«Όταν έφυγε από τη ζωή ο αδερφός μου...» - Συγκινεί ο Σπύρος Παπαδόπουλος

Ο Σπύρος Παπαδόπουλος, την Δευτέρα 4/9, βρέθηκε ως καλεσμένος στην πρεμιέρα της εκπομπής της ΕΡΤ, Στούντιο 4 (δείτε εδώ τα πρώτα λόγια της Νάνσυς Ζαμπέτογλου και του Θανάση Αναγνωστόπουλου) και μίλησε αναλυτικά για όλους και για όλα.

Ένα από τα θέματα με τα οποία συγκίνησε όμως, είναι η απώλεια του αδερφού του, η οποία τον "τσάκισε" και τον επηρέασε για πολύ καιρό ψυχολογικά. Στο πλευρό του είχε τη γιαγιά του, η οποία παρά τον πόνο της προσπαθούσε να του δίνει κουράγιο.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor 28/4: Απίστευτο! Ο πρώτος υποψήφιος προς αποχώρηση

Η εξομολόγηση του Σπύρου Παπαδόπουλου για τον θάνατο του αδερφού του

«Όταν έφυγε από τη ζωή ο αδελφός μου ήταν πολλά τα προβλήματα. Στην οικογένεια υπήρχε πολύ στοργή, αλλά δεν μπορώ να πω ότι μετά τον θάνατο του ότι οι γονείς μας έγιναν πιο αυστηροί. Για κάποιους μήνες τα πράγματα ήταν περίεργα, αλλά μπορώ να πω ότι το κουβάλησαν καλά. Είχα τσαντιστεί τότε, γιατί εγώ δεν πίστευα, είχα μια γιαγιά όμως που πίστευε πολύ και μου έλεγε "Μην κάνεις έτσι ρε παιδί μου, τώρα είναι ένα αγγελούδι δίπλα στον Θεό". Τότε, λοιπόν, έλεγα, γιατί να μην πιστεύω ρε γαμώτο σαν την γιαγιά μου που τώρα είναι ευτυχισμένη. Ο θάνατος του αδελφού μου δεν με φόβισε, αντιθέτως ήμουν κασκαντέρ, σε ότι με τράβαγε πήγαινα», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Δείτε επίσης: 3 χρόνια μετά το χωρισμό τους - Η κοινή εμφάνιση του Σπύρου Παπαδόπουλου με τη Νικολέτα Κοτσαηλίδου

Το απαξιωτικό σχόλιο που δέχθηκε από σκηνοθέτη

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης ο ηθοποιός αποκάλυψε το σχόλιο που δέχθηκε από γνωστό σκηνοθέτη στην αρχή της καριέρας του, εξηγώντας ποια ήταν η αντίδρασή του.

«Έχω συναντήσει πολύ αυταρχικούς σκηνοθέτες και δεν μάσαγα τα λόγια μου ποτέ. Υπήρξε άνθρωπος που είπε ότι "Αυτός, όσο ζω εγώ, στο ελληνικό θέατρο δεν θα δουλέψει". Δούλεψα, βέβαια, την επόμενη χρονιά. Δεν τον λέω, γιατί δεν ζει πια ο άνθρωπος και δεν θέλω.

Δεν είχε συμβεί τίποτα μεταξύ μας. Πήγα να κάνουμε πρόβα, τους άρεσε ο τρόπος που διάβαζα και μετά αυτός μου λέει "Μήπως να τον κάνουμε αυτόν γέρο;". Του λέω, "Γιατί; Για ποιο λόγο; Αφού δεν τον λέει έτσι μέσα και δεν μπορώ εγώ κιόλας αυτά τα ψεύτικα", αλλά απέμεινε. Τον πήρα, λοιπόν, την άλλη μέρα τηλέφωνο, παρότι είχα μεγάλη ανάγκη από δουλειά, του είπα "Ευχαριστώ πολύ, δεν θα έρθω, γιατί δεν μπορώ εγώ έτσι να με πιέζουν" και είπε "Αυτός δεν θα ξαναδουλέψει στο ελληνικό θέατρο".

Τότε ήμουν 28 χρονών, θα μπορούσε να μου είχε κόψει τα φτερά, αλλά δεν με τρόμαξε. Είχα την οικοδομή για δεύτερη δουλειά οπότε, μόλις κάτι γινόταν, τσουπ πήγαινα στην οικοδομή», είπε.