"Τσακίζει" κόκαλα η εξομολόγηση της Βέφας Αλεξιάδου για τις απώλειες που βίωσε - «Ο πόνος είναι δικός μου»
«Όποιος πιστεύει ότι επειδή ντύνομαι και στολίζομαι δεν πόνεσα κάνει μεγάλο λάθος»
Η Βέφα Αλεξιάδου παραχώρησε συνέντευξη στην κάμερα της εκπομπής «Όλα Γκουντ» όπου "άνοιξε" την καρδιά της και μίλησε για τις δυο απώλειες που την στιγμάτισαν. Μάλιστα, δεν δίστασε να αναφερθεί και στους επικριτές της οι οποίοι την κατηγορούν ότι περιποιείται τον εαυτό της ενώ έχει χάσει δύο παιδιά.
Οι δηλώσεις της Βέφας Αλεξιάδου
«Όποιος πιστεύει ότι επειδή ντύνομαι και στολίζομαι δεν πόνεσα κάνει μεγάλο λάθος. Ο πόνος είναι δικός μου, δεν μου αρέσει να τον κάνω σεργιάνι. Είναι ο χαρακτήρας μου τέτοιος. Βάζω το Facebook και βλέπω την Αλεξία. Ε δεν θα κλάψω;
Είμαι 88 χρονών και ασχολούμαι πολύ με το Facebook. Μου λένε ότι είμαι η καλύτερη. Ήμουν 17 χρόνια στην τηλεόραση. Δεν έπαιρνα ποτέ αμοιβή. Χρωστάω την καριέρα μου και στην Ελένη και στη Ρούλα και στην Πόπη Χατζηδημητρίου.
Δεν μιλάω με την Ελένη, δεν ξέρω γιατί. Μάλλον από την πλευρά της Ελένης. Ούτε με τη Ρούλα ούτε με την Πόπη. Δεν γίναμε φίλες να κάνουμε παρέα, ήμασταν απλά συνεργάτες. Η τηλεόραση τελείωσε για μένα».
«Ο καθένας τη ζωή του, εφόσον μας χώρισαν...»
Η Βέφα Αλεξιάδου έδωσε μια άκρως εξομολογητική συνέντευξη στο περιοδικό ''Λοιπόν'' και μίλησε τόσο τους άντρες της ζωής της αλλά και για τον χαμό των κορών της. Η πετυχημένη και πολύ αγαπημένη μαγείρισσα του κοινού, προσπαθεί να βλέπει με θετικό πρόσημο τη ζωή και έτσι δεν μοιρολατρεί για το θάνατο των δύο κοριτσιών της, αλλά στέκεται στην ύπαρξη των εγγονών της, που της λατρεύει.
Για τους άντρες της ζωής της δε δίστασε να μιλήσει καθώς είχε έναν μεγάλο έρωτα, πριν παντρευτεί και κάνει παιδιά. Οι σχέσεις τους, όπως δήλωσε, διακόπηκαν όμως μετά από χρόνια ξανασυναντήθηκαν.
-Με τον πρώτο σας έρωτα, κρατήσατε επαφές;
Από την ώρα που χωρίσαμε με τον Γιώργο, έτσι τον έλεγαν, ψυχή και σώμα ήμουν η γυναίκα του Κώστα. Όμως μάθαινα τα νέα του. Συναντηθήκαμε μεγάλοι πια, αφού είχαμε κάνει παιδιά τυχαία. Τίποτα άλλο. Ο καθένας τη ζωή του. Αυτό ήταν το σωστό, εφόσον μας χώρισαν.
-Χάσατε τις κορούλες σας. Πώς αντιμετωπίζονται τέτοιες απώλειες;
Ο πόνος είναι μεγάλος έτσι κι αλλιώς. Αλλά εγώ έχω ακόμα πιο μεγάλο πόνο, γιατί τα κορίτσια μου θα μπορούσανε να ζούνε. «Έφυγαν», γιατί δεν πήγαιναν στο γιατρό. Η Αλεξία είχε άσθμα, με το οποίο θα μπορούσε να ζήσει σε όλη της τη ζωή, όπως ζούνε όλοι οι ασθματικοί. Βέβαια για να ζήσεις με αυτή την πάθηση, δεν πρέπει να καπνίζεις, να πίνεις, ούτε να έχεις τον σκύλο αγκαλιά, όταν ξέρεις ότι επιβαρύνει την κατάστασή σου. Εκείνη τα έκανε και τα τρία.
Φώναζα εγώ, αλλά δεν με άκουγε ούτε αυτή, ούτε ο άντρας της. Έπαιρνε κορτιζόνη, την ημέρα που «έφυγε» ίσως πήρε λίγη παραπάνω και έπαθε ανακοπή. 44 ετών, πόνος αβάσταχτος. Το είχε από 3 ετών, αλλά όσο ήταν κοντά μου την πρόσεχα, μετά σταμάτησε να πηγαίνει στον γιατρό. Και η μεγάλη μου είχε καρκίνο στη μήτρα, τον οποίο θα μπορούσε να είχε προλάβει, αλλά όταν πήγε στον γιατρό, ήταν πολύ αργά. Δεν είναι ότι έχασα απλά τα παιδιά μου, τα έχασα χωρίς να πρέπει να τα χάσω. Δεν τους πήρε ο Θεός, «έφυγαν» μόνες τους.
-Έχετε όμως τις εγγονούλες σας…
Οι εγγονούλες μου είναι η χαρά μου. Δεν τις βλέπω, βέβαια, συχνά, γιατί η μια είναι 23 ετών και είναι καθηγήτρια αγγλικής λογοτεχνίας στο Cambridge. Είμαι τόσο περήφανη για εκείνη. Η μικρή τώρα ξεκινάει τις σπουδές της στο Δουβλίνο. Είναι πολύ καλά κορίτσια. Το κρίμα είναι που έχασαν τόσο νωρίς τη μάνα τους.
-Ο θάνατος σας τρομάζει;
Ούτε που τον έχω σκεφτεί ποτέ τον θάνατο. Ξέρω ότι κάποια μέρα θα πεθάνω, αλλά γιατί να το σκεφτώ; Η ζωή μου κυλάει και δεν έχω λόγο να αγχώνομαι γι’ αυτή τη μέρα. Είμαι πολύ ψύχραιμή. Έτσι μιλάω και σε όλο τον κόσμο, με ψυχραιμία και αγάπη, γι’ αυτό με αγαπάνε. Δεν έχω τίποτα κακό μέσα μέσα μου για κανέναν, μόνο αγάπη έχω για όλους. Η επικοινωνία μου με τον κόσμο μου δίνει ζωή. Είμαι ευγνώμων για την αγάπη τους.
