Αναστασία Τσιλιμπίου: «Διαλύθηκε η ψυχή μου με την σκηνή του βιασμού...» - Αποκλειστική συνέντευξη
Backstage βίντεο από την συνέντευξή της
Την έχουν πει παιδί- θαύμα και δικαίως, αφού βαδίζει στην λεωφόρο της αναγνωρισιμότητας από πολύ μικρή ηλικία... Η Αναστασία Τσιλιμπίου, η “Μυρτώ” από το “Αυτή η νύχτα μένει” του ALPHA όταν οι φίλες της έπαιζαν με τις κούκλες, εκείνη πρωταγωνιστούσε σε δημοφιλή σήριαλ και έκανε πασαρέλα... Ο πατέρας της Γιάννης και η μητέρα της Φωτεινή την ακολουθούσαν παντού... Η Αναστασία μεγάλωσε και μαζί μεγάλωσε και η φήμη της μέχρι το εξωτερικό... Σήμερα 25 χρονών έχει να πει πολλά περιστατικά και έντονες στιγμές από μια ζωή και μια καριέρα γεμάτη που συνεχίζει να γεμίζει με εμπειρίες. Με άψογο επαγγελματισμό και πειθαρχία διηγείται την ζωή της στο YOU και πως κατάφερε να αλλάξει εκείνο το ντροπαλό και συνεσταλμένο παιδί και να το εξελίξει σε μια δυνατή γυναίκα που κοιτάει κατάματα την ζωή...
Μιλάει για τον ρόλο της Μυρτούς και την δύσκολη στιγμή του βιασμού της (δείτε την εδώ), μιλάει για το αγόρι της και την μεταξύ τους σχέση, την σχέση της με τα social και τους ακολούθους της... Η Αναστασία με το θλιμμένο βλέμμα είναι μια πρωταγωνίστρια που ήρθε για να μείνει...
Από την Τζώρτζια Συρίχα
Απόσπασμα από την συνέντευξη της Αναστασίας Τσιλιμπίου στο νέο τεύχος του YOU
Από την τρυφερή ηλικία των 5 χρόνων που ξεκίνησες να κάνεις φωτογραφίσεις μόδας, μέχρι σήμερα στην τηλεόραση και στο θέατρο, έχεις διανύσει πολλά χιλιόμετρα. Πόσο εύκολος ήταν ο δρόμος για ένα παιδί που μπήκε με φόρα στον χώρο της showbiz και παράλληλα πήγαινε σχολείο;
Δεν έκανα τίποτα με το ζόρι, περνούσα όμορφα στις φωτογραφίσεις και μετά στα γυρίσματα. Από μικρή μου άρεσε να βλέπω στα πρωινά παρουσιάσεις μόδας για παιδιά και ζήλευα τα παιδάκια, το έλεγα συνέχεια στους γονείς μου. Όλα ξεκίνησαν όταν κάποια στιγμή βρέθηκαν κάποιοι γνωστοί τους και με έστειλαν σε μια φωτογράφιση παιδικών ρούχων.
Δεν ένιωσες άγχος και τράκ σε αυτή την πρώτη φωτογράφιση;
Όχι, πέρασα πολύ ωραία και ήμουνα τυχερή που από πολύ μικρή κάνω αυτό που μου αρέσει. Πάντα ήθελα να γίνω ηθοποιός. Στην αρχή όταν με ρωτούσαν οι γονείς μου τι επάγγελμα θέλω να κάνω, τους απαντούσα αρχαιολόγος, αλλά και πάλι δεν με ικανοποιούσε, στην συνέχεια, όπως φάνηκε, διέγραψα από το μυαλό μου και το μόντελινγκ και κατάλαβα ότι το μόνο επάγγελμα που με γέμιζε ήταν του ηθοποιού.
Οι γονείς σου ήταν ανέκαθεν υποστηρικτικοί σε αυτό;
Ναι και οι δυο. Με παρακολουθούσαν πάντα ώστε να βρίσκομαι σε ένα ασφαλές περιβάλλον όπου θα περνούσα όμορφα και δεν θα μου έλειπε τίποτα από εκείνα που θα έπρεπε να έχω σαν παιδί. Ήθελαν να είμαι συνεπής στο σχολείο αλλά και να διασκεδάζω παίζοντας με τα άλλα παιδιά. Επίσης μου θύμιζαν συχνά ότι θα έπρεπε να ασχοληθώ και με κάτι άλλο πέρα από την υποκριτική, όταν όμως κατάλαβαν ότι εγώ, τελειώνοντας το σχολείο, δεν ήθελα κάτι άλλο, τότε μου είπαν ότι θα είναι δίπλα μου σε ότι και εάν αποφασίσω.
