για το σπίτι. Όπως όταν αποφάσισα να το βάψω ή να πάρω καινούργια τραπεζαρία. Μου αρέσει η ανανέωση. Για αυτό και μετακινώ συνέχεια τα έπιπλα. Επίσης δεν μπορώ να αντισταθώ σε διάφορα μπιχλιμπίδια, τύπου ένα κερί, και ας έχουμε 500, ή ένα κόφτη για την πίτσα. Αν βρεθεί μπροστά μου, θα το πάρω. Θεωρώ ότι το χρειάζομαι''

Η ώρα έχει φτάσει λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο αρακάς είναι έτοιμος και εγώ δηλώνω ενθουσιασμένος από την ευγένεια και εντυπωσιασμένος από την αστείρευτη ενέργεια μιας απολαυστικής γυναίκας, με 225.000 followers στο instagram (που τους έχει χωρίς να προσπαθήσει), που δεν ξέρω ποιος θα είναι ο επόμενος άσος που θα βγάλει από το μανίκι της.

Ίσως να ενδώσει στις non stop προτάσεις που τις κάνουν για να παρουσιάσει τηλεοπτική εκπομπή. Κάτι που, με την αμεσότητα που έχει, το θεωρώ μονόδρομο. Όλοι, μπαμπάδες, νοικοκυρές, παιδιά, θέλουν να την βλέπουν. Σε σημείο που μακάρι να ζούσε στην τηλεόραση 24 ώρες το 24ώρο.

Το να είμαι σε μια εκπομπή και να εκτίθεμαι εγώ και όλο μου το είναι έτσι, με φοβίζει λίγο. Δεν ξέρω αν είμαι διατιθεμένη να με περιμένουν στη γωνία και να με κρίνει ο καθένας σύμφωνα με το κοντό του και το μακρύ του''

Ίσως να κάνει επιτέλους κινηματογράφο, όπως θέλω και θέλει. Ίσως να βρει το χρόνο να γράψει ένα παιδικό παραμύθι, όπως εκείνο με τον λύκο και την αλεπού που συναντούν διάφορα ζώα τα οποία ψάχνει το καθένα κάτι διαφορετικό, που έβγαλε με την κόρη της καθώς ταξίδευαν το καλοκαίρι από Καλαμάτα στο Μεσολόγγι, προκειμένου να περάσει η ώρα.

''Ήταν από τις πιο ωραίες στιγμές μαμάς-κόρης που είχαμε ως τώρα. Ένοιωσα τόσο καλά που την άκουγα να γελάει και να απολαμβάνει αυτό που φτιάξαμε. Μου αρέσει γενικώς να γράφω. Ήμουν και πάντα καλή στην έκθεση. Τώρα βιβλίο θα είναι, παραμύθι θα είναι, σειρά θα είναι, ποτέ δεν ξέρεις''