Στον «Ευαγγελισμό» ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη Φώφη Γεννηματά

Την επισκέφθηκε για να μάθει τα νεότερα με την υγεία της

Αρθρογράφος: Νεφέλη Ντατσοπούλου
Νεφέλη Ντατσοπούλου
Youweekly Editor
Στον «Ευαγγελισμό» ο Κυριάκος Μητσοτάκης για τη Φώφη Γεννηματά

Το πρωί της Τετάρτης (13/10), ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε τη Φώφη Γεννηματά στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» προκειμένου να ενημερωθεί για τις τελευταίες εξελίξεις με την κατάσταση της υγείας της.

Η Πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ διακομίσθηκε στο νοσοκομείο το βράδυ της Τρίτης (12/10) και η κατάστασή της φαίνεται πως έχει επιδεινωθεί. Η ίδια με μία ανάρτηση που έκανε στο Twitter ενημέρωσε πως θα παραιτηθεί από την διεκδίκηση της ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής.

Η ανάρτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη Φώφη Γεννηματά

«Επικοινώνησα με την Πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής, Φώφη Γεννηματά, για να της ευχηθώ από καρδιάς περαστικά και γρήγορη ανάρρωση. Ευχή όλων μας, να ξεπεράσει σύντομα τη δοκιμασία αυτή», έγραψε στο Twitter ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η αποκάλυψη της Φώφης Γεννηματά στην Ελεονώρα Μελέτη για τον καρκίνο

Η Φώφη Γεννηματά το βράδυ της Δευτέρας 22/6 εμφανίστηκε στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, στον ALPHA, Μεσάνυχτα κι έκανε συγκλονιστικές αποκαλύψεις! Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στον χαμό των γονιών της, στον καρκίνο του μαστού που είχε η μητέρα της αλλά και στην προσπάθειά της να κάνει παιδιά.

Τα λόγια της ήταν τόσο συγκινητικά που καθήλωσε κοινό και παρουσιάστρια.

«Δεν ήθελα να σκεφτεί ούτε ένας Έλληνας ότι θέλω να εκμεταλλευτώ το συναίσθημά τους για την απώλεια του πατέρα μου. Και πέρα από το τι θα σκεφτόταν ο καθένας και η ίδια δεν μπορούσα να το αντιμετωπίσω.

Χρειαζόταν ένας χρόνος για να αφομοιώσουμε το πένθος. Ήταν ισχυρό το σοκ. Στην αρχή δεν μπορούσα ούτε να σκεφτώ τέτοια πράγματα. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κοινά μετά τη γέννηση του πρώτου μου παιδιού. Σκεφτόμουν ότι μια μέρα θα με ρωτήσει γιατί μαμά δεν ασχολήθηκες; Δεν τα έλεγε καλά ο παππούς;»

Μιλώντας για τον καρκίνο και την απώλεια των γονιών της είπε: «Παλεύαμε μέχρι την τελευταία στιγμή. Με επτά μήνες διαφορά έφυγαν οι γονείς μου από τη ζωή. Πρώτα η μητέρα μου και μετά ο πατέρας μου. Μόνο αυτό μπορούσε να συμβεί με αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μαζί από δεκατριών χρονών. Μια ζωή μαζί. Το 1984, όταν αρρώστησε η μητέρα μου, πολύ δύσκολα μπορούσε να πει κανείς τη λέξη καρκίνος. Είχε καρκίνο στο μαστό. Ήταν ένα στίγμα για όλη την οικογένεια. Ένας από τους λόγους που επέλεξα να μιλήσω στη συνέχεια εγώ ήταν γιατί έπρεπε αυτό το πράγμα να το σπάσουμε. Δεν τελειώνει η ζωή. Δεν σταματάς να είσαι γυναίκα και πρέπει να συνεχίσεις να ζεις.

Δεν νιώσαμε ποτέ στο σπίτι ότι είχαμε έναν άρρωστο άνθρωπο. Η μητέρα μου είχε μια δίψα για τη ζωή που μας τη μετέδωσε. Χόρευε μέχρι την τελευταία στιγμή ακόμα και όταν της ήταν πολύ δύσκολο. Κανένας όμως δεν καταλάβαινε πόσο δύσκολο της ήταν. Όλα αυτά είναι πράγματα που εμένα με έχουν στιγματίσει. Ήταν εξαιρετικά δύσκολο αυτό που βιώσαμε. Ειδικά για εμένα γιατί δεν είχα αποκτήσει τα δικά μου παιδιά. Βυθίζεσαι. Είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπίσεις τον θάνατο και την οργή που φέρνει για την απώλεια».