Δύσκολη Δευτέρα ξημέρωσε για τον Μάρκο Σεφερλή και την Έλενα Τσαβαλιά, αφού σημείωσαν μονοψήφια νούμερα σε τηλεθέαση με την παράσταση του «Η μεγάλη του γέλιου σχολή» μέσα από την συχνότητα του ΑΝΤ1.
Κάθε Κυριακή προβάλλονται στην prime time παραστάσεις του επιτυχημένου ηθοποιού, οι οποίες έχουν χαρίσει και συνεχίζουν να χαρίζουν άφθονο γέλιο στο κοινό.
Χθες ωστόσο, παρόλο που πολλές φορές έχουμε δει να φτάνει “κόκκινο”, σημείωσε μονοψήφιο και συγκεκριμένα 8,6%. Βέβαια, απέναντι τους είχαν το Voice ένα πολύ δυνατό πρόγραμμα – Δείτε τα highlights.
Prime time
- AΝΤ1: Η μεγάλη του γέλιου σχολή 8,6
- ALPHA: Coco 14.9
- STAR: Θα σε κάνω βασίλισσα 11,3
- ΣΚΑΙ: The Voice 24,6
- OPEN: My greece (Ε) 3,9
- Open: Roki Mpalmpoa 7.5
- Mega: Angry Birds 5.2
Δύσκολες στιγμές για τον συνεργάτη του Μάρκου Σεφερλή, Γιάννη Καπετάνιο
Πρόσφατα ο συνεργάτης του Μάρκου Σεφερλή, Γιάννης Καπετάνιος, παραχώρησε μια πολύ αποκαλυπτική συνέντευξη και αποκάλυψε πως περνά δύσκολες στιγμές καθώς βρίσκεται κοντά σε οικονομικό αδιέξοδο λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.
Ωστόσο, δεν είναι η πρώτη φορά που ο Γιάννης Καπετάνιος αναφέρεται σε κάτι τέτοιο. Ο ηθοποιός είχε φτάσει σε σημείο να μην έχει λεφτά να αγοράσει ούτε ψωμί.
Οι αποκαλύψεις του συνεργάτη του Μάρκου Σεφερλή, Γιάννη Καπετάνιου
«Έτρωγα σύκα που είχα φέρει από το χωριό, μαζί με νερό, έτσι φούσκωνα και… εντάξει, ξεχνούσα την πείνα μου. Θυμάμαι μια φορά… πεινούσα πολύ, ήμουν στο Θέατρο Τέχνης κι έτρωγε ο Τάκης Παπαματθαίου σουβλάκι και μου είπε: «Θέλεις να σε κεράσω;». Εγώ ντρεπόμουν και δεν ήθελα να με κεράσει, τότε του απάντησα: “Όχι, έχω φάει” κι είχα να φάω δύο μέρες. Δεν ξεχνιούνται αυτά… Οι καινούργιοι ηθοποιοί έχουν μάθει στην καλοπέραση, εμείς είμαστε παλιά γενιά, πλέον» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Όπως εξομολογήθηκε, στο περιοδικό Λοιπόν, τότε υπήρξε ένας άνθρωπος που τον βοήθησε ιδιαίτερα. Ήταν ένας κύριος που έφτιαχνε κρέμες και ρυζόγαλα και πάντα του φύλαγε κάποια.
«Ήμουν μόνος μου και τότε δουλεύαμε από τις 10 το πρωί στο Θέατρο Τέχνης, μετά πήγαινα στη σχολή κι έπειτα γύριζα πάλι στη Φρυνίχου, όπου φεύγαμε το βράδυ, πού να προλάβω να φάω, μήπως και είχα να φάω; Ευτυχώς, μου είχε σε μπολάκια ο άνθρωπος αυτός ό,τι περίσσευε από τις κρέμες και τα ρυζόγαλα κι έτρωγα κάτι… Ήταν ένας μεγάλος άνθρωπος, το μαγαζί έχει κλείσει τώρα… δεν ξέρω αν ζει…».