Παραμέλησες ποτέ τα μαθήματά σου για την υποκριτική;
Όχι, έζησα το σχολείο 100%. Οι γονείς μου είχαν εξαιρετικό τρόπο διαχείρισης των πραγμάτων, έβλεπαν όμως ότι και εγώ με την σειρά μου, ήμουνα τυπική με το σχολείο και τα μαθήματά μου.
Έπαρση απέκτησες ποτέ;
Ποτέ. Εξάλλου οι γονείς μου ήταν πολύ αυστηροί σε αυτό, μού θύμιζαν συνέχεια να πατάω γερά στα πόδια μου και να μην πάρω αέρα. Θυμάμαι ήμουνα 10 χρόνων, όταν μια φορά τους είπα ότι θα κάτσω να διαβάσω τα λόγια μου και δεν θα πάω σχολείο και εκείνοι ήταν κατηγορηματικοί και “απείλησαν” ότι θα με σταματήσουν, εάν ξανάκουγαν κάτι τέτοιο. Όμως και εγώ ήμουνα πολύ χαμηλών τόνων και πολύ ντροπαλή και δεν κόμπαζα στο σχολείο, σε σημείο κάποια από αυτά που έκανα να περνάνε απαρατήρητα.
Ένιωσες ποτέ να χάνεις την παιδικότητά σου λόγω της συναναστροφής σου με μεγαλύτερους;
Όχι, δεν πέρασα ποτέ την φάση του “μικρομέγαλου”, που έχουμε δει να συμβαίνει σε περιπτώσεις παιδιών που βρίσκονται από μικρή ηλικία στον χώρο. Εγώ όταν βρισκόμουνα σε γύρισμα με μεγαλύτερους ηθοποιούς που με φρόντιζαν, ένιωθα ότι έπαιζα κάποιο παιχνίδι, πολύ αργότερα το είδα σαν δουλειά. Ακόμα και σήμερα κάποιοι συνάδελφοι, εξακολουθούν να με βλέπουν σαν “το μικρό τους κοριτσάκι” όπως και εγώ κρατάω για ορισμένους μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου.
Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη συνεργασία από όλα τα σήριαλ που έχεις παίξει;
Σίγουρα υπάρχουν πολλοί που συνεργάστηκα μαζί τους και πέρασα υπέροχα. Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ τον σκηνοθέτη Θοδωρή Παπαδουλάκη “Στο Νησί” και στο “Κομάντα και Δράκοι”και φυσικά την συνεργασία μου στο θέατρο με τον Θοδωρή Αθερίδη που τον θεωρώ μέντορά μου.
Πριν από 13 χρόνια με την Ιφιγένεια Τζόλα υποδυθήκατε τις αδερφές “Στο Νησί” και σήμερα είστε και οι δυο πρωταγωνίστριες σε δυο δημοφιλή σήριαλ. Έχετε διατηρήσει μεταξύ σας επαφές;
Δυστυχώς όχι. Λόγω της καθημερινότητας δεν μπορούμε να έχουμε επαφές, ωστόσο είναι όμορφο που και οι δυο συνεχίζουμε μετά από χρόνια να κάνουμε κάτι που μας άρεσε και το κυνηγούσαμε από μικρές.
Υπάρχει κάποια “κατάρα” που κυνηγάει τα παιδιά που μπαίνουν από νωρίς στον χώρο;
Όχι, καμμία “κατάρα”. Απλά, όσοι δουλεύουν από μικροί σε αυτή την δουλειά πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν να ακούνε “είσαι το παιδάκι που έπαιζες στην τάδε σειρά” και να αποδείξουν ότι τα καταφέρνουν και σαν ενήλικες.
Έζησες 5 μήνες στην Τουρκία μετά την πρόταση της κορυφαίας τουρκικής εταιρείας παραγωγής TIMS να ενσαρκώσεις την Ελληνίδα σουλτάνα Κιοσέμ στην υπερπαραγωγή της τούρκικης τηλεόρασης με τίτλο “Kosem Sultan”. Πως τα κατάφερες με την γλώσσα;
Η ενήλικη ζωή μου ξεκίνησε πολύ όμορφα, γιατί τελειώνοντας το Λύκειο πήγα στην Τουρκία. Τον πρώτο μήνα που ήμουνα εκεί έκανα μαθήματα με δασκάλα για να μου μάθει την προφορά. Στην αρχή ήταν πολύ δύσκολα, πολλές φορές έβαζα τα κλάματα και αναρωτιόμουνα πως θα τα καταφέρω, αλλά αργότερα έμαθα να μιλάω σε 5 λεπτά. Πέρασαν αρκετές υπέροχες γυναίκες διερμηνείς από δίπλα μου μέχρι να νιώσω με κάποια άνετα και καταλήξαμε σε μια κοπέλα – που είναι πλέον φίλη μου - που μέσα σε 5 μήνες την ένιωσα δικό μου άνθρωπο. Με πρόσεχε, ήταν συνέχεια κοντά μου στο γύρισμα και μετέφραζε τα πάντα.
