Λάζαρος Γεωργακόπουλος: «Η περιπέτεια υγείας της μητέρας μου με άλλαξε...»

Καλεσμένος στην εκπομπή, Στούντιο 4, βρέθηκε ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην παράσταση The Humans που πρωταγωνιστεί, καθώς και στον τρόπο που ταυτίστηκε με το σενάριο, αφού ο ρόλος του τού θύμισε τον εαυτό του και την σχέση που είχε με την πραγματική του μητέρα. Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ήταν μία δεύτερη ευκαιρία για εκείνον, και βασικός λόγος για να δεχτεί να συμμετέχει.

Ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος ανέφερε αρχικά στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο: «Για το Humans ακούμε πολύ ωραία πράγματα. Είναι μια παράσταση που αγαπάμε πάρα πολύ. Είναι ωραίος ο θίασος, εξαιρετικός. Είναι ένα έργο που λατρεύουμε. Αυτό που ακούμε σαν “αρνητικό” είναι οι Δίδυμοι Πύργοι και τα λοιπά. Και λες “δες τα προβλήματα της οικογένειας που έχουν να κάνουν με σένα και όχι με τον Αμερικάνο”. Επειδή η μητέρα μου είχε ένα θεματάκι ανάλογο της μητέρας μου στο έργο, όχι ακριβώς άνοια, αλλά έπαθε ένα εγκεφαλικό. Δεν ήμουν όπως θα έπρεπε να είμαι με τη μητέρα μου, δεν μπορούσα να το δεχτώ, είχα μια άρνηση. Όταν σε ρωτάει ένας άνθρωπος συνέχεια τα ίδια πράγματα δεν μπορείς να το δεχτείς, θυμώνεις. Το θέμα είναι ότι αγχώνεις τον άλλον».

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor 12/5: Στον τάκο ξανά - Αυτός είναι ο πρώτος υποψήφιος προς αποχώρηση

Δείτε επίσης: «Είχα πάρει 24 με 25 κιλά για έναν ρόλο...» - Η αποκαλυπτική εξομολόγηση του Λάζαρου Γεωργακόπουλου

Η εξομολόγηση του Λάζαρου Γεωργακόπουλου για το πρόβλημα υγείας της μητέρας του

Και συνέχισε: «Είναι τα πράγματα που δεν τα ξέρεις και βγάζεις το δικό σου πρόβλημα. Όταν φεύγει έτσι ένας άνθρωπος είναι από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να πάθει κάποιος. Για εμάς είναι οδυνηρό. Λένε ότι παθαίνεις άνοια γιατί δεν αντέχεις κάποια πράγματα και φεύγεις από την πραγματικότητα. Ο άλλος μπορεί να είναι απόλυτα ευτυχισμένος, αυτό δεν το ξέρω. Εγώ, όμως, δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό, είναι εφιάλτης μου. Έκανα λάθη και ήταν μια ευκαιρία εδώ να είμαι ένας γιος πολύ καλύτερος με μεγαλύτερη ανοχή από ότι ήμουν. Ήταν μια δεύτερη ευκαιρία που το ζω αυτό μέσα από την παράσταση. Νιώθω τυχερός γι' αυτό, αλλά την τύχη την φτιάχνουμε. Αυτός ήταν ένας απ' τους βασικούς λόγους που επέλεξα να είμαι εκεί, γιατί το έργο με συγκίνησε πολύ!».

Κλείνοντας παραδέχτηκε πως αυτή η περιπέτεια τον άλλαξε γενικότερα σαν γονιό, αλλά και γενικότερα σαν χαρακτήρα: «Ήμουν πολύ απόλυτος γενικώς, σου έβαζα Χ με το καλημέρα, δεν ασχολιόμουν. Τώρα είμαι πολύ πιο ανεκτικός και πολύ λιγότερο εγωιστής απ' ότι ήμουν. Έχω γίνει πιο υπομονετικός, αν και δεν έχω φτάσει στο σημείο που θέλω».