«Εκείνος μου κρατά το χέρι...» - Από εκεί αντλεί δύναμη η Βέφα μετά τον θάνατο και των δύο κορών της
«Πώς είναι δυνατόν...»
Η Βέφα Αλεξιάδου παραχώρησε συνέντευξη στο Τηλέραμα και ανάμεσα στα όσα δήλωσε η πετυχημένη και πολύ αγαπημένη στο κοινό σεφ, μίλησε για τα δύσκολα, που έχει περάσει στη ζωή της αλλά και για την πίστη της στον θεό.
Η κυρία της ελληνικής κουζίνας με τις μοναδικές συνταγές είναι γνωστό, πως έχει χάσει από τη ζωή και τα δύο της κορίτσια και παρ΄ όλο που θεωρεί κάτι πολύ προσωπικό τον πόνο της, δεν τον συνδέει με την πίστη της στον θεό. Δε θέλει να τα βάζει μαζί του και σε καμία περίπτωση να αποδίδει τα τραγικά αυτά συμβάντα σε εκείνον.
Οι δηλώσεις της Βέφας Αλεξιάδου για τον χαμό των κορών της
Χαρούμενη όμως νιώθετε;
«Θα σας πω κάτι πολύ παράξενο, που οι περισσότεροι, ακόμα και οι φίλοι, δεν το πιστεύουν. Κουβαλάω πολύ πόνο, γιατί έχω χάσει και τα δυο μου κορίτσια – νωρίτερα είχα χάσει τον άντρα μου και τώρα έχω μόνο τις εγγονές και τις ανιψιές μου. Κι όμως, αγαπώ τη ζωή! Πιστεύω τόσο στον Θεό, ξέρω πως με βοηθά, επομένως δεν μου έχει λείψει η χαρά.
Μπορεί κάθε μέρα να συμβαίνουν πράγματα στενάχωρα, παρ’ όλα αυτά κάθε πρωί που ξυπνώ είμαι χαρούμενη ό,τι και να έχει συμβεί την προηγούμενη. Ευγνωμονώ τον Θεό για τη νέα μέρα που μου χαρίζει κάθε πρωί και προχωράω. Αυτό κάνω μια ζωή… Αν και είναι τόσο παράξενο, που ακόμα κι εγώ απορώ με αυτό, παρ’ όλα αυτά, μια ζωή η χαρά είναι ριζωμένη μέσα μου».
Έπειτα από τόσες απώλειες, με τον Θεό δεν θυμώσατε;
«Με ρωτάνε… “Κυρία Βέφα, ο Θεός σάς πήρε δύο κορίτσια. Πώς είναι δυνατόν ακόμα να πιστεύετε σε αυτόν;” Κι απαντάω… “Αντιθέτως, πώς είναι δυνατόν να πάψω να πιστεύω;” Ο Θεός δεν είναι κακός και ούτε είναι Αυτός που μου πήρε τα κορίτσια.
Δεν αποφασίζει πότε θα πεθάνεις εσύ και πότε εγώ. Ο Θεός δεν ανακατεύεται με τέτοιον τρόπο στη ζωή μας. Τα παιδιά μου έφυγαν μόνα τους – δεν άκουγαν το σώμα τους και τις συστάσεις και όταν πήγαμε στον γιατρό, ήταν πια πολύ αργά.
Αν και υπάρχουν ώρες που κοιτώ φωτογραφίες και βάζω τα κλάματα, δεν φοράω μαύρα και κάνω με δύναμη και πίστη πολύ κουράγιο γιατί νιώθω πως εκείνος μου κρατά το χέρι και με στηρίζει στον μεγάλο πόνο. Αντιμετωπίζω τη ζωή όπως έρχεται».
Οι συγκλονιστικές δηλώσεις της για τον άντρα της ζωής της
Η Βέφα Αλεξιάδου έδωσε μια άκρως εξομολογητική συνέντευξη στο περιοδικό ''Λοιπόν'' και μίλησε τόσο τους άντρες της ζωής της αλλά και για τον χαμό των κορών της. Η πετυχημένη και πολύ αγαπημένη μαγείρισσα του κοινού, προσπαθεί να βλέπει με θετικό πρόσημο τη ζωή και έτσι δεν μοιρολατρεί για το θάνατο των δύο κοριτσιών της, αλλά στέκεται στην ύπαρξη των εγγονών της, που της λατρεύει.