Φοβήθηκες κάποια στιγμή μη και μπερδέψεις τα λόγια;
Φυσικά. Υπήρχαν φορές που δεν θυμόμουνα τα λόγια, ωστόσο ήταν πάρα πολύ υπομονετικοί μαζί μου όλοι οι συνεργάτες, τα κάναμε σιγά σιγά και όταν δεν τα έλεγα σωστά και δεν είχα καλή άρθρωση, έκανα ντουμπλάζ στον εαυτό μου, στα λόγια μου και σε σκηνές για να ακούγονται πιο σωστά.
Γιατί πιστεύεις ότι επέλεξαν εσένα;
Αρχικά πιστεύω ότι έγινε μοιραία γιατί και η ηρωίδα που υποδύθηκα λεγόταν Αναστασία. Εκείνοι μου έλεγαν ότι έχω ένα πολύ εκφραστικό πρόσωπο και μάτια αλλά και κάτι στο βλέμμα μου που μαγνητίζει τον θεατή. Επίσης γνώριζαν από την αρχή ότι το “ταξίδι” μας θα ήταν πολύ δύσκολο, ωστόσο επέλεξαν εμένα μετά από πολλές οντισιόν που έκαναν.
Ο τρόπος ζωής εκεί ήταν εύκολος για σένα;
Όλα ξεκινάνε από την ψυχολογία μας. Εάν πήγαινα με πεσμένη διάθεση, σίγουρα δεν θα περνούσα καλά, επειδή όμως για μένα ήταν μια υπέροχη εμπειρία από την αρχή και πήγα με πολύ καλή διάθεση, γνώρισα πολύ κόσμο και έχτισα όμορφες φιλίες. Μετά την εμπειρία μου αυτή, πήγαινα κάθε χρόνο στην Κωνσταντινούπολη. Σταμάτησα να πηγαίνω όταν ξεκίνησε ο κορωνοιός.
Σου έχουν πει ότι το πρόσωπό σου εκτός του ότι είναι πανέμορφο βγάζει μια θλίψη;
Έχω περάσει όλα τα χρόνια μου στο σχολείο, όπου ερχόντουσαν οι καθηγητές και οι συμμαθητές μου και με ρωτούσαν εάν είμαι καλά... “Έτσι είναι η φάτσα μου” τους έλεγα. Επειδή είμαι ντροπαλή και κλειστός άνθρωπος πολλές φορές οι γύρω μου με παρεξηγούν πριν με γνωρίσουν, ορισμένοι θεωρούν ότι είμαι σνόμπ, αλλά οι ίδιοι άνθρωποι καταλαβαίνουν ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει μόλις σκάσω ένα χαμόγελο.
Αντιδράς, είσαι καθόλου εκρηκτική, ή καταπίνεις τα συναισθήματά σου;
Εκνευρίζομαι σχετικά εύκολα, αλλά έχω το σύνδρομο του “καλού παιδιού” που δεν μιλάω τις περισσότερες φορές για αυτό που με ενοχλεί, μπορεί να το κάνω αργότερα ή να το πω με πιο ευγενικά λόγια. Στις περισσότερες δουλειές αυτή η συμπεριφορά μου, μού έχει βγει σε καλό - όχι για να το παινευτώ - οι περισσότεροι συνάδελφοί μου λένε ότι είμαι καλό παιδί.
Στον ρόλο της Μυρτούς είσαι επίσης ένα κορίτσι χαμηλών τόνων, που φοβάται να μιλήσει ανοιχτά και κατά κάποιο τρόπο η σιωπή της αυτή της κοστίζει...
