Ελισάβετ Ναζλίδου: Φίλοι και οικογένεια είπαν το τελευταίο αβάσταχτο «αντίο» στην ηθοποιό!
Με δάκρυα στα μάτια την οδήγησαν στην τελευταία της κατοικία!
Φίλοι και οικογένεια είπαν το τελευταίο αβάσταχτο «αντίο» στην ηθοποιό, Ελισάβετ Ναζλίδου, η οποία έφυγε από τη ζωή.
Γνωστή από τις τηλεοπτικές σειρές που συμμετείχε,πέθανε στη Λάρισα, όπου κατοικούσε. Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή μέσω ανάρτησής της στο Facebook, η ξαδέλφη της Σμαρώ Κατσαβούνη, η οποία την αποχαιρέτησε με ένα συγκινητικό κείμενο.
«Καλό παράδεισο ψυχούλα. Όποιος θέλει ας κάνει μία προσευχούλα για την ανάπαυση της ψυχής της ξαδερφούλας μας που μάς άφησε σήμερα», έγραψε.
Φίλοι και συγγενείς σήμερα το πρωί, την οδήγησαν στην τελευταία της κατοικία.
Πηγή Larissa Net
Δημήτρης Λυμπερόπουλος: Ράγισαν καρδιές στην κηδεία του! Τραγικές φιγούρες τα κοντινά του πρόσωπα...
Ράγισαν καρδιές στην κηδεία του Δημήτρη Λυμπερόπουλου, ενώ τα κοντινά του πρόσωπα ήταν τραγικές φιγούρες κατά τη διάρκεια της τελετής!
Εχθές το μεσημέρι στην κηδεία του στενού φίλου και βιογράφου του Αριστοτέλη Ωνάση, Δημήτρη Λυμπερόπουλου, ήταν όλοι εκεί! Μάλιστα, ανάμεσά σε εκείνους που έδωσαν το παρών ήταν και ο Νάσος Αθανασίου αλλά και ο Αργύρης Ντινόπουλος.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κηδεία είχε οριστεί αρχικά για την περασμένη Δευτέρα όμως αναβλήθηκε για διαδικαστικούς λόγους, όπως σας γράψαμε.
Δείτε τις αποκλειστικές φωτογραφίες:
Πέθανε γνωστός Έλληνας δημοσιογράφος! «Σπαράζει» το μήνυμα του Νίκου Μαστοράκη!
Θρήνος έχει ξεσπάσει με την είδηση ότι πέθανε γνωστός Έλληνας δημοσιογράφος και το μήνυμα του Νίκου Μαστοράκη «σπαράζει»!
Ο ίδιος έγραψε για τον αγαπημένο του φίλο: «ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ
Για τον φιλο της νιοτης μου, φοβερο ρεπορτερ, ανταγωνιστη μου αλλα ποτε εχθρου, συναγωνιστη μου στην αποκλειστικοτητα, αντι για επικηδειο, η τελευταια μας συνομιλια, μερες πριν.
Δ: Νίκο μου, τότε μπορούμε να πούμε ότι ζήσαμε την Χρυσή εποχή της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης... Αλλά και της ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ που στερείται σήμερα αναγνωστών...Ετοιμάζω ένα αφιέρωμα γιά εκείνη την εποχή, φόρο τιμής στο επάγγελμά μας που ξέπεσε όπως τα πάντα...
Θλίψη: Έφυγε από τη ζωή ο Θανάσης Παπαϊωάννου!
Ν: Όταν το κανεις πες μου, να σου βρω φωτο και από το δικό μου αρχείο. Εδώ και καιρό βρήκα κι αγόρασα όλους τους τόμους της Μεσημβρινής και έκανα όλα τα ρεπορτάζ μου ψηφιακά.
Δ: Νίκο είσαι κατα πολύ μικρότερός μου, θα ζήσεις και τα χειρότερα.
Ν: Μπα, εδώ θα είσαι κι εσυ φίλε. Δεν το κουνάς ρούπι
Δ: Δυστυχώς ζούμε σε εποχή από ημιμαθείς ξερόλες
Ρε γαμωτο, πως καταλήξαμε στριμωγμένοι ανάμεσα σε τόσο μεγάλο πλήθος ατάλαντων;
Προσπαθώ να πετύχω τον αποχαιρετισμό μου στα όπλα. αλλά επαγγελματικά με βαρβάτο χορηγό. Εσύ παρουσιαστής κι΄ εγώ σκυφτός κι΄ αδύναμος, ανάμεσα σε υπάρχοντα μυθικά και θρυλικά πρόσωπα από το παρελθόν. Αν σου πω ονόματα που δέχονται να ρθούν δεν θα το πιστέψεις...
Ν: Σκυφτός κι αδύνατος; Ποτε! Ψηλό παιδί, χαρα γεμάτο.
Δ: Ναι πάω για τα 95 το πνεύμα πρόθυμο η σάρξ αδύναμη.
Ν: Στα 100 και βάλε σε βλέπω με πνεύμα τριαντάρη.»
Σύμφωνα με πληροφορίες ο δημοσιογράφος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, μετά από κάταγμα στο πόδι. «Γνώρισα διασημότητες, που μόνο ως ρεπόρτερ θα μπορούσα να πλησιάσω. Κάποιες, όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Μαρία Κάλλας, ο Μάνος Χατζιδάκις, η Μελίνα Μερκούρη, ο Τέλης Σαβάλας, με τίμησαν με τη φιλία τους.
