Ρίγη συγκίνησης στο twitter με την συνέντευξη της Παλιοσπύρου - «Βλέπω αυτή την κοπέλα και σκέφτομαι ότι...»

«Παράδειγμα προς μίμηση η στάση της»

Ελένη Ζουγανέλη
Youweekly Editor
Ρίγη συγκίνησης στο twitter με την συνέντευξη της Παλιοσπύρου - «Βλέπω αυτή την κοπέλα και σκέφτομαι ότι...»

Συγκλονιστική είναι η συνέντευξη της Ιωάννας Παλιοσπύρου στην εκπομπή Super Κατερίνα. Η Κατερίνα Καινούργιου συνάντησε την 35χρονη που δέχτηκε την επίθεση με βιτριόλι και η συζήτηση τους "τσακίζει κόκαλα". Τα λόγια της κοπέλας "λυγίζουν" και τον πιο σκληρό άνθρωπο.

Το Twitter μάλιστα έχει πάρει "φωτιά", με το hashtag "super Κατερίνα" να βρίσκεται πρώτο στα trends. Ο κόσμος μιλάει με τα πιο όμορφα λόγια για την Ιωάννα που είναι παράδειγμα προς μίμηση και έβαλε σε σκέψεις με τα όσα είπε, πολλές - ειδικά - γυναίκες που αγχώνονται για την εξωτερική τους εμφάνιση και βάζουν φίλτρα στα social media.

Ωστόσο, τι ζήτησε η Ιωάννα για να προβληθεί όλη η συνέντευξη της στον αέρα του ALPHA;

Τα tweets στήριξης για την Ιωάννα Παλιοσπύρου

Ρίγη συγκίνησης στο twitter με την συνέντευξη της Παλιοσπύρου

twitter για την συνέντευξη της Παλιοσπύρου

Παλιοσπύρου συνέντευξη Super Κατερίνα

Ιωάννα Παλιοσπύρου συνέντευξη ALPHA Κατερίνα Καινούργιου

Ιωάννα Παλιοσπύρου συνέντευξη ALPHA twitter

Αναλυτικά όσα είπε η Ιωάννα Παλιοσπύρου στην εκπομπή Super Κατερίνα

Όσον αφορά την κατηγορούμενη δήλωσε: «Δεν δείχνει να έχει κατανοήσει τι έχει κάνει η το πόσο σοβαρό είναι αυτό. Κρατάει μια απόσταση σα να μην την αφορά. Για μένα ήταν μονόδρομος να πάω στο δικαστήριο γιατί θεωρώ ότι το οφείλω στον εαυτό μου, και το να βρίσκομαι εκεί θα με βοηθήσει να ξεπεράσω όλο αυτό το σοκ που έχω υποστεί και να προχωρήσω παρακάτω. Θα με βοηθήσει να πιστέψω ότι έχω κάνει αυτό που πρέπει για να βοηθήσω τον εαυτό μου»

Ενώ, όταν η συζήτηση ήρθε στο πως ένιωσε όταν την πλησίασε τόσος κόσμος έξω από τα δικαστήρια, είπε χαρακτηριστικά: «Είμαι πάρα πολλούς μήνες στην απομόνωση και μακριά από τον κόσμο οπότε ήταν ένα σοκ για μένα αυτό που έγινε με τους δημοσιογράφους και τις κάμερες. Με σόκαρε ως ένα βαθμό, δεν με τρόμαξε. Το καταλαβαίνω, το ήξερα ότι θα συμβεί προσπάθησα να το αντιμετωπίσω με ψυχραιμία. Είχα την διάθεση να μιλήσω γιατί ξέρω ότι ο κόσμος περιμένει να πω κάτι. Μια κουβέντα. Αλλά όφειλα να τοποθετηθώ όταν τελείωσε η δίκη, πάνω στην απουσία της κατηγορουμένης».

«Θα είμαι εκεί σε κάθε δικάσιμο, το οφείλω και στους ανθρώπους και στον εαυτό μου. Θα ήθελα να είμαι εκεί και λυπάμαι που δεν βρίσκει το θάρρος να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της πράξεως της και να αναλάβει τις ευθύνες της. Αποδεικνύει ξανά και ξανά και κάθε φορά που δεν θα έρχεται ότι είναι αμετανόητη».