Η Μυρτώ πράγματι είναι ένα κορίτσι χαμηλών τόνων, ένα πιστό άτομο σε αυτούς που αγαπάει, μια επαρχιωτοπούλα, πολύ μαζεμένη σε αυτά που μοιράζεται, αλλά, το γεγονός ότι κάθεται βράχος δίπλα στον πατέρα της, τον φροντίζει και δουλεύει για να τον ζήσει με αξιοπρεπή τρόπο, το θεωρώ μεγάλη δύναμη. Ωστόσο για εκείνη τα πράγματα δεν ήταν καθόλου καλά μετά τον βιασμό που έζησε από τον Μίλτο, στη συνέχεια προσπαθεί να ξεπεράσει το σοκ και κλείνεται στον εαυτό της, μιλώντας ανοιχτά για αυτό που της συνέβη. Η πορεία από εδώ και πέρα για όλους τους χαρακτήρες, όπως και για την Μυρτώ, θα είναι δύσκολη.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη σκηνή σου;
Δεν μπορώ να πω πως ένιωσα στην σκηνή του βιασμού γιατί ήμουνα σε ασφαλές περιβάλλον. Κάθε φορά όμως, μετά τον βιασμό της Μυρτούς, που έρχομαι αντιμέτωπη με τα πραγματικά θύματα και πως περνάνε, μου διαλύεται η ψυχή, στενοχωριέμαι και θυμώνω για τόσο κόσμο που έχει βασανιστεί από αυτό. Οι αριθμοί σοκάρουν! 200.000 άτομα κάθε χρόνο πέφτουν θύματα βιασμού, ένα άτομο κάθε 2 λεπτά...
Σοκαρίστηκες το ίδιο όταν με το κίνημα #me too ακούστηκαν ονόματα σπουδαίων θεατρανθρώπων για τις παραβατικές συμπεριφορές τους;
Σίγουρα σοκαρίστηκα. Δεν το περίμενα, ωστόσο εμένα δεν μου έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο, ίσως γιατί στο περιβάλλον που έζησα από μικρή ήταν πολύ ασφαλές.
Ψυχοθεραπεία έχεις κάνει;
Ναι έχω κάνει και έμαθα πολλά για τον εαυτό μου. Διαφωνώ με όσους την θεωρούν ταμπού και πιστεύουν ότι όποιος κάνει ψυχοθεραπεία νοσεί ψυχικά πολύ βαριά. Ακόμα και εάν δεν χρειαστεί να κάνεις για μεγάλο διάστημα, όπως στην δική μου περίπτωση, είναι σωστό να κάνεις, γιατί μιλώντας φωναχτά σε κάποιον που δεν γνωρίζεις, καταλαβαίνεις τον εαυτό σου.
Σε έχει απογοητεύσει ποτέ αυτή η δουλειά;
Σε πιο μικρή ηλικία, που για ένα διάστημα δεν είχα δουλειά, ναι. Ακόμα και σήμερα ορισμένες φορές απογοητεύομαι όταν βλέπω ότι η αναζήτηση δουλειάς για εμάς είναι ένας διαρκής αγώνας.
Οι ήρωες της σειράς ζούνε έντονα ξενύχτια και μεθύσια, δυνατούς έρωτες... Εσύ έχεις πάει μπουζούκια, έχεις ξενυχτήσει και μεθύσει;
Ελάχιστες φορές έχω πάει στα μπουζούκια, ένα διάστημα που πήγαινα με τις φίλες μου. Πριν από τον κορωνοιό όμως άρχισα να απομακρύνομαι από αυτό τον τρόπο διασκέδασης, να πιω και να ξενυχτήσω, γιατί σίγουρα δεν θα περάσω καθόλου καλά την επομένη, θα είμαι χάλια, σχεδόν άρρωστη από το ξενύχτι, προτιμώ να πάω για φαγητό χαλαρά. Δεν ξέρω εάν ακούγεται κάπως, που αν και είμαι μόλις 25 χρόνων έχω βαρεθεί να παρτάρω, αλλά, δεν αντέχω την πολύ δυνατή μουσική, ούτε μπορώ να βάφομαι, να χτενίζομαι, να ντύνομαι και μέσα σε δυο ώρες να είμαι σαν κουνάβι από την κούραση... (γέλια)
Είσαι σε μια σχέση 2 χρόνια με τον Γιάννη Μαλαθουνιάδη γνωστότερο στο Tik tok ως John Malath που μένει στην Θεσσαλονίκη. Πως την παλεύετε με την απόσταση;
Σίγουρα δεν είναι τόσο εύκολο. Είναι μια δοκιμασία να είσαι με τον άνθρωπό σου μακριά, αλλά είναι και θέμα επικοινωνίας, εμπιστοσύνης και υπομονής. Πολλές φορές λόγω δουλειάς με τον Γιάννη δεν καταφέρνουμε να βρεθούμε ούτε κάθε Σαββατοκύριακο.
