«Φως για όμορφο μέλλον δεν βλέπω...» - Συγκλονίζει η Καίτη Φίνου
Η συγκινητική ανάρτηση στο Instagram
Μια συγκινητική ανάρτηση έκανε η Καίτη Φίνου την Κυριακή 27/2, μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, με αφορμή τα 71α γενέθλια του Στάθη Ψάλτη, τα οποία θα γιόρταζε αν ήταν στη ζωή. Οι δυο τους ήταν ένα φοβερό δίδυμο στον ελληνικό κινηματογράφο, με την ηθοποιό να αποκαλύπτει μάλιστα πρόσφατα άγνωστες λεπτομέρειες από τότε που ο αείμνηστος Στάθης Ψάλτης, ήταν άρρωστος.
Η ανάρτηση της Καίτης Φίνου
«Συζητούσαμε για τα γεράματά μας….ήμουν 37 χρονών και πηγαίναμε Αυστραλία κι Ελλάδα περιοδεία. Ένα από τα βράδια που μαζευόμασταν σ’ ένα δωμάτιό για να γελάσουμε, ήρθε η κουβέντα για τα γεράματά. Σηκώθηκες ξαφνικά όρθιος, άρχισες να περπατάς σαν γριά κι έλεγες πως έτσι θα περπατούσα και θα μιλούσα όταν θα σε επισκεπτόμουν σπίτι σου στα 85.
Γελούσαμε όλοι με τις ιστορίες που λέγαμε πως θα θυμόμαστε….Και…. δεν έγινε τίποτα απ’ όλα αυτά… εσύ έφυγες νωρίς και εγώ ζω τις χειρότερες χρονιές -όχι τις δικές μου- της ανθρωπότητας. Δεν ξέρω αν “γλίτωσες” απ’ όλα αυτά τα δεινά.
Αυτό που γνωρίζω είναι πως ο κόσμος πονάει, πεινάει, πεθαίνει, αρρωσταίνει…. και φως για όμορφο μέλλον δεν βλέπω όσο κι αν είμαι αισιόδοξη στις δύσκολες καταστάσεις. Αυτά για σήμερα Σταθάκο μου….
Θα “σου γράψω” κάποια στιγμή νεότερα, αν δεν έχω προλάβει να στα πω από κοντά….».
Οι δηλώσεις της Καίτη Φίνου για τον Στάθη Ψάλτη
Η Καίτη Φίνου παραχώρησε πρόσφατα μια εφ' όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και μεταξύ άλλων μίλησε για τον Στάθη Ψάλτη, για τον οποίο είχε κάνει και μια συγκινητική ανάρτηση.
Κάνατε πρόβα στο σπίτι με τον Στάθη; Σας διόρθωνε;
Δεν διαβάζαμε μαζί με τον Στάθη. Ο καθένας σε ένα δωμάτιο μόνος του. Εγώ, τις περισσότερες φορές, διάβαζα στα καμαρίνια. Δεν μου έκανε υποδείξεις. Όμως, όταν έπαιζε κομμάτια από το κλασικό θέατρο - που αγαπούσα πολύ - παρακολουθούσα τον τρόπο του. Με άφηνε μόνη μου να δημιουργήσω τον δικό μου χαρακτήρα.
Τη δική μου προσωπικότητα. Δεν θα καθότανε να μου δώσει συμβουλές για το πώς να παίξω. Δεν ήθελε να μιμηθώ αυτόν τον ίδιο. Ο Στάθης ήταν σχολείο για μένα. Είχε ένα τεράστιο ταλέντο που ο ίδιος δεν αξιοποίησε όπως έπρεπε. Όμως, ο κόσμος το κατάλαβε. Δεν χρειάστηκε να κάνει πολλά. Με ένα-δύο, κατάλαβε ο κόσμος την αξία του. Τον θαύμαζα. Καθόμουν και τον χάζευα.
