"Λύγισε" στην κάμερα του MEGA η Έλντα Πανοπούλου - «Να’ ναι καλά εκεί που είναι»

«Ήταν από τους αγαπημένους μου...»

Αρθρογράφος: Κωνσταντίνα Τσουκαλά
Κωνσταντίνα Τσουκαλά

Στην κάμερα της εκπομπής της Ελένης Μενεγάκη και στον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Αρκά μίλησε το μεσημέρι της Δευτέρας 17/10 η Έλντα Πανοπούλου. Η ηθοποιός αναφέρθηκε στις τηλεοπτικές προτάσεις που έχει δεχτεί, στην συμμετοχή της στο «Ρετιρέ», ενώ έκανε και τον απολογισμό της καριέρας της.

Η συγκίνηση της Έλντας Πανοπούλου

«Περιστοιχίζομαι καθημερινά από νέα παιδιά που με παρασέρνουν. Αυτό που προσπαθώ να διδάξω στα παιδιά μου είναι ότι ο πληθυντικός ανάμεσα σε δυο ανθρώπους είναι προστασία.

Μου πρότειναν να είμαι πάνελ σε εκπομπή και αρνήθηκα, γιατί δεν έχω να προσφέρω κάτι. Δεν είναι η δουλειά μου να σχολιάζω. Δεν χρειάζεται να ρίξω νερό στο κρασί μου. Είχα την ευλογία να εργάζομαι σε ένα χώρο που είναι δικός μου και με ανθρώπου που επιλέγω εγώ.

Ο Δαλιανίδης για κάποιους ήταν δύσκολος συνεργάτης, αλλά για μένα ήταν από τους αγαπημένους μου. Να’ναι καλά εκεί που είναι. Τον Γιάννη Δαλιανίδη και την Ρένα Βλαχόπουλου θα τους ευγνωμονώ για όλη μου τη ζωή. Η Ρένα στο γάμο μου δεν έφερε ούτε τις λαμπάδες ούτε τα στέφανα και φάνηκε ότι ο γάμος δεν επρόκειτο να φτουρήσει», είπε συγκινημένη.

«Όσοι έχουμε την ανάγκη να μας αγαπάει το κοινό πολλές φορές θυσιάζουμε το να μας αγαπάει ένας άνθρωπος. Έχω αγαπημένους φίλους και μαθητές που είναι σε θέση να αναπληρώσουν την έλλειψη στην προσωπική μου ζωή, που ασφαλώς υπάρχει», κατέληξε η Έλντα Πανοπούλου, που πρόσφατα μίλησε και για τον Πέτρο Φιλιππίδη.

Τα συγκινητικά της λόγια για τον χαμό της Μάρθας Καραγιάννη

Ο θάνατος της Μάρθας Καραγιάννη πριν από λίγες ημέρες σε ηλικία 82 ετών σκόρπισε θλίψη στον καλλιτεχνικό - και όχι μόνο - χώρο (δείτε εδώ τις αναρτήσεις τους). Η Έλντα Πανοπούλου μέσα από την εκπομπή Πρωινό αποχαιρέτησε τη Μάρθα Καραγιάννη με τα πιο συγκινητικά λόγια για την ηθοποιό.

«Η Μάρθα ήταν ένα διαμάντι, δεν είχε αντιζηλία για κανέναν. Δεν φοβόταν τους κωμικούς, δεν φοβόταν τους δραματικούς, δεν φοβόταν τους σουξεδιάριδες για να χρησιμοποιήσω τη λέξη της εποχής.»!

Και πρόσθεσε: «Ήταν ένας άνθρωπος ακομπλεξάριστος έξω καρδιά. Ήξερε να σε κάνει να γελάς, ήξερε να σε ακούει όταν είχες πρόβλημα, όταν πονούσες, όταν υπέφερες ήξερε να παρηγορεί. Ήταν ένας υπέροχος άνθρωπος».