Μετανιωμένος ο Γιώργος Θεοφάνους - Η δημόσια συγγνώμη του στην οικογένεια Παντελίδη

"Αν μπορούσα, θα ανακαλούσα άμεσα τις δηλώσεις μου αυτές"

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Μετανιωμένος ο Γιώργος Θεοφάνους - Η δημόσια συγγνώμη του στην οικογένεια Παντελίδη

Χαμό έχει προκαλέσει τις τελευταίες μέρες ο Γιώργος Θεοφάνους με αφορμή τις δηλώσεις που έκανε για την οικογένεια του Παντελή Παντελίδη και συγκεκριμένα την μητέρα του, Αθηνά.

Λίγο μετά το εξώδικο μάλιστα της ίδιας, ο γνωστός μουσικοσυνθέτης προχώρησε σε μια δημόσια συγγνώμη, μέσα από μερικές αναρτήσεις του στο twitter.

Η δημόσια συγγνώμη του Θεοφάνους στην οικογένεια Παντελίδη

«Με αφορμή τις δηλώσεις μου στην Κατερίνα Καινούργιου, αντιλαμβάνομαι ότι έκανα λάθος και αναφέρθηκα σε πράγματα και καταστάσεις που πλήγωσαν και στεναχώρεσαν. Αν μπορούσα, θα ανακαλούσα άμεσα τις δηλώσεις μου αυτές. Η απώλεια ενός παιδιού είναι ο ύψιστος πόνος.

Δυστυχώς, όμως, τα λόγια αυτά ειπώθηκαν και θα ήθελα να ζητήσω ειλικρινά συγγνώμη. Ευτυχώς, είχα την τύχη να γνωρίσω τον Παντελή Παντελίδη όπως δεν τον γνώρισε ο πολύς κόσμος από τα πρώτα του κιόλας βήματα, να αγαπήσω και να ενθαρρύνω το πάθος του για τη ζωή και τη μουσική.

Από σεβασμό στους οικείους του, επομένως και προς τιμήν του ιδίου, δεσμεύομαι από πλευράς μου να κλείσει εδώ αυτός ο κύκλος και κάθε αναφορά μου στο εξής να φωτίζει δρόμους αγάπης και γαλήνης. Λένε ότι οι μουσικές νότες είναι καθαρτήριο της ψυχής. Ας αφήσουμε αυτές να μιλήσουν...» έγραψε χαρακτηριστικά ο Γιώργος Θεοφάνους.

Γιώργος Θεοφάνους συγγνώμη από Αθηνά Παντελίδου

Αναλυτικά όλα όσα είχε δηλώσει ο Θεοφάνους για την Αθηνά Παντελίδου

«Δεν το έχω ξαναπεί ποτέ αυτό. Πέρασα πάρα πολύ δύσκολα τη νύχτα που πέθανε ο Παντελής Παντελίδης. Πήγε στην Κύπρο κι έκανε ένα λάθος. Έγραψε ένα τραγούδι, που έλεγε για μια γκόμενα στα Κατεχόμενα. Έκανα μια επιστολή στα media την επόμενη μέρα. Ο Παντελής πάντα ερχόταν και με άκουγε, πάντα του έδειχνα μικρόφωνο, πάντα τραγουδούσε. Με ρώτησαν πολλές φορές τη γνώμη μου για τον Παντελή και πάντα έλεγα τις καλύτερες κουβέντες.

Σε εκείνη την επιστολή έγραφα ακριβώς αυτό, επειδή δεν έχεις ζήσει τον πόλεμο του ’74, που εγώ τον έζησα, θεωρώ ότι είναι κακή σου στιγμή. Πάρ’ το πίσω, του τύπου… γράφεις τόσες επιτυχίες, δεν έχεις ανάγκη. Δεν ξέρεις πώς θα αντιδράσει ο άλλος που έχει τη μάνα του στα Κατεχόμενα, έχει το σπίτι του από ‘κει, παθιάζεται με αυτό. Η δικιά μου η γενιά παθιάζεται με εκείνο το πράγμα.

Σας δίνω κανονικά το στόρι γιατί δεν τον έχω ξαναπεί ποτέ αυτό. Έρχεται η κουμπάρα μου που ήταν υπεύθυνη για τον Παντελή και μου λέει “μίλησα με τον Παντελή και θα το αποσύρει το τραγούδι αύριο και θα ζητήσει και συγγνώμη”. Και λέω όχι να ζητήσει συγγνώμη, απλά συνοπτικά, να τελειώνει το θέμα. Και το πρωί με ξυπνάνε και μου λένε ότι σκοτώθηκε.

Μετά είδα τη μάνα του πάνω από το μνήμα να καταριέται εμένα και τα παιδιά μου. Να πεθάνουν τα παιδιά μου για να καταλάβω τον πόνο που πέρασε. Έκλαιγα όλη τη μέρα και έλεγα γιατί; Τα είχε με εμένα και τη Φαίη! Η Φαίη είχε περάσει πολύ δύσκολα».