Για τους άντρες της ζωής της δε δίστασε να μιλήσει καθώς είχε έναν μεγάλο έρωτα, πριν παντρευτεί και κάνει παιδιά. Οι σχέσεις τους, όπως δήλωσε, διακόπηκαν όμως μετά από χρόνια ξανασυναντήθηκαν.
Η Βέφα Αλεξίαδου μιλάει για τον πρώην άντρα της
-Με τον πρώτο σας έρωτα, κρατήσατε επαφές;
Από την ώρα που χωρίσαμε με τον Γιώργο, έτσι τον έλεγαν, ψυχή και σώμα ήμουν η γυναίκα του Κώστα. Όμως μάθαινα τα νέα του. Συναντηθήκαμε μεγάλοι πια, αφού είχαμε κάνει παιδιά τυχαία. Τίποτα άλλο. Ο καθένας τη ζωή του. Αυτό ήταν το σωστό, εφόσον μας χώρισαν.
-Χάσατε τις κορούλες σας. Πώς αντιμετωπίζονται τέτοιες απώλειες;
Ο πόνος είναι μεγάλος έτσι κι αλλιώς. Αλλά εγώ έχω ακόμα πιο μεγάλο πόνο, γιατί τα κορίτσια μου θα μπορούσανε να ζούνε. «Έφυγαν», γιατί δεν πήγαιναν στο γιατρό. Η Αλεξία είχε άσθμα, με το οποίο θα μπορούσε να ζήσει σε όλη της τη ζωή, όπως ζούνε όλοι οι ασθματικοί. Βέβαια για να ζήσεις με αυτή την πάθηση, δεν πρέπει να καπνίζεις, να πίνεις, ούτε να έχεις τον σκύλο αγκαλιά, όταν ξέρεις ότι επιβαρύνει την κατάστασή σου. Εκείνη τα έκανε και τα τρία.
Φώναζα εγώ, αλλά δεν με άκουγε ούτε αυτή, ούτε ο άντρας της. Έπαιρνε κορτιζόνη, την ημέρα που «έφυγε» ίσως πήρε λίγη παραπάνω και έπαθε ανακοπή. 44 ετών, πόνος αβάσταχτος. Το είχε από 3 ετών, αλλά όσο ήταν κοντά μου την πρόσεχα, μετά σταμάτησε να πηγαίνει στον γιατρό. Και η μεγάλη μου είχε καρκίνο στη μήτρα, τον οποίο θα μπορούσε να είχε προλάβει, αλλά όταν πήγε στον γιατρό, ήταν πολύ αργά. Δεν είναι ότι έχασα απλά τα παιδιά μου, τα έχασα χωρίς να πρέπει να τα χάσω. Δεν τους πήρε ο Θεός, «έφυγαν» μόνες τους.
-Έχετε όμως τις εγγονούλες σας…
Οι εγγονούλες μου είναι η χαρά μου. Δεν τις βλέπω, βέβαια, συχνά, γιατί η μια είναι 23 ετών και είναι καθηγήτρια αγγλικής λογοτεχνίας στο Cambridge. Είμαι τόσο περήφανη για εκείνη. Η μικρή τώρα ξεκινάει τις σπουδές της στο Δουβλίνο. Είναι πολύ καλά κορίτσια. Το κρίμα είναι που έχασαν τόσο νωρίς τη μάνα τους.
-Ο θάνατος σας τρομάζει;
Ούτε που τον έχω σκεφτεί ποτέ τον θάνατο. Ξέρω ότι κάποια μέρα θα πεθάνω, αλλά γιατί να το σκεφτώ; Η ζωή μου κυλάει και δεν έχω λόγο να αγχώνομαι γι’ αυτή τη μέρα. Είμαι πολύ ψύχραιμή. Έτσι μιλάω και σε όλο τον κόσμο, με ψυχραιμία και αγάπη, γι’ αυτό με αγαπάνε. Δεν έχω τίποτα κακό μέσα μέσα μου για κανέναν, μόνο αγάπη έχω για όλους. Η επικοινωνία μου με τον κόσμο μου δίνει ζωή. Είμαι ευγνώμων για την αγάπη τους.