Όσον αφορά την εικόνα που δημοσίευσε στον προσωπικό της στο instagram και το πως αισθάνθηκε όταν είδε κι εκείνη τον εαυτό της αποτυπωμένο στον φακό απάντησε: «Συνέχεια με ρωτάνε για το πως είναι η υγεία μου και για τον πόνο που έχω τραβήξει. Έχω προσπαθήσει να το εξηγήσω αλλά ο καθένας μας δεν έχει γνώσεις ιατρικές. Δεν καταλαβαίνει ο καθένας μας τι σημαίνει ότι έχω εγκαύματα που μου τα καθάρισαν. Στην προσπάθειά μου να εξηγήσω το εύρως της ζημιάς αποφάσισαν με την εικόνα να δώσω να δουν πόση ζημιά έχει γίνει και πόσο δύσκολη είναι η διαδικασία της αποκατάστασης.

Ήταν τόσες πολλές η σκέψεις μου και τα συναισθήματα όταν αντίκρισα τις φωτογραφίες μου. Πρώτον, κατάλαβα πόσο δύσκολο ήταν για την γιατρό μου να μου δώσει να καταλάβω το μέγεθος και το βάθος της ζημιάς και την προσπάθεια που έπρεπε να κάνει ως γιατρός για να αποκαταστήσει την βλάβη. Το δεύτερο που σκέφτηκα είναι πως η μητέρα μου έπρεπε να βρίσκει το θάρρος να τις αντιμετωπίζει γιατί αυτή ήμουν στο νοσοκομείο. Έπρεπε να βρίσκει το θάρρος να με κοιτά και να με κάνει να αισθάνομαι ήρεμη κι ότι όλα θα πάνε καλά. Τρίτον κατάλαβα πόσο κοντά έφτασα στο θάνατο, συνειδητοποίησα πόσο τυχερή είμαι που σώθηκα και δυστυχώς είναι ένας τρόπος κάθε φορά να συνειδητοποιώ με αυτές τις φωτογραφίες πως δεν θα μπορέσω ποτέ ξανά να είμαι όπως ήμουν».

«Ο σωματικός πόνος πάντα ξεχνιέται, ο ψυχικός πόνος όχι. Οι σωματικοί πόνοι ήταν και είναι αφόρητοι κάθε φορά που πρέπει να κάνω κάτι, είτε είναι θεραπεία είτε κάτι άλλο. Ήταν αμέτρητες οι φορές που λύγισα μέσα στο νοσοκομείο. Ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που θυμάμαι είναι όταν μου έπαιρναν αίμα. Ήταν πολύ επίπονο γιατί δεν έχω φλέβες, τα χέρια μου είναι καμένα. Αυτό ήταν κάτι που ακόμα με τρομάζει αλλά ξέρω ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει αυτό. Το δεύτερο που θυμάμαι πολύ έντονα είναι στα πρώτα χειρουργεία. Βρισκόμουν σε κατάσταση σοκ, δεν ρωτούσε λεπτομέρειες τη γιατρό μου στην αρχή γιατί φοβόμουν και προσπαθούσα να δώσω κουράγιο στον εαυτό μου και αυτό που σκεφτόμουν ήταν ότι το χειρότερο που θα μπορούσε να μου συμβεί ήταν να πεθάνω.», είπε μεταξύ άλλων.

«Το στήριγμά μου ήταν η μαμά μου στο νοσοκομείο. Τις πρώτες μέρες που θυμάμαι μόνο πόνο στηρίχτηκα πάνω στην δύναμη της μαμάς μου για να βρω κι εγώ την δύναμη να το αντιμετωπίσω.», είπε και συνέχισε με δύναμη ψυχής αναφερόμενη σε εκείνο το πρωινό που άλλαξε μια για πάντα την ζωή της.

«Ήταν όλα φυσιολογικά εκείνο το πρωί δεν είχα την αίσθηση ότι κάτι θα συμβεί. Ήταν ένα όμορφο πρωινό, ήταν όλα φυσιολογικά.»

Και έπειτα αναφέρθηκε στο τι συμβαίνει αυτή την περίοδο:

«Αυτό που δεν έχει γίνει κατανοητό ήταν πως η ποσότητα ήταν τόσο μεγάλη που έχω παντού εγκαύματα. Ανέπαφη είμαι από τις γάμπες και κάτω. Αυτή την περίοδο είμαι σε μια δεύτερη φάση αποκατάστασης. Επιβάλλεται να κάνω καθημερινά θεραπείες και περιποιήσεις στα μοσχεύματα γιατί αν δεν το κάνω θα χάσουν την όψη που έχουν, θα σκληρύνουν και θα πρέπει σε βάθος χρόνου να τα αποκαταστήσω. Ο ρόλος της μάσκας στο πρόσωπο είναι να πιέζει όχι να κρύβει την εικόνα μου, ώστε να μην υπετροφούν οι θηλές ώστε να μπορέσει το δέρμα μου να σταθεροποιηθεί. Με ενδιαφέρει να ξέρω τι μου συμβαίνει και τι επιλογές έχω».