"Κόλαφος" η Δανάη Μπάρκα - «Υπάρχουν άνθρωποι στην τηλεόραση που έχουν ασκήσει μεγάλη λεκτική βία»
Το "καρφί" που δεν πέρασε απαρατήρητο
Μέσα από τη σημερινή (25/11) εκπομπή της, η Δανάη Μπάρκα θέλησε να κάνει ένα καυστικό σχόλιο για τους ανθρώπους που υπάρχουν στην τηλεόραση και ανά καιρούς έχουν ασκήσει λεκτική βία σε συγκεκριμένες κοινότητες.
Η παρουσιάστρια, που λίγο πριν συγκινήθηκε με αφορμή μία ιστορία για τους παππούδες της, με αφορμή μία συνέντευξη που έδωσε στην εκπομπή της ο Πάνος Βλάχος, εξαπέλυσε τα καρφιά της, χωρίς φυσικά να μιλήσει με ονόματα.
Το "καρφί" της Δανάης Μπάρκα
«Υπάρχουν άνθρωποι στην ελληνική τηλεόραση – δεν θα μιλήσω γιατί πλέον είμαι μέρος αυτού που λέγεται ελληνική τηλεόραση και παλεύω να είμαι διακριτική- που έχουν ασκήσει μεγάλη λεκτική βία σε συγκεκριμένες κοινότητες ανθρώπων.
Υπάρχουν άνθρωποι που μίλησαν πολύ άσχημα για παχύσαρκους ανθρώπους και το έχουμε ξεχάσει όλοι και μετά βγήκαν μπροστά ως επαναστάτες και είναι πολύ οξύμωρο όλο αυτό» είπε χαρακτηριστικά.
H ανάρτηση της Δανάης Μπάρκα που συγκίνησε
Σε μια μακροσκελή ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram προχώρησε το βράδυ της Τετάρτης (27/10) η Δανάη Μπάρκα. Η γνωστή παρουσιάστρια αποκάλυψε πως ότι δεν περνάει μια καλή ημέρα, λίγο μετά την έκπληξη που δέχτηκε.
«*όχι και τόσο καλή μέρα*. Σήμερα ήταν μια από αυτές τις «όχι και τόσο καλές μέρες». Από αυτές που σκέφτεσαι τα πάντα επί 100, που ενώ δουλεύεις όλη μέρα είσαι χαμένος, που σε πιάνουν φόβοι, ανασφάλειες, αναζητήσεις, αναρωτήσεις, υπαρξιακά… που αντί να χαίρεσαι το κάθε λεπτό και να είσαι ευγνώμων με ό,τι έχεις, σκέφτεσαι τα χειρότερα ή αναλύεις τα αρνητικά αντί των θετικών. Οκ, είναι μέσα στην ζωή κι αυτά και είναι ευπρόσδεκτα.Όταν λοιπόν εμένα μου συμβαίνει το παραπάνω, συνήθως ρυθμίζω το μυαλό μου να θυμηθεί τι με κάνει χαρούμενη. Ψάχνω φωτογραφίες, παίρνω ανθρώπους που με χαροποιούν τηλέφωνο, γελάω, κλαίω… κάνω ό,τι μπορώ για να νιώσω ανάλαφρη και να συνεχίσω.
Η θάλασσα είναι ένας προορισμός που πάντα με βρίσκει χαμογελαστή, χαρούμενη και ξέγνοιαστη. Αν λοιπόν δεν μπορώ λόγω δουλειάς να πάω, ψάχνω τις φωτογραφίες μου, θυμάμαι ποσό ευτυχισμένη ήμουν την δεδομένη στιγμή, παίρνω μια βαθιά ανάσα, χαμογελάω και προχωράω… κι ως δια μαγείας, λειτουργεί. Μην τα φοβόμαστε τα σκοτάδια… από αυτά γεννιέται το φως.
Ας τα ζούμε, ας τα μοιραζόμαστε με όσους αισθανόμαστε άνετα, κι ας ρίχνουμε κι ένα δάκρυ παραπάνω για την λύτρωση. Όσο έχουμε ο ένας τον άλλον, όλα θα λύνονται πιο αναίμακτα».
