Ανείπωτη θλίψη για τους Χαΐνηδες - Πέθανε ιδρυτικό τους μέλος

Μεγάλη απώλεια

Ελένη Μήτση
Youweekly Editor
Ανείπωτη θλίψη για τους  Χαΐνηδες - Πέθανε ιδρυτικό τους μέλος

Μια τελευταία είδηση έγινε γνωστή την Τρίτη 7/6 και αφορά σε άλλη μια απώλεια του καλλιτεχνικού χώρου και αυτή τη φορά σχετίζεται με ιδρυτικό μέλος συγκροτήματος. Ο λόγος για τους Χαΐνηδες, οι οποίοι ασχολούνται με την κρητική μουσική και έχουν ως επί τον πλείστο επιρροές από το νησί.

Δυστυχώς όμως, η μουσική και γενικότερη πορεία του μπασίστα Γιάννη Νάνου έσβησε στα 52 του χρόνια και η ανακοίνωση για το πολύ άσχημο αυτό γεγονός έγινε γνωστή μέσα από μια σπαρακτική και αποχαιρετιστήρια δημοσίευση, που έκανε η επίσημη σελίδα του συγκροτήματος στο Facebook.

Η σπαρακτική ανακοίνωση των Χαΐνηδων για τον θάνατο του Γιάννη Νάνο

«Άχι τ’ αμυγδαλάκι μου το πικραμύγδαλό μου που ‘πεσε σε θολά νερά και δεν το πιάνω μπλιό μου...»

Έφυγε σήμερα από τη ζωή, ο Γιάννης Νόνης, ο αγαπημένος μπασίστας των «Χαΐνηδων».
Ο πιο ανοιχτόκαρδος, κοινωνικός, αλληλέγγυος, γενναιόδωρος μουσικός που έχουμε γνωρίσει. Η γενναιοδωρία του συνεχίζεται ακόμη και μετά θάνατον: Δωρίζει τα εσωτερικά του όργανα, για να δώσει πνοή και γέλιο σε άλλα πικραμένα χείλη. Καλό ταξίδι αγαπημένε μας σύντροφε!

Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί αύριο Tρίτη, στις 16.00, στον Ιερό ναό του Αγ. Κωνσταντίνου, στο Ναύπλιο.

Γιάννης Νάνος

Λίγα λόγια για το συγκρότημα

Οι ΧΑΪΝΗΔΕΣ δεν είναι απ’ αυτή τη χώρα και το αποδεικνύουν περίτρανα όχι με μια αλλά με δυο διαφορετικές και ρηξικέλευθες προτάσεις: τα ΑΓΡΟΤΟΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΑ και τα ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΑ. Η πρώτη έχει αφορμή τις quasi-closed (ημικλειστές) κοινωνίες (οι δυο τελευταίες στη νότια Ευρώπη είναι αυτές των κρητικών και των ρομά) και συνδιαλλέγεται με minimal γλωσσικές και μουσικές φόρμες της ανατολικής Μεσογείου προσδίδοντας σε πανάρχαιες κατηγορίες νέο σημασιολογικό περιεχόμενο.

Χαϊνηδες

Σ’ αυτό το εγχείρημα συνέπραξαν μοναδικοί και διαφορετικοί ερμηνευτές απ’ όλους τους νομούς της Κρήτης: Κ. Αβυσσινός, Μ. Λιαπάκης, Γ. Ξυλούρης(Ψαρογιώργης), Γ. Παπαδάκης, Μ. Τζουγανάκης και ο Ψαραντώνης. Η δεύτερη πρόταση κατοπτρίζει τις αγωνίες μεταβιομηχανικών κοινωνιών και την αλληλεπίδραση πολλών ετερόκλητων πολιτισμικών στοιχείων, μέσα από πιο σύνθετες γλωσσικές και μουσικές δομές.

Σ’ αυτή την προσπάθεια εκτός από το Θ.Ρέλλο που ήταν μαζί μας στην καρδιά του πειράματος, συμμετείχε και ο Δ.Πουλικάκος.