«Σουζάνα μου, προτιμώ να πεθάνω παρά να...» - Το γράμμα του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου στη μητέρα της αδικοχαμένης Κάρολαιν

«Ξέρω ότι οι δολοφόνοι είναι πιθανότατα εκτός χώρας τώρα»

Στέλλα Μούτσιου
Youweekly Editor
Φωτογραφία αρχείου NDP Photo Agency
Φωτογραφία αρχείου NDP Photo Agency

Σήμερα, Πέμπτη 28/9 επρόκειτο να συνεχιστεί η δίκη για την υπόθεση δολοφονίας της Κάρολαϊν στα Γλυκά Νερά (δείτε εδώ τι συνέβη και γιατί απουσίαζε ο κατηγορούμενος). Ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος είχε αποφασίσει να παραιτηθεί και να αποδεχθεί τις κατηγορίες για τον φόνο της γυναίκας του, όπως και την ποινή που ορίστηκε (δείτε εδώ την αντίδραση του πατέρα του θύματος).

Στο φως της δημοσιότητας, ωστόσο, μέσα από την εκπομπή του STAR, Αλήθειες με τη Ζήνα, ήρθε το γράμμα που ο ίδιος είχε στείλει στη μητέρα της αδικοχαμένης, το οποίο επρόκειτο να διαβαστεί ενώπιον εισαγγελέα πριν την παραίτησή του, κατά το οποίο επέμενε πως είναι αθώος και δέχθηκε να κάνει πίσω μόνο και μόνο για να προστατεύσει το παιδί του, τη Λυδία, εφόσον δεν κατάφερε να κάνει το ίδιο και για την σύζυγό του.

Το γράμμα του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου στην πεθερά του

«Σουζάνα, σου χρωστά πολλά πράγματα, περισσότερα από όσα μπορώ να σου ανταποδώσω ποτέ σε αυτή τη ζωή.

Έγραψα ένα γράμμα για σένα, που σχεδίαζα να σου δώσω μετά την απόφαση του δικαστηρίου αυτή την εβδομάδα. Αλλά επειδή ο πατέρας μου σού είπε αυτό που ήθελα να σου πω ο ίδιος, στέλνω το ίδιο γράμμα τώρα για να τυπωθεί και να σου δοθεί.

Έκανα μερικές πολύ κακές επιλογές πριν από περίπου έξι μήνες που μας κόστισαν τα πάντα. Θα ήταν μια δουλειά με ελικόπτερο, με υψηλό κίνδυνο για μένα αλλά κανείς άλλος δεν θα επηρεαζόταν.

Με λίγες μόνο μέρες δουλειάς θα μπορούσα να καλύψω όλα τα δίδακτρα για το ιδιωτικό σχολείο της Λυδίας. Η Καρολάιν μισούσε την ιδέα στην αρχή, αλλά της υποσχέθηκα ότι θα πρόσεχα.

Η δουλειά που μου περιέγραψαν αρχικά δεν ήταν πολύ περίπλοκη, αλλά μετά από κάθε συζήτηση γινόταν όλο και πιο επικίνδυνη. Μετά από μερικές εβδομάδες αποφάσισα να υποχωρήσω επειδή ο κίνδυνος ήταν πολύ υψηλός.

Ήταν την τελευταία στιγμή και θύμωσαν πολύ. Αλλά όπως είπε η Καρολάιν “μπορούσα να αντέξουμε οικονομικά, να χάσουμε κάποια πράγματα αλλά δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε εσένα”.

Εκείνο το βράδυ ήταν στο σπίτι για να πάρουν πίσω τα χρήματα που μου έδωσαν και τα υπόλοιπα τα ξέρεις ήδη. Όλη μου η ζωή καταστράφηκε μπροστά μου, έμεινα μόνος στις 4 το πρωί με δάκρυα, κοιτώντας τη γυναίκα μου να έχει φύγει και με την απειλή ότι θα πάρω το φταίξιμο, αλλιώς θα πληγώσουν όποιον αγαπώ, συμπεριλαμβανομένης και της Λυδίας.

Έκανα, λοιπόν, την απεγνωσμένη προσπάθεια να το κάνω να μοιάζει με ληστεία. Ήταν ανόητο, το ξέρω! Δεν μπορούσα να πω ποιος πραγματικά διέπραξε το έγκλημα και δεν ήθελα να αφήσω τη Λυδία μόνη.

Η αστυνομία ήξερε ότι δεν επρόκειτο για ληστεία από την αρχή, οπότε όταν με πήραν πίσω από την Αλόννησο εκείνη την ημέρα, είχα άλλη επιλογή από το να ρίξουν την ευθύνη πάνω μου.

Ξέρω ότι οι δολοφόνοι είναι πιθανότατα εκτός χώρας τώρα, αλλά δεν θα μπορούσα να διακινδυνεύσω να τραυματιστεί κάποιος άλλος. Εγώ απέτυχα να προστατεύσω την Καρολάιν αλλά προτιμώ να πεθάνω παρά να αφήσω να συμβεί οτιδήποτε στην κόρη μας.

Έτσι, τους έδωσα ακριβώς αυτό που ήθελαν.

Ομολόγησα ένα έγκλημα που δεν έκανα, έφτιαξα ένα ψέμα και είπα ότι εγώ ήμουν αυτός που την έβλαψε μετά από έναν καυγά.
Και όλοι ήταν ευχαριστημένοι!

Η αστυνομία έλυσε μια μεγάλη υπόθεση χωρίς να ξέρει ποιος πραγματικά της πήρε τη ζωή.

Τα ΜΜΕ δημιούργησαν τον απόλυτο κακό άνθρωπο που τους έκανε να κερδίσουν μια περιουσία. Και ο κόσμος είχε κάποιον να μισούν».