«Εκ μέρους της μητέρας μου...» - Ξέσπασε σε κλάματα ο Γιώργος Αγγελόπουλος για την απουσία της στον γάμο του
Δεν μπορούσε να συνεχίσει και πήρε το λόγο η Δήμητρα Βαμβακούση
Με τα ιερά δεσμά του γάμου ενώθηκαν Γιώργος Αγγελόπουλος και Δήμητρα Βαμβακούση, λίγους μήνες πριν γίνουν για πρώτη φορά γονείς (δείτε την φουσκωμένη της κοιλίτσα). Η δεξίωση έγινε στο Anassa City Events και πολλοί ήταν οι εκλεκτοί καλεσμένοι.
Το ζευγάρι έφτασε λίγο μετά του καλεσμένους, γεμάτο ευτυχία και ανέβηκαν στην πίστα, όπου χόρεψαν ενώ είπαν και μερικά λόγια για την όμορφη βραδιά.
Ο Γιώργος Αγγελόπουλος ωστόσο, δεν γινόταν να μην αναφερθεί στην μητέρα του η οποία νοσηλεύεται και δεν μπορούσε να παρευρεθεί στην χαρά του γιου της.
Η στιγμή που ο Αγγελόπουλος ξέσπασε σε κλάματα στο γάμο του
«Να σας ευχαριστήσω εκ μέρους της μητέρας μου...», είπε συγκινημένος και συνέχισε «Εύχομαι όλα τα παιδιά να έχουν μια μάνα σαν αυτή», ωστόσο η φωνή του "έσπασε" με αποτέλεσμα να ξεσπάσει σε κλάματα.
Το λόγο λοιπόν πήρε η σύζυγός του λέγοντας «Πέραν του ότι ο Γιώργος με τη μητέρα του έχει ένα ιδιαίτερο δέσιμο, το οποίο δεν το συναντάμε σήμερα. Είχα την τιμή να τη γνωρίσω και είναι ένας καταπληκτικός άνθρωπος».
Το βαρύ ζεϊμπέκικο και το τραγούδι για την μητέρα του
Το τραγούδι που μπήκε στην συνέχεια δεν ήταν καθόλου τυχαίο...
Ο ''Έρωτας αρχάγγελος'' ήταν αυτό με το γαμπρό να συγκινείται με τους στοίχους ''Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα και έβαψα τα ρούχα μου, μάνα μη με δεις'' σκεπτόμενος τη μητέρα του. Σε αυτό το έντονο κλίμα, που επικρατούσε όσο ο Ντάνος χόρευε, η νύφη και ο κόσμος τον καμάρωναν χειροκροτώντας.
Οι στίχοι που συγκίνησαν τον Γιώργο Αγγελόπουλο
Σάββατο χαράματα μπρος στην Αχερουσία
χόρεψα ζεϊμπέκικο πάνω στην φωτιά
βήματα γενέθλια για την αθανασία
κι όλες οι αγάπες μου μία ξενιτιά
Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις
την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
σαν χορεύεις μου ’λεγες, να ‘σαι ο Διγενής
Βλέμματα χαράξανε στις μαύρες τις οθόνες
κι οι τυφλοί προφήτες προδίδουν τους χρησμούς
έρωτας αρχάγγελος σαν τις παλιές εικόνες
κι ο χορός του κόσμου ραγίζει τους αρμούς
Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις
την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
σαν χορεύεις μου ’λεγες, να ‘σαι ο Διγενής
Είναι τα τραγούδια μας ηφαίστεια που καίνε
σώματα κι αγάλματα βγάζουνε φτερά
τα αρχαία πάθη μας και τα φιλιά σου φταίνε
κοίτα αναστήθηκα για δεύτερη φορά
Πήρα από τα μάτια σου λίγο μαύρο χρώμα
κι έβαψα τα ρούχα μου μάνα μη με δεις
την στερνή κουβέντα σου την θυμάμαι ακόμα
σαν χορεύεις μου ’λεγες, να ‘σαι ο Διγενής
