«Είχαμε δεσμό στα κρυφά» - Αυτός είναι ο επί 26 χρόνια σύζυγος της Άνδρης Θεοδότου
«Γνωριστήκαμε στο...»
Μετά την συγκλονιστική συνέντευξη της Λένας Ζευγαρά, στο The 2nigh Show την Τρίτη 1/11 βρέθηκε και η Άνδρη Θεοδότου για να παραχωρήσει άλλη μία. Η ηθοποιός, που αυτό το διάστημα πρωταγωνιστεί στο Εκτός Υπηρεσίας, μίλησε "ανοιχτά" για όλα.
Μάλιστα, αναφέρθηκε και στην προσωπική της ζωή, εξηγώντας πως γνωρίστηκε με τον σύζυγό της με τον οποίο είναι μαζί εδώ και 26 χρόνια, αφού γνωρίστηκαν όταν ξεκίνησαν τις σπουδές τους.
Αυτός είναι ο σύζυγος της Άνδης Θεοδότου
«Γνωριστήκαμε στο Θέατρο Τέχνης. Κατ’ αρχήν τον θαυμάζω γιατί είναι ένας ήρεμος άνθρωπος και δεν είμαστε των ίδιων levels τρέλας. Ο ένας έρχεται κι ισορροπεί τον άλλον. Αλίμονο αν δεν θαυμάζαμε τους συντρόφους μας. Ήταν σε μεγαλύτερο έτος. Στο Θέατρο Τέχνης απαγορευόταν να έχουμε σχέση μεταξύ μας, οπότε είχαμε δεσμό στα κρυφά.
Οι συμμαθητές δεν θα καρφώσουν, στον καθηγητή μην πάει η κατάσταση. Όσα ζευγάρια ξέρω εγώ, το έκρυβαν επιμελώς. Τύπου συμμαθητές και το βράδυ βγαίναμε κανονικά σαν ζευγάρι… Ένα χρόνο ήμασταν κρυφά με τον μπαμπά του καθηγητή μου μέσα στο Θέατρο Τέχνης», είπε χαρακτηριστικά.
Η ηθοποιός σε μία κατάθεση ψυχής
Είναι γνωστό πως οι ηθοποιοί, πρέπει να διαχειρίζονται με ιδιαίτερο τρόπο πολλές καταστάσεις στην ζωή τους, καθώς ότι και να γίνεται πρέπει να βγουν στο σανίδι και να δώσουν τον καλύτερό τους αυτό.
Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη λοιπόν παραχώρησε η Άνδρη Θεοδότου, η οποία πρόσφατα είχε κάνει και μία εξομολόγηση για τους γονείς της, στο περιοδικό Λοιπόν και τη δημοσιογράφο Νάνσυ Νικολαϊδου, και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην πλέον δύσκολη στιγμή που κλήθηκε να βιώσει επί σκηνής το φετινό καλοκαίρι.
Έχουμε ακούσει πολλές φορές ηθοποιούς να παίζουν στο θέατρο παρά κάποια απώλεια που βιώνουν. Μήπως αυτός είναι και ένας λόγος που κάνει την πορεία του θεατρικού ηθοποιού δύσκολη; Ότι αντιπαρέρχεται δύσκολες προσωπικές στιγμές για να βρεθεί στο σανίδι; Ή μήπως συμβαίνει το αντίθετο; «Μπαίνοντας» σε έναν ρόλο, μειώνεται ο πόνος;
Τώρα αγγίξατε ένα πολύ ευαίσθητο σημείο μου. Την ημέρα που κάναμε πρεμιέρα με τον Μποστ, έχασα τη μητέρα του συζύγου μου και έπρεπε να βγω να παίξω. Μου φάνταζε ακατόρθωτο. Όμως στο τέλος δεν ξέρω τι Θεός, τι δύναμη, τι επιφοίτηση είχα, που βγήκα στη σκηνή και έπαιξα κανονικά. Στάθηκα στα πόδια μου, άντλησα δύναμη, δεν ξέχασα τα λόγια μου, φυσικά ήταν όλοι οι συνάδελφοι μου στο πλευρό μου και έγινε το θαύμα!
Από την άλλη η σκέψη που με κράτησε, ήταν η σκέψη ότι αν εκείνη ήταν εδώ, αυτό θα ήθελε να γίνει. Να βγω να παίξω. Χώρια που θα ήταν κι από κάτω και θα με έβλεπε. Μετά λοιπόν, από αυτή την εμπειρία, μπορώ να σου πω ότι ναι σίγουρα όλες οι μέρες για εμάς τους ηθοποιούς δεν είναι εύκολες – γιατί είμαστε άνθρωποι και όχι μικροί Θεοί -, αλλά κι από την άλλη μεριά το θέατρο σε βοηθά για δυο ώρες να αφήσεις πίσω σου τα πάντα και να δραπετεύσεις σε έναν άλλο κόσμο.
