«Το θέατρο είναι πρωταθλητισμός, στερείσαι από...» - Η εξομολογητική συνέντευξη του Θανάση Αλευρά
Μίλησε με αφοπλιστική ειλικρίνεια
Το μεσημέρι της Δευτέρας 6/6 ο Θανάσης Αλευράς παραχώρησε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στην κάμερα της εκπομπής «Μέρα μεσημέρι με την Μάριον». Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε για την πολύκροτη θεατρική του επιστροφή και για όλα όσα στερήθηκε στον βωμό της τέχνης (δείτε εδώ την συγκινητική εξομολόγησή του).
Τα δύσκολα θεατρικά βιώματα του Θανάση Αλευρά
«Έχω περίπου δυο χρόνια να παίξω στο θέατρο αλλά δεν μου έλειψε καθόλου. Πριν από τον κορονοϊό είχα πάρει την απόφαση να κάνω πια θέατρο πολύ λίγο γιατί το κάνω πάρα πολλά χρόνια και οι απαιτήσεις είναι τεράστιες. Στερήθηκα πολλά πράγματα από την προσωπική μου ζωή και τώρα θέλω να φτιάξω μια άλλη ρουτίνα, μια άλλη καθημερινότητα. Μου αρέσει δηλαδή τρεις μήνες που θα κάνουμε την παράσταση στο Άλσος και μετά πάλι σε άλλα πράγματα».
«Τα πάντα στερήθηκα για το θέατρο. Όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ, το θέατρο είναι πρωταθλητισμός. Αυτό σημαίνει να είσαι καλά, να είσαι υγιής, να μην αρρωσταίνεις, να μην τρως, να μην ξενυχτάς. Έχουν υπάρξει αρκετές δύσκολες μέρες που έπρεπε να είμαι στο θέατρο.
Να έχω αρρωστήσει, να είμαι με πνευμονία, πυρετό και ενέσεις για να παίξω.΄Εχω παίξει ακόμα σε θανάτους, χωρισμούς και σε όλες αυτές τις δύσκολες μέρες που απλά δεν θέλεις να επικοινωνήσεις τίποτα».
«Σε κάθε παράσταση κάπου θα βρω και θα πέσω! Δεν ξέρω γιατί, κάτι πατάω, κάτι κολλάω και θα φύγει η σόλα. Κάτι θα γίνει και θα πέσω», δήλωσε ο γνωστός πρωταγωνιστής.
Η εξομολόγηση του για το αυτοάνοσο νόσημα που έχει από 22 χρονών
Ο Θανάσης Αλευράς βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή “Το Πρωινό” και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στο αυτοάνοσο νόσημα που έχει τα τελευταία 17 χρόνια.
Ο γνωστός ηθοποιός αποκάλυψε ότι η ψωρίαση εμφανίστηκε όταν εργαζόταν στην τελετή λήξης της Ολυμπιάδας και δήλωσε πως το τρέξιμο τον έχει βοηθήσει πολύ ενώ το θέατρο τον ταράζει.
Ο Θανάσης Αλευράς είπε χαρακτηριστικά: «Εγώ εργαζόμουν για την τελική λήξης της Ολυμπιάδας το 2004. Η πρέσα εκεί ήταν έντονη. Εγώ ήμουν leader, δίδασκα τους εθελοντές τι πρέπει να κάνουν. Με το που ολοκληρώσαμε τους Ολυμπιακούς Κύκλους γέμισε το σώμα μου κοκκινίλες και σκέφτηκα ότι είναι από τον ιδρώτα. Πηγαίνω στον γιατρό γιατί δεν έφευγε και μου διέγνωσαν ψωρίαση. Πήγα και σε άλλον γιατρό, άρχισα τις αλοιφές, έψαξα τι συμβαίνει… Πρώτη φορά άκουσα το “αυτοάνοσο”. Ήμουν 22 χρονών.
Εγώ πιστεύω ότι το πυροδότησε αυτή η ένταση, η αιτία είναι κάπου αλλού. Τα πρώτα δέκα χρόνια το αντιμετώπιζα ιατρικά, αυτό όμως δεν τελειώνει έτσι. Θεωρώ ότι όταν παθαίνουμε κάτι είναι ένα σώμα για να μας μιλήσει το σώμα μας γιατί κάτι δεν κάνουμε καλά. Και αρχίζεις και ψάχνεις ένα ένα τα πράγματα για να δεις ποιος είσαι τελικά. Γιατί κάνουμε πράγματα που δε θέλουμε και αυτό είναι κόντρα. Εγώ ξεκίνησα να διαβάζω μόνος μου, πέρασα από ψυχοθεραπεία, από ενεργειακές θεραπείες, έκανα διαλογισμό και μπήκα στο τρέξιμο.
Το τρέξιμο με βοήθησε πάρα πολύ και αυτό μου το είχε πει και μια γιατρός. Όλα τα αυτοάνοσα έχουν υφέσεις και εξάρσεις, εμένα τα τελευταία χρόνια είναι σε μόνιμη ύφεση χωρίς κάποιο ιατρικό σκεύασμα. Θεωρώ ότι κάτι άλλαξε στο μυαλό μου. Αυτό που βοήθησε το μυαλό μου είναι η αρμονία της πράξης με το συναίσθημα. Πρέπει να κάνεις αυτά που θέλεις. Ας πούμε το θέατρο τώρα πια με ταράζει. Έχω πάρει την απόφαση να το κάνω λίγο, λίγο, δηλαδή δύο μήνες το χρόνο”, κατέληξε ο Θανάσης Αλευράς.