«Υπήρξα ένας ρεπόρτερ που κωπηλάτησε σε ήρεμες θάλασσες με γοργόνες και δελφίνια, αλλά και σε επικίνδυνα περάσματα με πιράνχας και σε αγριεμένους ωκεανούς με καρχαρίες»… έγραψε ο ίδιος στην επίσημη ιστοσελίδα του.
Διάβασε το βιογραφικό του όπως το έγραψε ο ίδιος.
* Ξεκινάω αρχές της δεκαετίας του 50 κάνοντας σκίτσα και γράφοντας στην Αθλητική Ηχώ των Θ. Σέμπου – Γ. Γεωργαλά. Δημιουργώ αθλητική σελίδα στο Εμπρός του Καλαποθάκη. Ταξιδεύοντας με εθνικές ομάδες στίβου και ποδοσφαίρου στο εξωτερικό, γράφω εντυπώσεις από τις χώρες που επισκέπτομαι. Το 1951 σκιτσάρω και παίρνω
συνέντευξη από τον Μορίς Σεβαλιέ στην Αλεξάνδρεια.
* Τον Σεπτέμβριο του 1959, όταν ο Ωνάσης έχει απαγάγει την Μαρία Κάλλας
(οικειοθελώς) και τον πολιορκούν στη Γλυφάδα δεκάδες ρεπόρτερ και παπαράτσι από όλο τον κόσμο, κατορθώνω και ανεβαίνω στη θαλαμηγό του Χριστίνα και παίρνω από τον Έλληνα κροίσο παγκόσμια αποκλειστική συνέντευξη, για την εφημερίδα Έθνος.
* Το 1960 πηγαίνω στη Νάπολι (χωρίς την αρχική έγκριση της εφημερίδας μου) κάνω
καθημερινή περιγραφή των επτά ολυμπιακών ιστιοδρομιών του διαδόχου Κωνσταντίνου και μετά την τελευταία, το Έθνος βγάζει παράρτημα.
* Το 1962 είμαι ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος, ανάμεσα στους ελάχιστους ξένους, καλεσμένος της Τουέντιθ Σέντσουρυ Φοξ, στα γυρίσματα της Κλεοπάτρας με την Λιζ Τέηλορ στην Σινετσιτά.
* Το 1966, μεσολαβεί η Μις Υφήλιος Κορίνα Τσοπέη και με καλεί ο τσέρμαν της FOX
Σπύρος Σκούρας να επισκεφθώ το Χόλιγουντ, αλλά στο Μπρόντγουεη γίνονται οι πρόβες του μιούζικαλ των Ντασέν – Χατζιδάκι Ίλυα Ντάρλινγκ και κολλάω στη παρέα του Μάνου και της Μελίνας. Μένω στη Νέα Υόρκη, όπου κάνω παρέα με γίγαντες (όπως δείχνουν οι φωτογραφίες και το κείμενο στο βιβλίο μου Μανχάταν) ως τον Οκτώβρη του 1968. Τότε ο Ωνάσης μου λέει ότι σε λίγες ημέρες όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία θα στείλουν απεσταλμένους στο Σκορπιό που θα πλημμυρίσει από παπαράτσι. Επιστρέφω στην Ελλάδα
για τον «γάμο του αιώνα».
* Εργάζομαι σε αρκετές εφημερίδες και περιοδικά, αλλά συνεννοούμαι απόλυτα μόνο με
δύο «εφημεριδάδες»: τον Στέφανο Κρανιώτη στο Έθνος των Νικολόπουλου – Κυριαζήδων και τον Αλέκο Φιλιππόπουλο στην Απογευματινή του Μπότση και αργότερα στο νέο Έθνος και στις Εικόνες του Μπόμπολα.
* Κάνω και τηλεόραση: Στον Ελεύθερο ρεπόρτερ παίρνω συνεντεύξεις από διάσημους ή
εντελώς άσημους και στο «Αθώος ή ένοχος» «δίκαζω» τον Θανάση Βέγγο (γιατί τόλμησε να συναγωνιστεί στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σταρ ηθοποιούς και να τους πάρει το πρώτο βραβείο…) τον Φέρεντς Πούσκας και τον πατέρα της Μαρίας Κάλλας! Σε χαλεπές ημέρες (όπου είχα να πληρωθώ αρκετά 15νθήμερα ή μου έδιναν διατακτικές…) παρουσιάζω χορευτικούς διαγωνισμούς και σόου μόδας…
Σε 15 χρόνια έχω γράψει δέκα βιβλία (βιογραφίες Ωνάση, Νιάρχου και μυθιστορήματα)
αλλά αυτή την εποχή με ενδιαφέρει η δημιουργία της παρούσας ιστοσελίδας που με τον
καιρό θα περιλάβει εκατοντάδες κείμενα και πάνω από χίλιες φωτογραφίες. Και κυρίως
δεν θα έχω κανένα εκδότη που να με υποχρεώνει σε αυτολογοκρισία.
Η αγγλική, η γαλλική, η γερμανική και η ιαπωνική τηλεόραση μου έχουν κάνει
αφιερώματα, αλλά όχι και τα ελληνικά κανάλια, που συνήθως με θέλουν στα πάνελ και
στα παράθυρα για την αυθεντικότητα και τον αυθορμητισμό μου. Από το 2000 και μετά αποφεύγω να εκτεθώ σ΄αυτά…
