«Έκλαιγα με το παραμικρό, δεν ήμουν καλά...» - Η δύσκολη μάχη της Ματθίλδης Μαγγίρα με την κατάθλιψη

«Είχα χάσει την χαρά μου»

Στέλλα Μούτσιου
Youweekly Editor
«Έκλαιγα με το παραμικρό, δεν ήμουν καλά...» - Η δύσκολη μάχη της Ματθίλδης Μαγγίρα με την κατάθλιψη

Η Ματθίλδη Μαγγίρα είναι μία ηθοποιός, η οποία έχει χαρίσει πολλές στιγμές γέλιου στο κοινό της μέσα από τους ρόλους της στην τηλεόραση, αλλά και στο θέατρο, ωστόσο στην πραγματική της ζωή έχει περάσει πολύ δύσκολα, ιδιαίτερα από τον θάνατο της μητέρας της και έπειτα.

Σε πρόσφατη συνέντευξή της, μάλιστα, είχε μιλήσει για αυτή την απώλεια, η οποία την έχει σημαδέψει και της έχει αλλάξει εντελώς τον τρόπο σκέψης της.

«Το πρώτο κόψιμο του ομφάλιου λώρου είναι στη γέννα. Μετά έρχεται ένα άλλο κόψιμο ομφάλιου λώρου, πιο συμπαντικού. Συλλαμβάνω τον εαυτό μου να κάνει πράγματα που έκανε και η μητέρα μου. Είναι τρομερό», είχε αναφέρει σε πρώτο επίπεδο (δείτε εδώ την 18χρονη κόρης της).

Καταλήγοντας: «Στο θάνατο της μητέρας μου, λύγισα γιατί αν δεν λυγίσεις πώς θα δυναμώσεις; δεν γίνεται, είναι μύηση».

Η μάχη της Ματθίλδης Μαγγίρα με την κατάθλιψη

Την Τρίτη 6/12, όμως, στην εκπομπή του MEGA, Ελένη, μίλησε για άλλη μία δύσκολη περίοδο της ζωής της, η οποία έχει να κάνει με την υγεία της, και συγκεκριμένα την ψυχική, καθώς πέρασε κατάθλιψη και η "μάχη" που έδωσε με τον εαυτό της για να την ξεπεράσει ήταν πολύ σημαντική.

«Πέρασα δυσκολίες και αυτός ήταν και ο λόγος που ξεκίνησα να δουλεύω με τον εαυτό μου. Αυτό που αντιλήφθηκα μέσα από τις δυσκολίες όταν τις ξεπερνούσα και τις νικούσα, όπως μια κατάθλιψη. Είναι μια δυσκολία και πολύς κόσμος μαστίζεται πλέον από αυτό το φαινόμενο. Έκλαιγα με το παραμικρό, δεν ήμουν καλά, είχα χάσει την χαρά μου», είπε αρχικά η ίδια.

Και πρόσθεσε: «Δεν πήρα αντικαταθλιπτικά, πήγα και δούλεψα μόνη μου και είναι το μεγαλύτερο δώρο που έκανα στον εαυτό μου γιατί με έβαλε στην απόλυτη αυτογνωσία. Ήμουν μαχήτρια, δεν φοβόμουν να μπω στη φωτιά. Οι δυο επιθανάτιες εμπειρίες μου, μου διδάξανε αυτό. Δεν φοβάμαι τον θάνατο».

Μιλώντας για την κόρη της, ανέφερε: «Όταν έκανα την κόρη μου κατάλαβα ότι ήρθε ευλογία από το συμπάν και ότι θα γίνω καλύτερος άνθρωπος. Έχω ανησυχίες σαν μάνα αλλά τις παλεύω και τις ακυρώνω».

Και κλείνοντας εξομολογήθηκε πως έχει πέσει στα πατώματα για έναν έρωτα, λέγοντας: «Εννοείται και αφού πέρασε αυτό το διάστημα και σηκώθηκα, απελευθερώθηκα εκεί κατάλαβα ότι είμαι λιονταρίνα γερή».