Βασίλης Μπισμπίκης: Κατέβηκε στην πορεία για τον έναν χρόνο από το δυστύχημα των Τεμπών - Φωτογραφήθηκε ανάμεσα στο πλήθος

Πολύ μεγάλο συλλαλητήριο έλαβε χώρα την Τετάρτη 28/2 στο κέντρο της Αθήνας στο πλαίσιο των απεργιακών κινητοποιήσεων για τη συμπλήρωση ενός έτους από την ημέρα που 57 άτομα σκοτώθηκαν στο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.

Πλήθος κόσμου έδωσε το παρόν στην πορεία διαμαρτυρίας στη μνήμη των θυμάτων. Ανάμεσα τους και ο ηθοποιός, Βασίλης Μπισμπίκης, ο οποίος έχει γενικότερα έντονο το αίσθημα της κοινωνικής αλληλεγγύης και συχνά βρίσκεται στους δρόμους διεκδικώντας έτσι τα δικαιώματά του.

VIRAL ΕΙΔΗΣΗ

Survivor trailer 29/4: Ο Φάνης Μπολέτσης "παρανόμησε" - «Έκανα ένα...»

Δείτε επίσης: Τέμπη – Συγκλονίζει η Μαρία Καρυστιανού: «Ήταν το τέλος της ζωής της κόρης μου, και το τέλος της δικής μου ψυχής»

Ο Βασίλης Μπισμπίκης στην πορεία για τον έναν χρόνο από την Τραγωδία στα Τέμπη

Αυτή φορά, ο ίδιος επέλεξε να βγάλει και μια φωτογραφία και να τη δημοσιεύσει στον προσωπικό του λογαριασμό στο instagram - δίνοντας με τη σειρά του ένα ηχηρό μήνυμα, πως δεν πρέπει να ξεχαστεί το έγκλημα των Τεμπών.

Συγκλονίζει η Ντίνα Μαδαλιανίδη - «Παίρνω φάρμακα! Βλέπω συνέχεια σώματα δίπλα μου! Θυμάμαι ότι έξω από το βαγόνι...»

Συγκλόνισε το ντοκιμαντέρ της Ανθής Βούλγαρη το βράδυ της Τρίτης 27/2 για την τραγωδία στα Τέμπη, καθώς κατέγραψε μαρτυρίες των επιζώντων και τις αφηγήσεις των οικογενειών των θυμάτων. Μια από αυτές ήταν η Ντίνα Μαδαλιανίδη. Η νεαρή κοπέλα σώθηκε, ωστόσο πλέον έχει μόνιμη αναπηρία στα πόδια.

«Βγαίνω πολύ σπάνια. Νιώθω φόβο, νιώθω φόβο να είμαι σε κόσμο. Δεν κοιμάμαι, παίρνω φάρμα για τον ύπνο. Τώρα παίρνω φάρμακα κα για τους εφιάλτες. Βλέπω συνέχεια πρόσωπα που είδα πριν το ατύχημα. Βλέπω συνέχεια σώματα δίπλα μου. Μου έχει μείνει ακόμα η πτώση, το πως σύρθηκα και ότι καίγομαι. Βλέπω όνειρα πως δεν έχει αίσιο τέλος η κατάσταση μου. Μέχρι να ορθοποδήσω θέλω ακόμα ένα χρόνο, με στεναχωρεί. Με στεναχωρεί να παλεύω να περπατήσω.. που θα μου πείτε μπροστά σε άλλα άτομα που είδα να χάνονται μπροστά μου αυτό δεν είναι τίποτα. Και ποια είμαι εγώ... Αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο»

«Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα όταν έγινε το ατύχημα είναι πώς θα ζήσουν οι γονείς μου με αυτό; Τρόμαξα. Κάποια στιγμή είχα διαλυθεί και δεν πονούσα. Ήθελα να βγω. Είναι τα ένστικτα της επιβίωσης. Σε κάποιους μας δόθηκε η ευκαιρία να είμαστε σε καλύτερη κατάσταση, να μην καούμε από χημικά εγκαύματα. Άρχισα να σέρνομαι και βγήκα από μία χαραμάδα με το σχεδόν κομμένο πόδι μου και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χτυπήσω ακόμα περισσότερο. Βγήκε το κόκκαλο από το πόδι μου, είχα κατάγματα στον αυχένα» εξομολογήθηκε η κοπέλα.

Δείτε επίσης: Συγκλονίζει ο επιζών Νίκος Ζήσης - «Θα προτιμούσα να έχω “φύγει” εγώ αντί για τη σύζυγό μου»

«Δεν σώθηκαν οι διπλανοί μου και θυμάμαι ότι έξω από το βαγόνι άκουγα φωνές που αργοσβήνουν, ήταν άνθρωποι που κάηκαν ζωντανοί. Δεν θυμάμαι τι έλεγαν, ούρλιαζαν και σιγά σιγά έσβηναν» είπε και συγκλόνισε.