Έχει τύχει να κάνεις κάτι τρελό, να πάρεις το αυτοκίνητο και να πας να τον βρεις ή αντίστοιχα και αυτός να κάνει το ίδιο;
Δεν έχει συμβεί ποτέ κάτι τέτοιο. Είναι τόσο έντονη η καθημερινότητα και των δυο μας που αδυνατούμε. Ναι μεν μπορεί να το σκεφτόμαστε, αλλά οι συναντήσεις μας γίνονται σε πιο λογικά πλαίσια προγραμματίζοντας το πότε.
Σε παρακολουθεί στο σήριαλ;
Όχι πάντα. Βλέπει τις σκηνές που ξέρει ότι έχω τρακ και αγωνία εάν θα τις πετύχω. Διαφορετικά, επειδή εγώ, δυστυχώς, είμαι του δράματος και εκείνος λατρεύει τις κωμωδίες, στο θέατρο μπορεί να έρθει να με δει, όμως, στην τηλεόραση αποφεύγει, μπορεί να στενοχωρηθεί με αυτά που περνάω.
Την σκηνή του βιασμού την είδε;
Ναι και προφανώς στενοχωρήθηκε αρκετά για αυτά που πέρασε η Μυρτώ. Πολλές μέρες αργότερα μου έλεγε “Αχ καημένη Μυρτώ τι σου έκαναν!”
Προτάσεις γάμου σου έχουν κάνει στα social;
Ναι μου έχουν κάνει, αλλά δεν τις παίρνω ποτέ σοβαρά και νομίζω ότι ούτε αυτοί που τις κάνουν μιλάνε σοβαρά.
Έχεις haters στα social;
Οι haters πια είναι σε κάθε γωνία και δεν νομίζω ότι και αυτοί καταλαβαίνουν τι κάνουν, γιατί απλά κρύβονται πίσω από την ασφάλεια μιας οθόνης με ψευδώνυμο. Προφανώς όταν γινόμαστε τοξικοί στα social και γράφουμε ότι μας κατέβει στο κεφάλι, βλέπουμε σε εκείνον που σχολιάζουμε αρνητικά κάτι που λείπει σε εμάς και έχουμε ανασφάλειες που θέλουμε να εκτονώσουμε. Πέρασα και εγώ μια τέτοια περίοδο που θεωρούσα τους πάντες ανταγωνιστές... Στην πραγματικότητα ζήλευα σε αυτούς, είτε στην προσωπικότητα είτε στην εμφάνισή τους, κάτι που δεν είχα εγώ, αλλά, παρόλα αυτά ήταν στο χέρι μου να τα φτιάξω, και νομίζω ότι αυτό πρέπει να κάνουν και όλοι όσοι βγάζουν χολή.
Είναι κουραστικό να ακούς τον κάθε πικραμένο να λέει την κακία του για την εμφάνισή σου ή για την δουλειά σου. Πολλές φορές τέτοια σχόλια με έχουν στενοχωρήσει, αν και οι δικοί μου άνθρωποι με παρηγορούν και μου λένε να μην δίνω σημασία γιατί ο χώρος μας είναι έτσι και αλλιώς τέτοιος που ο ένας σχολιάζει τον άλλον αρνητικά. Έχω έρθει αντιμέτωπη με τέτοια περίεργα, άσχημα και άδικα σχόλια. Με έχουν πει ατάλαντη, κομπάρσα... Μπορώ να πω ότι δεν θα ξεχάσω ποτέ τα συγκεκριμένα λόγια και πολλές φορές με στοιχειώνουν όταν είμαι στα κάτω μου, ωστόσο νομίζω ότι όσο μεγαλώνω, τα φιλτράρω καλύτερα.
Εάν σου έδιναν πολλά λεφτά θα έκοβες τα μαλλιά σου;
Προφανώς και τα λεφτά είναι ένα κίνητρο για όλους, αλλά δεν θα το έκανα για αυτό. Θα τα έκοβα, με πολύ πόνο ψυχής αν και στην τελική είναι... τρίχες, εάν μου το ζητούσαν για έναν ρόλο που μου άρεσε και εάν στην συνέχεια μου δινόταν η ευκαιρία θα τα δώριζα.
Συνεχίζεις στο θέατρο με επιτυχία...
Ναι, είμαι για δεύτερη χρονιά στο “Μικρό Παλλάς” στο έργο του Θοδωρή Αθερίδη “Μαθήματα κωμωδίας”. Είμαστε μια πολύ ωραία παρέα που περνάμε όμορφα, χωρίς τσακωμούς και έχουμε γίνει μια μικρή οικογένεια. Και οι ωραίες παρέες κάνουν τις ωραίες δουλειές και παραστάσεις...
Περισσότερα στο νέο τεύχος του YOU που κυκλοφορεί σε όλα τα περίπτερα
