Το χαμόγελό της τα λέει όλα - Η Άννα Μπεζάν μας δείχνει την φουσκωμένη της κοιλίτσα

Είναι μία γλύκα

Αρθρογράφος: Youweekly Team
Youweekly Team
Συντακτική Ομάδα
Το χαμόγελό της τα λέει όλα - Η Άννα Μπεζάν μας δείχνει την φουσκωμένη της κοιλίτσα

Η Άννα Μπεζάν περιμένει με αγωνία να αγκαλιάσει επιτέλους το μικρό πλασματάκι που βρίσκεται μέσα στην κοιλίτσα της, το φύλο του οποίου απόκάλυψε η Χριστίνα Παππά. Αρκετά συχνά μοιράζεται, μέσα από τον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, την καθημερινότητά της και πόσο μεγαλώνει το μωράκι της.

Αυτή τη στιγμή διανύει τον πέμπτο μήνα της εγκυμοσύνης και θέλησε να κάνει ένα ακόμη update για το στάδιο που βρίσκεται και αν έχει αλλάξει η εικόνα της κοιλιάς της, κάτι που είναι απολύτως φυσιολογικό όσο περνούν οι μήνες και η ίδια το χαίρεται ακόμη περισσότερο.

Η ανάρτηση της Άννας Μπεζάν

Έτσι, φωτογράφισε τον εαυτό της μπροστά από έναν καθρέφτη και η αλήθεια είναι πως το χαμόγελό της τα λέει όλα. Η εικόνα είναι πανέμορφη!

«Ο πατέρας μου με χτυπούσε με τα χέρια! Δεν ήταν καλός άνθρωπος» - Οι συγκλονιστικές δηλώσεις της

Καλεσμένη στην εκπομπή Πρωινό βρέθηκε το πρωί της Τρίτης 29/3 η Άννα Μπεζάν. Η νεαρή ηθοποιός μίλησε για την εγκυμοσύνη της -που δεν είναι εύκολη- αλλά και για τα παιδικά της χρόνια, αποκαλύπτοντας πώς την εγκατέλειψε η μητέρα της και τον εφιάλτη που ζούσε με τον πατέρα της.

«Η μητέρα μου με το που με γέννησε με παράτησε κατευθείαν στο νοσοκομείο γιατί είχε ήδη τρία παιδιά, δεν ήθελε άλλο. Ήταν από διαφορετικό πατέρα, οπότε με πήρε ο μπαμπάς μου, με μεγάλωσε όπως μπόρεσε. Πάντα ήξερα ότι με παράτησε, αλλά ήταν ένας τίτλος που δεν τον είχα ποτέ, οπότε δεν μου έλειψε από την καθημερινότητά μου. Δεν υπήρχε γυναικεία παρουσία, ήταν ο μπαμπάς μου και μόνο, τα πάντα όλα.

Δεν ήταν καλός μπαμπάς. Δεν ήταν καλός άνθρωπος αρχικά. Υπάρχουν βίαιες συμπεριφορές, τις δικαιολογείς ότι μπορεί να φταίει το αλκοόλ ή να φταίει το οτιδήποτε. Δεν ήταν καλός σαν άνθρωπος. Ήταν βίαιος, ήταν ιδιαίτερος, είχε μεγαλώσει με ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής. Όσο ήμουν με τον πατέρα μου, μεγάλωσα μόνη μου και αυτό που είχα ήταν «το μόνο που θα έχεις στη ζωή σου είναι το διάβασμα». Οπότε είχα ένα στρατιωτικό πρόγραμμα».

Η φωνή ήταν το λιγότερο, με χτυπούσε. Με χτυπούσε με τα χέρια. Μνήμες έχω από την ηλικία των 5. Έμεινα μέχρι τα 12. Είχα πάει χτυπημένη στο σχολείο, με είδε η διευθύντρια, με άρπαξε από το χέρι, πήγαμε στην αστυνομία, έκανα μήνυση και δρομολογήθηκαν οι καταστάσεις. Δεν ξαναγύρισα ποτέ στο σπίτι, υπήρχε εισαγγελική απόφαση να μη με πλησιάσει ούτε στα δύο μέτρα», ανέφερε η Άννα Μπεζάν.